Asmaa
Asmaa is Palestijnse, ze woont hier om de hoek. Ze is geboren in Gaza, studeerde af aan de Henry M. Jackson School of International Studies aan de Universiteit van Washington te Seattle, en werkte voor de VN. Asmaa is moeder van vier kinderen en vluchteling. Ze heeft alles verloren.
Toen ze naar de VS vertrok voor een extra jaar studeren, was haar appartement in Gaza in aanbouw. Ze heeft haar nieuwe woonst nooit afgewerkt gezien, laat staan erin kunnen wonen. Het hele gebouw is tot puin gebombardeerd door het Israëlisch leger.
Asmaa is moeder van vier kinderen en vluchteling. Ze heeft alles verloren
Asmaa heeft zes broers en zussen. Haar moeder is een nierpatiënt en heeft twee keer per week dialyse nodig. Maar alles is verwoest in het noorden van Gaza, waar de familie woonde. Geen internet, geen verbinding, geen medische voorzieningen, geen water, geen elektriciteit. Het is totaal onleefbaar.
Asmaa. Eigen foto
De familie moest al bij het begin van de bombardementen vluchten naar het zuiden van de Gazastrook. Rechtstreeks contact met hen is vrijwel onmogelijk. Ze wonen er met meer dan 50 personen, van wie 20 kinderen, in een twee of drie kamer appartement. Ze proberen afwisselend enkele uren te slapen onder het gedonder van de niet aflatende bombardementen en beschietingen. Er is vrijwel geen voedsel of medische hulp meer beschikbaar.
Asmaa is wanhopig, ze wil haar familie daar weg krijgen. Maar Gaza is omsingeld en iemand op een lijst krijgen om de strook te verlaten is verschrikkelijk duur. Er wordt geprofiteerd van de miserie van de mensen. Een goede vriend van haar opende een crowdfunding. Terwijl de wereld blijft toekijken op het zaaien van dood en vernieling is het haar enige hoop: Help Asmaa’s family evacuate Gaza
Fatena
Fatena Al Ghorra is een Palestijnse dichteres. Ze komt uit de Gazastrook en leeft als vluchtelinge in België. In oktober 2023 kon ze eindelijk, na 15 jaar nog eens op bezoek bij haar hoogbejaarde ouders in Gaza. Maar toen barstte de hel los.
Uiteraard wilde Fatena er weg, maar niet zonder haar ouders. En dan start een kafkaiaans verhaal. Fatena heeft het recht om haar ouders met een humanitair visum naar België te halen, maar… de Belgische overheid aanvaardt geen online aanvraag. Ze moeten in persoon die aanvraag gaan doen in Jeruzalem of Cairo, wat totaal niet kan, want de Gazastrook is hermetisch afgesloten.
Fatena Al Ghorra. Foto: mylifemybelgium.be
Fatena schuilt, zoals zoveel Gazanen, met haar ouders in een ziekenhuis. Een van de weinige plaatsen die toen nog, in het begin van de oorlog, min of meer gespaard werden van aanvallen. Maar de situatie is onhoudbaar. Alles ontbreekt en de bommen blijven vallen. De ouders van Fatena zijn niet gezond genoeg om te vluchten maar toch moeten ze naar het zuiden. Fatena rapporteert over de toestand op het radio- en TV-nieuws, de Belgische bevolking leeft mee, maar de Belgische overheid beweegt niet.
Het is vanuit de civiele maatschappij dat een initiatief ontstaat om de situatie van Fatena en haar ouders op te lossen
Er gaan maanden tijd over. Intussen ziet de wereld de situatie in Gaza elke dag verschrikkelijker worden. De politiek doet niets, de naam van Fatena verdwijnt zelfs op een gegeven moment van de evacuatielijst. Het is vanuit de civiele maatschappij dat een initiatief ontstaat om de situatie van Fatena en haar ouders op te lossen. Meer dan honderd intellectuelen, auteurs, artiesten, professionelen en andere maatschappelijk relevante actoren ondertekenen een oproep.
Pas half januari komt de overheid over de brug en kan Fatena met haar ouders richting België reizen. Intussen gaat de genocide in Gaza gewoon door. Belgische ministers klagen aan, maar nemen geen maatregelen die er echt toe doen om de genocide te stoppen.
Hind en Laura
Het is 6 januari 2024 als de Vlaamse regering een feest organiseert om het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie te vieren. Het moet een groots volksfeest worden, onder de titel ‘Zie ons doen’.
Het publiek, dat talrijk aanwezig is, staat te kijken naar de verheerlijking van Vlaanderen naar aanleiding van een federale Belgische verantwoordelijkheid. Maar een paar honderd mensen in het publiek willen een ander punt op de agenda, namelijk de rechten van de mens en de rol die België zou kunnen spelen in het stoppen van de genocide in Gaza en het onrecht op de Westelijke Jordaanoever.
Zij vinden dat het Belgisch voorzitterschap van de EU vieren, zonder ook maar één kritische noot voor het Europa van vandaag, bijzonder hypocriet is.
Toen kwam dichteres en woordkunstenaar Hind Eljahid op het podium. Ze zou een haiku van een voormalig Belgisch voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuy, voordragen. In de plaats daarvan las ze een steunbetuiging aan het Palestijnse volk voor en een veroordeling van de etnische zuivering die Europees bondgenoot Israël in Gaza aanricht terwijl de EU lamlendig toekijkt.
Hind Eljahid. Foto: printscreen El Hizjra
Hind werd bliksemsnel van het podium afgevoerd. Ze werd aangehouden en zou de nacht in de cel doorbrengen. Maar in het publiek gingen tientallen Palestijnse vlaggen de lucht in en werd gescandeerd voor Palestina.
Het schouwspel werd stilgelegd. Toen kwam, na een minutenlange onderbreking, een volgende artieste het podium op, de zangeres Laura Tesoro. Tot verbijstering van de organisatoren vroeg ze een Palestijnse vlag aan het publiek en stak ze die hoog in de lucht. Het publiek scandeert enthousiast: “free Palestine” en “ceasefire now”.
Hind leest een veroordeling voor van de etnische zuivering die Israël in Gaza aanricht terwijl de EU lamlendig toekijkt
“Pro-Palestijnse actievoerders verstoren opening van Belgisch EU-voorzitterschap” kopte het TV-nieuws. “Na een kort, vervelend intermezzo werd het feest hernomen. Het heeft de feestvreugde niet kunnen temperen”, klinkt het bij Vlaams minister van Cultuur Jan Jambon (N-VA). En ook: “Ik betreur ten zeerste dat dit feest, dat probeert om mensen samen te brengen en te verbinden, door deze eenzijdige politieke actie verstoord werd”.
Laura Tesoro. Foto: Albin Olsson, Wikipedia / CC BY-SA 4.0 DEED
Tien protestvoerders worden aangehouden. Hind en Laura moeten het ook bekopen in de media en op sociale media waar rechtse trollen hun gang kunnen gaan. Maar het dappere signaal dat ze gaven wordt breed gedragen in de Belgische samenleving.
We zullen niet stoppen tot de genocide van het Palestijnse volk stopt en tot Palestina weer vrij is
Op 17 maart is een nieuwe grote manifestatie gepland in Brussel. We zullen niet stoppen tot de genocide van het Palestijnse volk stopt en tot Palestina weer vrij is.
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
