Werkt totaal niet, maar toch zwaar gepromoot: Small Modular Reactors. Hier de SMR Kraftwerk Westfalen. Foto: Tim Reckman/CC BY-SA 3:0
Analyse -

De propagandafabels van de atoomenergie

Op donderdag 21 maart organiseerde het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA) een conferentie bij het Atomium, symbool van de gouden jaren '50 van het atoom, ter versteviging van hun succesvolle lobbying op de klimaatconferentie COP28 in Dubai. Aviel Verbruggen herleidt hun discours tot zijn ware dimensie van platte leugens en fletse sprookjes en legt uit waarom het nog altijd over atoomenergie gaat, niet over kernenergie.

woensdag 3 april 2024 10:24
Spread the love

 

Tweeëntwintig landen kondigden op de klimaatconferentie COP28 aan dat er tegen 2050 een verdrievoudiging van atoomenergie nodig zou zijn om de wereld van de klimaatverandering te redden.

Tezelfdertijd en op dezelfde plaats organiseerden lokale organisaties de protestactiviteit Don’t nuke the climate. Zij verwerpen atoomenergie totaal, voor de volle 100% hernieuwbare energievoorziening samen met radicale energiebesparingen.

De actie ontkrachtte de IAEA’s nucleaire sprookjes.[2] Veel sprekers van over de hele wereld vertelden hun ervaringen met de misleidende verhalen van atoomenergie voorstanders en lobbyisten.

Elke spreker kreeg twee minuten spreektijd om het meest essentiële te vertellen van de boodschap die ze met collega’s en het publiek willen delen.

Dit artikel is deels gebaseerd op mij interventie aan het Atomium in Brussel op 21 maart. Het biedt bijkomstige informatie over de context en de logische volgorde van de bondige stellingen tijdens de korte presentatie.

Atoomenergie is financieel bankroet

Geen enkel project voor de bouw van atoomcentrales kan worden gerealiseerd zonder enorme financiële steun van de staatskas. In plaats van miljarden te verspillen aan gefaalde en gevaarlijke atoomfissie- en fusietechnologie zouden overheden openbare fondsen beter gebruiken voor energiebehoud en -efficiëntie, kleinschalige hernieuwbare energie, betere sociale woningen, openbaar vervoer, gezondheidszorg, onderwijs en gelijkaardige menselijke noden.

Klimaatsverandering is nu het excuus voor plundering

Om de enorme vloed van subsidies te verbergen hebben de voorstanders van atoomenergie een geschikte façade nodig om de plundering te verbergen. Wat kan hun frauduleus plan beter dienen dan het misbruik van de klimaatsverandering? Wie beter dan de officiële wereldwijde klimaatbeleid-instituten om te dienen als een vertrouwd platform om misleidende atoomverhalen te verspreiden?

IAEA is  binnengeslopen in de klimaat COPs en het IPCC

De IAEA kon haar officiële aanwezigheid in de jaarlijkse COP-vergaderingen organiseren via het artikel 16§8 van het Akkoord van Parijs (2015). Lees alstublieft het Akkoord van Parijs: dan zie je dat art.16§8 een uitzonderlijk concrete beslissing is in het hele akkoord dat een moeras van vaagheid is. De lobbyist voor atoomenergie kreeg zo een gegarandeerde officiële zetel in alle toekomstige COPs.

Een ander toppunt van IAEA-infiltratie zijn haar intriges in het IPCC (Intergouvernementeel Panel over Klimaatverandering), in het bijzonder zichtbaar in de 2014, 2018 en 2022 rapporten van Werkgroep III.[3] Door de rol van atoomenergie voor te stellen als deel van het klimaatbeleid jongleert de IAEA twee tegengestelde doelstellingen.

Een eerste doelstelling is om de feiten over en problemen van atoomenergie te verbergen. Voor dit doel wil het vermijden dat IPCC-rapporten een accurate voorstelling en beoordeling zouden publiceren van de gehele wetenschappelijke literatuur over atoomenergie.

Een tweede doelstelling is om naar het IPCC-label te kunnen verwijzen om atoomenergie te laten doorgaan als een echte lage-koolstofoptie. Beide doelstellingen samen bereiken vereist enig gebalanceer en gemanoeuvreer, vaardigheden die het IAEA goed geoefend heeft door haar dubbelzinnige rol in de promotie van en controle over atoomenergie en atoomwapens.

Doelstelling Een is hoogst problematisch voor het IPCC, gezien het rechtstreeks ingaat tegen de kerntaak van het IPCC[4]. Deze kerntaak bestaat uit het leveren van omvattende overzichten van alle beschikbare kennis, met de vereiste bespreking en beoordeling van alle peer-reviewed literatuur, en het duidelijk identificeren van afwijkende standpunten waarvoor significante wetenschappelijke of technische ondersteuning bestaat, samen met de relevante argumenten.

De oplichting van het IAEA ondermijnt de essentie van de taak van het IPCC, zoals te merken is aan het quasi-exclusief gebruik van documenten van het IAEA of gelijkgezinde organisaties, zoals het OESO Kernenergieagentschap. Van de literatuur worden voornamelijk met pro-atoomenergie artikels geciteerd, met enkele kritische auteurs in de bibliografie die bovendien foutief worden geciteerd.[5]

Het IAEA schendt de essentiële principes van de IPCC-regels

Het IAEA sluit wetenschappelijke beoordeling van atoomenergie uit door publicaties van onafhankelijke wetenschappers te negerenn commentaren die volgens de regels van het IPCC proces werden verstuurd niet te beantwoorden, criteria en standaarden voor duurzaamheid te omzeilen en te verhullen dat atoomenergie onverenigbaar is met zonne- en windenergie in de elektrische systemen voor opwekking en distributie van stroom.

Uitvoerige en onderbouwde kritische commentaar op de IPCC ontwerpteksten over atoomenergie die doorheen het formeel wetenschappelijk beoordelingsproces aan het IPCC-secretariaat werden geleverd, zijn niet beantwoord[6]. Dit is, opnieuw, volledig in strijd met de werkregels van het IPCC.

Oud-IAEA werknemer H.H. Rogner was de auteur van de passages over atoomenergie in het IPCC-rapport van 2014. Hij was een gecoöpteerde ‘Contributing Author’[7], en zijn verschijning en gemanoeuvreer op de plenaire vergadering van het IPCC van april 2014 in Berlijn was hoogst ongebruikelijk[8].

De IPCC-rapporten van 2018 en 2022 vertonen dezelfde gebreken als het rapport van 2014 betreffende de teksten over atoomenergie. Uitgebreide commentaren kregen geen antwoord. Deze echte IPCC-gate met betrekking tot Werkgroep III ontving minimale mediaberichtgeving, terwijl een paar mails tussen klimaatwetenschappers van Werkgroep I, geroofd in november 2009, in een spraakmakend “climate-gate”, veel opschudding veroorzaakten.

Dit is het gevolg van propaganda. Het bewijst ook dat de drie werkgroepen van de IPCC van zeer verschillende kwaliteit zijn, met WGIII geïnfiltreerd door de belangen van fossiele brandstoffen en atoomenergie. De mensen aan de macht in het neoliberaal tijdperk weten hoe ze hun belagen kunnen behartigen via sluwe “masterminding”.

In de volgende gesproken zinnen wordt vermeld dat de pers en de NGO’s stil blijven. Dit is een samenvatting van twee geobserveerde feiten. Het is niet de bedoeling om de pers en de NGO’s op een gelijke voet te zetten. Voor de commerciële pers is het een doelbewuste standaardpolitiek om neoliberale belangen te dienen.

De stilte van de NGO’s is waarschijnlijk niet doelbewust. Vermoedelijk is het door ontbrekende kennis, dus onvoldoende alertheid die vaak ontstaat door banden met politieke en administratieve bubbels. Een voorbeeld is de COP-bubbel, waar het gemeenschappelijk belang van alle deelnemers de voortzetting is van de jaarlijkse vergaderingen.

Met betrekking tot het IPCC willen alle toegewijde milieuactivisten de belangrijke IPCC rol vrijwaren voor de fantastische beoordelingen van wetenschappelijke kennis, geleverd volgens de principes en regels van de IPCC door de Werkgroepen I en II. Het behouden van de rol van het IPCC wordt meer geholpen door de intriges van het IAEA aan te pakken in plaats van erover te zwijgen.

Er bestaat duidelijk een groot IPCC atoom-klimaatgate

De IAEA bereikt haar tweede doel door de driedelige mantra “Hernieuwbare Energie, Kernenergie, Koolstofopvang en -opslag” te herhalen als realistische opties om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Deze drievuldigheid doordrenkt het hele discours van klimaatbeleid, terwijl het de realiteit verdraait.

Het zet drie opties op gelijke hoogte, terwijl enkel de optie van Hernieuwbare Energie duurzaam is. Hernieuwbare Energie kan niet samengaan met de optie Atoomenergie. Daarnaast toont de optie van Koolstofopvang en -opslag[9] haar onbruikbaarheid, zelfs voor fossiele brandstofbedrijven, door de hoge kostprijs.

De IAEA inspanningen om deze drieledigheid te behouden zijn verhuld omdat anders het eerste doel, het verhullen van de feiten over kernenergie, in gevaar komt. De volharding van het drieledig discours is het gevolg van de belangen van de atoom- en fossiele brandstof-industrieën.

Daarenboven nemen ruwe computermodellen, gebruikt door economen, atoomenergie op zonder rekening te houden met de onvermijdelijke conflicten met hernieuwbare energie van wind en zon in echte elektrische systemen. Deze oppervlakkigheid zet onverenigbare opties zij aan zij op papier, wetenschappelijke blunders die blijven smeulen en bijdragen aan het in stand houden van atoompropaganda[10].

De geheimhouding beschermt het valse kerndiscours

“Hernieuwbare Energie, Kernenergie, Koolstofvastlegging en -opslag” worden voorgesteld als equivalente opties terwijl ze onverenigbaar zijn. Enkel herniewbare energie kan een klimaatcatastrofe vermijden.

Het praatje is: “Mensen hun zorgen over atoomveiligheid belemmeren nucleaire uitbreiding”, terwijl de eigenlijke risico’s enorm zijn, gegeven dat alle verzekeringsmaatschappijen de aansprakelijkheid voor kernenergie weigeren te verzekeren.

Verifieer wat ik zeg door de rapporten van IPCC Werkgroep III van 2014, 2018 en 2022 te onderzoeken op de passages over atoomenergie.

Tot slot: de toegevoegde informatie dient om de ongelofelijke discursieve macht van de atoomlobby aan te pakken. Hun discours verdraait de feiten en is frauduleus. Maar het discours schept ook de nabije financiële stromen en subsidies voor het overleven van een falende technologie.

De atoomoplichters zullen weer miljarden dollars, ponden en euro’s verslinden.

Meer informatie op www.avielverbruggen.be

 

Notes:

[1]   Op 6 december 2023 kwam een antwoord op de “Declaration to Triple Nuclear Energy” door Karl Grossman in The Sentinel Newspapers: Nuclear Power Pushing at the UN’s COP28 Climate Change Conference. Verderbouwend op dat antwoord voegde ik informatie toe over IAEA lobbying in Werkgroep III van de IPCC, gepubliceerd door DeWereldMorgen.be en een langere versie op mijn website.

[2]   Linda Pentz Gunter van beyondnuclear.org bracht “The Lying Piper of Nukeland” uit en een flyer over hoe de IAEA’s bevordering van kernenergie de productie van kernwapens in de hand werkt, verschillende valse beloftes over het klimaat en miljoenen in gevaar brengt.

[3]   De IPCC WG3 verslagen van 2014 (AR5), 2018 (SR 1.5°C), 2022 (AR6) zijn vrij toegankelijk op ipcc.ch; Verbruggen, A. (2021) Pricing Carbon Emissions. Economic Reality and Utopia. Routledge Open Access, p.106-111.

[4]   Principles Governing IPCC Work, Section 4.3.3, vrij toegankelijk via ipcc.ch

[5]   Dit werd bevestigd door de kritische auteurs.

[6]   Ik heb de bewijzen, want ik ontving geen antwoord op mijn diepgaande comentaar van de verantwoordelijke medewerkers van het IPCC.

[7]   In de veelvoud van auteurs van de IPCC zijn er CLA (Coordinating Lead Author), LA (Lead Author), en CA (Contributing Author). Deze laatsten worden niet onderworpen aan het volledig screening-proces maar kunnen om het zo te zeggen binnensluipen door de CLAs te lobbyen.

[8]   Verbruggen, A. (2021), p.108.

[9]   Nu voornamelijk uitgebreid in de lezing als Carbon Capture, Use and Storage CCUS. Marc Alexander gaf commentaar op een eerste werkdocument van deze tekst, verwijzend naar AR6 WGI, scenario SSP1-1.9, dat de hocus-pocus van negatieve uitstoot via CCUS nodig heeft. Terzijde hangt de huidige manie voor waterstof uiteindelijk af van CCUS. Mijn beoordeling van de twee is minder optimistisch gezien ik bekend werd met CCS in 2006 (IPCC’s speciaal verslag over Carbon Dioxide Capture and Storage).

[10] Elektriciteit is een vergankelijk fenomeen en stroom kan niet opgeslagen worden. Het opwekken van elektriciteit zou gemodeleerd moeten worden in opeenvolgende korte tijdsintervals (een kwartier is de maximumlengte voor voldoende nauwkeurigheid). De economisten hun Integrated Assessment Models gebruiken jaarlijkse cijfers van gegenereerde elektriciteit, en negeren dus de conflicten binnen de kwartierintervals. Kracht van zonlicht en wind zou altijd prioriteit moeten krijgen in de rangorde omdat hun marginale kostprijs nul is. Deze regel zou tijden van inactiviteit opleggen aan kerncentrales, die daarenboven weinig flexibel zijn in het vermeerderen of verminderen van hun opwekking van elektriciteit. Deze fysieke en economische onverenigbaarheid tussen hernieuwbare energie en kernenergie wordt verhuld in de driedelige mantra.

steunen

Steun voor een nieuwe website

We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!