“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.
DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (nvdr)
* * *
Doodvonnis
Als Israël eenmaal zijn genocidecampagne in Gaza en de Westelijke Jordaanoever zal hebben beëindigd, zal het zijn overwinning vieren. Met de steun van de Verenigde Staten zal het zijn waanzinnig doel bereiken. Zijn moorddadige rooftochten en genocidaal geweld zullen de Palestijnen uitroeien of etnisch zuiveren.
Foto: Chris Hedges
Zijn droom van een staat uitsluitend voor Joden, met alle overgebleven Palestijnen beroofd van basisrechten, zal worden gerealiseerd. Het zal zwelgen in zijn met bloed doordrenkte overwinning. Het zal zijn oorlogsmisdadigers eren.
De genocide zal uit het publieke bewustzijn worden gewist en in Israëls enorme zwarte gat van historisch geheugenverlies verdwijnen. Israëli’s die nog een geweten hebben, zullen het zwijgen worden opgelegd en worden vervolgd.
De genocide zal uit het publieke bewustzijn worden gewist en in Israëls enorme zwarte gat van historisch geheugenverlies verdwijnen
Maar tegen de tijd dat Israël de Gazastrook zal hebben gedecimeerd – Israël heeft het over een maandenlange oorlog – zal het zijn eigen doodvonnis hebben getekend. De façade van beschaafdheid, het zogenaamd veelgeprezen respect voor de rechtsstaat en de democratie, het mythische verhaal van de moedige Israëlische soldaten en de wonderbaarlijke geboorte van de Joodse natie, zullen in as liggen.
Het sociale kapitaal van Israël zal opgebruikt zijn. Het zal ontmaskerd worden als een lelijk, repressief, haatdragend apartheidsregime, dat jongere generaties Amerikaanse Joden van zich vervreemdt. Zijn beschermheer, de VS, zal zich, wanneer nieuwe generaties aan de macht komen, van Israël distantiëren zoals hij zich van Oekraïne distantieert.
De steun van de bevolking, die in de VS al is weggeërodeerd, zal komen van de christelijke fascisten in de VS, die Israëls overheersing van het oude Bijbelse land zien als een voorbode van de wederkomst en als een voorbode van een nieuwe toekomst.
Er zijn in Gaza tien keer zoveel kinderen gedood als in twee jaar oorlog in Oekraïne
Palestijns bloed en lijden – er zijn in Gaza tien keer zoveel kinderen gedood als in twee jaar oorlog in Oekraïne – zullen de weg vrijmaken naar Israëls vergetelheid. Tienduizenden, misschien wel honderdduizenden mensen zullen zich wreken.
Israël zal verbonden blijven met zijn slachtoffers zoals de Turken met de Armeniërs, de Duitsers met de Namibiërs en later de Joden, en de Serviërs met de Bosniërs. Het culturele, artistieke, journalistieke en intellectuele leven van Israël zal worden uitgeroeid.
Israël zal een stagnerende natie zijn waar de religieuze fanatici, dwepers en Joodse extremisten die de macht hebben gegrepen het publieke debat zullen domineren. Het zal zijn bondgenoten vinden bij andere despotische regimes. Israël zal gekenmerkt worden door zijn weerzinwekkende raciale en religieuze suprematie.
Dat is de reden waarom de meest achterlijke blanke supremisten in de VS en Europa, inclusief filosemieten als John Hagee, Paul Gosar en Marjorie Taylor Greene, Israël vurig steunen. De zo geroemde strijd tegen het antisemitisme is een nauwelijks verhulde verheerlijking van White Power.
Israël zal gekenmerkt worden door zijn weerzinwekkende raciale en religieuze suprematie
Instorting van de mystiek
Despotische regimes kunnen nog lang na hun vervaldatum voortbestaan. Maar ze zijn terminaal. Je hoeft geen bijbelgeleerde te zijn om te zien dat Israel’s zucht naar rivieren van bloed in strijd is met de kernwaarden van het Jodendom. De cynische gebruikmaking van de Holocaust als wapen, inclusief het brandmerken van Palestijnen als nazi’s, heeft weinig effect wanneer je een live gestreamde genocide uitvoert op 2,3 miljoen mensen die vastzitten in een concentratiekamp.
Naties hebben meer nodig dan geweld om te overleven. Ze hebben mystiek nodig. Deze mystiek biedt een doel, beschaving en zelfs edelmoedigheid om burgers te inspireren zich op te offeren voor de natie. De mystiek biedt hoop voor de toekomst. Het geeft betekenis. Het biedt nationale identiteit.
Wanneer mystieke verhalen imploderen, wanneer ze worden ontmaskerd als leugens, stort een centraal fundament van de staatsmacht in.
De zo geroemde strijd tegen het antisemitisme is een nauwelijks verhulde verheerlijking van White Power
Ik deed verslag van het sterven van de communistische mystiek in 1989 tijdens de revoluties in Oost-Duitsland, Tsjecho-Slowakije en Roemenië. De politie en het leger besloten dat er niets meer te verdedigen viel. Het verval van Israël zal tot dezelfde lusteloosheid en apathie leiden.
Het zal niet in staat zijn om autochtone collaborateurs te rekruteren, zoals Mahmoud Abbas en de Palestijnse Autoriteit – die door de meeste Palestijnen wordt verafschuwd – om het vuile werk van de kolonisatoren op te knappen.
De historicus Ronald Robinson noemt het onvermogen van het Britse Rijk om autochtone bondgenoten te werven het punt waarop collaboratie omsloeg in non-coöperatie, een bepalend moment voor het begin van de dekolonisatie. Zodra niet-medewerking door inheemse elites verandert in actieve oppositie, legt Robinson uit, is de “snelle aftocht” van het Rijk verzekerd.
Het enige wat Israël dan nog rest is escalerend geweld, inclusief marteling, wat de neergang versnelt. Dit grootschalige geweld werkt op de korte termijn, zoals in de oorlog van de Fransen in Algerije, de Vuile Oorlog van de militaire dictatuur van Argentinië en tijdens het Britse conflict in Noord-Ierland. Maar op de lange termijn is het suïcidaal.
Grootschalig geweld werkt op de korte termijn, maar op de lange termijn is het suïcidaal
“Je zou kunnen zeggen dat de slag om Algiers gewonnen werd door een beroep te doen op marteling”, merkte de Britse historicus Alistair Horne op, “maar dat de oorlog, de Algerijnse oorlog, verloren was.”
De genocide in Gaza heeft Hamas-strijders tot helden gemaakt in de moslimwereld en het Globale Zuiden. Israël kan de leiding van Hamas wegvagen. Maar de moord op tientallen Palestijnse leiders in het verleden – en nu nog steeds – heeft het verzet niet doen afnemen.
De belegering en genocide in Gaza heeft een nieuwe generatie diep getraumatiseerde en woedende jonge mannen en vrouwen voortgebracht wier families zijn vermoord en wier gemeenschappen zijn weggevaagd. Zij zijn op hun beurt bereid om de plaats in te nemen van gemartelde leiders. Israël heeft de reputatie van zijn tegenstanders in de stratosfeer gebracht.
In oorlog met zichzelf
Israël was al voor 7 oktober in oorlog met zichzelf. Israëli’s protesteerden om te voorkomen dat premier Benjamin Netanyahu de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht zou afschaffen. De religieuze dwepers en fanatici, die nu aan de macht zijn, hadden een resolute aanval ingezet op het Israëlische secularisme.
De eenheid van Israël sinds de aanvallen is fragiel. Het is een negatieve eenheid. Ze wordt bijeengehouden door haat. En zelfs deze haat is niet genoeg om demonstranten ervan te weerhouden het in de steek laten van Israëlische gijzelaars in Gaza door de regering te veroordelen.
Haat is een gevaarlijk politiek goed. Als ze eenmaal klaar zijn met de ene vijand, gaan degenen die de haat aanwakkeren op zoek naar een andere. De Palestijnse “menselijke beesten” zullen, wanneer ze uitgeroeid of onderworpen zijn, vervangen worden door Joodse afvalligen en verraders.
Haat is een gevaarlijk politiek goed. Als ze klaar zijn met de ene vijand gaan ze op zoek naar een andere
De gedemoniseerde groep kan nooit worden gered of genezen. Een politiek van haat creëert een permanente instabiliteit die wordt uitgebuit door diegenen die de civiele maatschappij willen vernietigen.
Israël was al ver op deze weg toen het op 7 oktober een reeks discriminerende wetten tegen niet-joden afkondigde die lijken op de racistische Neurenberger wetten die joden in Nazi-Duitsland hun rechten ontnamen. De Wet op de Aanvaarding van Gemeenschappen staat uitsluitend Joodse nederzettingen toe om aanvragers van een verblijfsvergunning te weigeren op basis van “geschiktheid voor de fundamentele visie van de gemeenschap”.
Veel van Israëls best opgeleide en jonge mensen hebben het land verlaten naar landen als Canada, Australië en het Verenigd Koninkrijk, terwijl er wel een miljoen naar de Verenigde Staten zijn verhuisd. Zelfs Duitsland kende een instroom van ongeveer 20.000 Israëli’s in de eerste twee decennia van deze eeuw.
Sinds 7 oktober hebben ongeveer 470.000 Israëli’s het land verlaten. Binnen Israël worden mensenrechtenactivisten, intellectuelen en journalisten – zowel Israëliërs als Palestijnen – in door de overheid gesponsorde lastercampagnes aangevallen als verraders, onder staatstoezicht geplaatst en onderworpen aan willekeurige arrestaties.
Het Israëlische onderwijssysteem is een indoctrinatiemachine voor het leger.
Sinds 7 oktober hebben ongeveer 470.000 Israëli’s het land verlaten.
De Israëlische intellectueel Yeshayahu Leibowitz waarschuwde dat als er geen scheiding komt tussen kerk en staat en er geen einde komt aan de bezetting van de Palestijnen, er een corrupt Rabbinaat zal ontstaan dat het Jodendom zal omvormen tot een fascistische cultus.
“Israël”, zei hij, “zal het niet verdienen om te bestaan, en het zal niet de moeite waard zijn om het te behouden.”
“Schiet op alles wat beweegt”
De wereldwijde mystiek rond de VS is, na twee decennia van rampzalige oorlogen in het Midden-Oosten en de aanval op het Capitool op 6 januari, net zo besmet als die van zijn Israëlische bondgenoot.
De regering-Biden heeft, in haar ijver om Israël onvoorwaardelijk te steunen en de machtige Israël-lobby te sussen, het parlementaire beoordelingsproces omzeild door het ministerie van Buitenlandse Zaken toestemming te laten geven voor de transfer van 14.000 patronen tankmunitie naar Israël.
Staatssecretaris Antony Blinken beweerde dat “er een noodsituatie is die de onmiddellijke verkoop vereist”. Tegelijkertijd riep hij Israël cynisch op om het aantal burgerslachtoffers tot een minimum te beperken.
Israël is niet van plan om het aantal burgerslachtoffers te minimaliseren.
Het heeft al 18.800 Palestijnen gedood, 0,82 procent van de bevolking van Gaza – het equivalent van ongeveer 2,7 miljoen Amerikanen. Nog eens 51.000 mensen zijn gewond geraakt.
Israël heeft minstens 80 Palestijnse journalisten en tientallen van hun familieleden vermoord
Volgens de VN lijdt de helft van de bevolking van Gaza honger. Alle Palestijnse instellingen en diensten die het leven ondersteunen – ziekenhuizen (slechts 9 van de 36 ziekenhuizen in Gaza functioneren nog “gedeeltelijk“), waterzuiveringsinstallaties, elektriciteitsnetten, rioleringssystemen, huizen, scholen, overheidsgebouwen, culturele centra, telecommunicatiesystemen, moskeeën, kerken, VN-voedseldistributiepunten – zijn vernietigd.
Israël heeft minstens 80 Palestijnse journalisten en tientallen van hun familieleden vermoord en meer dan 130 VN-hulpverleners en hun familieleden. Burgerslachtoffers zijn een cruciaal punt. Dit is geen oorlog tegen Hamas. Het is een oorlog tegen de Palestijnen. Het doel is om 2,3 miljoen Palestijnen te doden of te verwijderen uit Gaza.
Het doodschieten van drie Israëlische gijzelaars die blijkbaar aan hun ontvoerders waren ontsnapt en de Israëlische troepen benaderden met ontbloot bovenlijf, zwaaiend met een witte vlag en roepend om hulp in het Hebreeuws, is niet alleen tragisch, maar geeft ook een glimp weer van Israëls gevechtsregels in Gaza. De regel is: schiet op alles wat beweegt.
Zoals de gepensioneerde Israëlische generaal-majoor Giora Eiland, die voorheen aan het hoofd stond van de Israëlische Nationale Veiligheidsraad, schreef in Yedioth Ahronoth: “De staat Israël heeft geen andere keuze dan Gaza te veranderen in een plaats waar tijdelijk of permanent geen mens kan leven… Het creëren van een ernstige humanitaire crisis in Gaza is een noodzakelijk middel om het doel te bereiken”.
“Gaza zal een plek worden waar geen mens kan leven. Jullie wilden een hel, jullie zullen een hel krijgen.”
“Gaza zal een plek worden waar geen mens kan leven”, schreef hij. Generaal-majoor Ghassan Alian verklaarde dat er in Gaza “geen elektriciteit en geen water zal zijn, er zal alleen vernietiging zijn. Jullie wilden een hel, jullie zullen een hel krijgen.”
Pariastaat
Alle settlers-koloniale staten die blijven bestaan, inclusief de Verenigde Staten, roeiden door ziekten en geweld bijna de hele inheemse bevolking uit. Plagen uit de Oude Wereld die door de kolonisten naar Amerika werden gebracht, zoals de pokken, doodden in ongeveer 100 jaar tijd naar schatting 56 miljoen inheemse mensen in Zuid-, Midden- en Noord-Amerika. Tegen 1600 was minder dan een tiende van de oorspronkelijke bevolking overgebleven.
Israël kan niet op deze schaal doden, met bijna 5,5 miljoen Palestijnen die onder bezetting leven en nog eens 9 miljoen in de diaspora.
Het presidentschap van Biden, die ironisch genoeg misschien wel zijn eigen politieke doodvonnis heeft getekend, is verbonden met de genocide van Israël.
Het zal zich in woorden proberen te distantiëren, maar tegelijkertijd zal het de miljarden dollars aan wapens die Israël eist – inclusief 14,3 miljard dollar aan aanvullende militaire hulp bovenop de 3,8 miljard dollar aan jaarlijkse hulp – doorsluizen om “het karwei af te maken”. Het is een volwaardige partner in het genocideproject van Israël.
De VS is een volwaardige partner in het genocideproject van Israël
Israël is een pariastaat. Dit werd publiekelijk getoond op 12 december toen 153 lidstaten in de Algemene Vergadering van de VN stemden voor een staakt-het-vuren, met slechts 10 tegenstanders – waaronder de VS en Israël – en 23 onthoudingen.
De verschroeide-aardecampagne van Israël in Gaza betekent dat er geen vrede komt. Er komt geen tweestatenoplossing. Apartheid en genocide blijven het kenmerk van Israël. Dit is de voorbode van een lang, lang conflict, een conflict dat de Joodse staat uiteindelijk niet kan winnen.
Dit artikel verscheen eerder op de blog van Chris Hedges.
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
