Het herfstachtige weer dat gedurende de hele week over Ieper blies, kon niet op tegen het enthousiasme van het publiek, de bands en de talrijke vrijwilligers – of ’shitworkers’ zoals je kon lezen op hun azuurblauwe shirts. Meezingers, kettingbotsingen en acrobatische podiumduikers waren eerder regel dan uitzondering. In circlepits ging iedereen voor het podium wild tekeer en de ruige artiesten moedigden het allemaal aan.
Op het programma stonden veelgeprezen bands zoals Meshuggah, Strike Anywhere, Ignite, Exodus, Death Before Dishonor of, als afsluiter, The Dillinger Escape Plan. Een brede waaier aan bands en genres, met af en toe zelfs buitenbeentjes die je niet snel zou verwachten op een hardcorefestival, zoals de Zweedse post-rockband Ef, of de vrolijke popdeuntjes van Cheap Girls. Wie nog niet uitgefeest was, kon ’s nachts nog naar de Marquee afzakken voor een stevige afterparty met de meest foute hits ooit.
Vegetarische keuken
Naast veel muziek stond Ieperfest ook garant voor een groene ethiek. In 2010 won het festival de Green Event Award, de jaarlijkse prijs voor het groenste festival in Vlaanderen. Ook dit jaar werden grote inspanningen gedaan om het milieu zo weinig mogelijk te belasten. Bijna uitsluitend (biologisch) veganistisch voedsel werd geserveerd, ter plekke bereid in de kooktent. Festivalgangers werden aangemoedigd om hun eetbordjes terug in te leveren, voor hergebruik na een grondige afwasbeurt. Ver moest je trouwens niet lopen om overschotjes of andere niet-recycleerbare zaken weg te gooien. Overal op het festival stonden containers met duidelijke instructies voor de bezoekers en kampeerders.
In de More Than Music-tent konden bezoekers zich nestelen in van de brandstapel geredde kerkstoelen om te kijken naar documentaires over sociale, ethische en ecologische thema’s en te luisteren naar live interviews met aanwezige artiesten en activisten. Sommige ngo’s waren eveneens aanwezig met standjes en stonden open voor een gesprek met geïnteresseerde festivalgangers. Een geslaagde combinatie van milieuactivisme en muziek.
© 2011 – StampMedia – Tekst: Hugues Ntoto, Foto’s: Gilles Leyssens