Het front in Oekraïne dreigt op verscheidene plaatsen in elkaar te storten. Zelfs president Zelensky moet dat beseffen. Midden november riep het Britse blad The Spectator hem op: “Zelensky moet eerlijk zijn over de toestand aan het front”. The Wall Street Journal titelde: “We moeten stoppen met praten over een Russische nederlaag”.

Wees eerlijk: we winnen niet

Aan alle knooppunten moet het Oekraïense leger achteruit, en aan een voortdurend sneller ritme. Is het dan niet tijd voor gesprekken over een standvastige, blijvende vrede in Oekraïne en in heel Europa? Neen, niet voor het establishment.

Laat ons beginnen met 100 miljard

In Europa is Duitsland de voortrekker van de oorlogsretoriek. Begin vorig jaar besliste de regering van sociaaldemocraten en Groenen 100 miljard euro uit te trekken voor de versterking van het Duitse leger. Sindsdien klinkt de vraag naar meer wapens alsmaar luider.

Zelfs de linkervleugel van de Duitse Grünen eiste bij monde van Anton Hofreiter meer zware wapens voor Oekraïne, en dat op het ogenblik dat de Verenigde Staten weigerden die te sturen. Veel partijleden reageerden geschokt. Er kwam een petitie onder de titel: “Wat is de volgende stap in de escalatie – atoomwapens?”

Wat is de volgende stap in de escalatie?

En kijk, het is zover. Joschka Fischer heeft in een interview met het Italiaanse blad Corriere della Sera geëist dat er meer geld uitgetrokken wordt voor wapens met inbegrip van atoombommen. Hij durft nog niet zo ver te gaan atoomwapens te eisen voor Duitsland – dat zou gezien het oorlogsverleden van Duitsland een stap te ver zijn.

Joschka Fischer wil dat Europa als een politieke en militaire eenheid kiest voor atoombewapening. Duitsland weegt dusdanig op de Europese Unie dat de nuance niet veel uitmaakt.

Eerst man van de vrede, nu man van big business

Joschka Fischer is de peetvader van de Duitse Groenen. Hij was het meest gekende gezicht van de milieu- en vredesbeweging in de jaren zeventig en tachtig. In 1995 was hij de beslissende factor in het conflict bij de Grünen toen de vredesmilitanten in de partij botsten met de fractie die een “meer realistische” koers wilde varen.

Joschka Fischer. Foto: Alexander Blum, Wikimedia Commons

In 1999 steunden de Grünen de deelname van het Duitse leger aan de oorlog tegen Joegoslavië – een illegale oorlog want zonder toestemming van de Verenigde Naties. Drie jaar later viel het Duitse leger Afghanistan aan, opnieuw met goedkeuring van de Grünen.

Intussen klom Joschka Fischer op tot minister en vice-kanselier. In 2006 nam hij ontslag als parlementslid en werd hij adviseur van onder meer enkele Amerikaanse investeringsbanken, het energieconcern RWE, Siemens, BMW. Fischer is nog altijd een topadviseur van de Grünen. Eén van zijn beschermelingen is de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock.

Waarom die atoombommen?

In eerste instantie wilde het establishment meer wapens “om Oekraïne te helpen”. Die argumentatie geldt niet meer omdat het nu wel duidelijk is dat de blijvende aanvoer van wapens en munitie Oekraïne niet meer kan helpen.

Er is daarom een nieuwe argumentatie: “Rusland zal niet stoppen bij de Oekraïense grens, Poetin is al op zoek naar een nieuw slachtoffer.” Dat is een uitspraak die ik hier even leen van president Biden.

Pax Americana is in gevaar

In zijn interview maakt Joschka Fischer duidelijk dat het zogezegde gevaar van de Russische beer die ieder ogenblik Europa kan binnenvallen alleen voor de schone schijn is. Dat is niet de echte reden achter de oorlogstaal. Fischer formuleert de echte reden zo:

“De aanval van Poetin op Oekraïne is de eerste dominosteen. De (Russische) strategie heeft tot doel de Amerikaanse vrede die sinds 1945 bestaat in een crisis te storten. Dat leidt tot een geopolitieke polarisering die niemand iets bijbrengt.”

China, Rusland en Globale Zuiden op één lijn

Verder trekt hij in het interview met Corriere della Sera de parallel tussen de oorlog in Oekraïne en die tegen Palestina en hij zegt:

“We zien een zorgwekkende parallel tussen Oekraïne en Gaza. Beiden draaien om een existentiële strijd voor het bestaansrecht van de nationale staten Oekraïne en Israël. Daarbij maken we het ontstaan mee van een nieuwe wereldorde waarin het Westen zich verbonden voelt met Kiev en Tel Aviv en waarin China, Rusland en nagenoeg het hele Globale Zuiden met de tegenpartij sympathiseren. Die dynamiek is voor het Westen onaanvaardbaar.”

De reële reden van de vraag naar nieuwe wapens en atoombommen is dus dat de Amerikaanse hegemonie in gevaar is: China, Rusland en het Globale Zuiden willen een andere wereldorde waarin de Verenigde Staten niet meer beslissen over alles en iedereen.

Doel: de democratische wereldorde verhinderen

De tactiek van de Verenigde Staten in Oekraïne was, zoals Lloyd Austin, de Amerikaanse minister van Defensie, vorig jaar in de lente zei “de ruggengraat van het Russisch militair-industrieel complex te breken”. Dat is mislukt. De Oekraïense stafchef Zaluzhny geeft vandaag toe dat het Russische leger voortdurend sterker wordt.

In Gaza wilde het Israëlische leger met wapens die bijna allemaal door de Verenigde Staten geleverd zijn, het verzet in drie weken tijd breken. Ook dat is mislukt.

Nagenoeg de hele wereld keert zich tegen het Westen en meer specifiek tegen de Verenigde Staten. Het doel, vindt die overweldigende meerderheid in de wereld, moet zijn een democratische wereldorde te scheppen ter vervanging van de hegemonie en de unipolariteit van de Verenigde Staten. Dat streven kunnen we niet aanvaarden, aldus Fischer.