Bijna alle regeringspartijen steunden een oproep voor een staakt-het-vuren. Socialisten, christendemocraten en groenen gingen verder door te pleiten voor Belgische sancties tegen Israël en steunden de oproep tot boycot van Israëlische producten, zoals voorgesteld door Vooruit-minister van Ontwikkelingssamenwerking Caroline Gennez. Liberalen zijn voorzichtiger, maar premier De Croo bekritiseerde wel de Israëlische oorlogsvoering.
Vicepremier Petra De Sutter pleit voor een gang naar het Internationaal Gerechtshof in Den Haag om te onderzoeken of Israël mogelijk genocide pleegt in de Gazastrook. Haar partij, Groen, en ook CD&V zijn het daarmee eens en roepen op tot tijdelijke maatregelen tot er een uitspraak is.
De vraag blijft echter hangen: zijn er concrete daden naast de woorden? Minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) stelt dat concrete sancties alleen zinvol zijn op Europees of internationaal niveau. Maar net die Europese Unie laat op zich wachten wat betreft effectieve sancties. Door verdeeldheid tussen de lidstaten komt Europa niet tot een eenduidig standpunt, laat staan tot sancties.
In het geval van Rusland nam de EU maar liefst 12 pakketten aan maatregelen, variërend van diplomatieke, economische, financiële sancties tot sancties tegen bepaalde personen en bedrijven. Opvallend is dat Europa nog nooit sancties heeft opgelegd aan Israël. De vraag rijst of dat deze keer wel zal gebeuren.
Alle mooie woorden ten spijt blijft het Israëlisch leger rustig verder moorden, vertrekken er nog steeds wapens richting Israël vanuit onze havens, blijft Israël een geprivilegieerde economische partner, werken onze universiteiten samen met Israël alsof er niets aan de hand is, … Ondertussen stapelen de lijken zich op en worden de Gazanen verder uitgehongerd.
Moet de verandering dan van onderuit komen, nu nationale overheden zich lijken te verschuilen achter de Europese paraplu? De BDS-beweging heeft al aanzienlijke successen geboekt en de druk van onderaf heeft ertoe geleid dat mensenrechtenorganisaties als Amnesty International en Human Rights Watch Israël een apartheidsstaat noemen.
Is het aan de burgers om bedrijven van onderuit te boycotten, wapentransporten te blokkeren en hun universiteiten onder druk te zetten om samenwerkingen met Israël stop te zetten? Terwijl de beleidsmakers hun woorden wegen, lijkt de roep van onderaf luider te weerklinken.
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
