Anneleen Kenis en Matthias Lievens publiceerden een belangrijk boek: “De mythe van de groene economie” (uitg. Epo, 2012, 336 blz).
Vooreerst moeten wij u waarschuwen: het zijn 2 hooggeschoolde wetenschappers en klimaatactivisten, beiden verbonden aan de KUL.
Het boek geeft ons twee voorwoorden, één van Prof. Eric Swyngedouw en het tweede van Peter Polder (van “Voorbij de olie consultancy”).
Het boek gaat over de klimaatcrisis met een fundamentele zin “Klimaatwijziging is geen crisis van het milieu, maar van de maatschappij” (p. 30).
We weten allemaal dat de aarde grenzen heeft. Een fundamentele grens is dat de opwarming niet de 2°C mag overstijgen.
De mens stoot te veel CO2 uit (en andere broeikasgassen). Kenis en Lievens bewijzen dat de grote oorzaakk de kapitalistische werelddominantie is. De overgrote meerderheid van de wetenschappers wijzen ons erop dat de hedendaagse maatschappij de oorzaak is van de klimaatwijziging. Het kapitalistisch systeem benadrukt de zeldzame wetenschappers die dit tegenspreken om op die wijze onzekerheid te zaaien.
Het kapitalistisch systeem lanceert een nieuwe trend: de groene economie. Dit is weer een manier om het accumulatiesysteem verder te zetten. Kenis en Lievens bewijzen dat die “groene economie” niets oplost, a contrario.
Zij wijzen er ook op dat het miljarden kostende emissiehandelssysteem alleen het accumulatiesysteem versterkt maar niets aan de ecologische problemen doet.
Zij gaan er nauwkeurig na wat er moet gebeuren om een solidaire klimaatpolitiek te ontwikkelen. Wij moeten een maatschappij opbouwen die sociaal, duurzaam en radicaal democratisch is.
Het boek bulkt van de informatie en de inzichten, allemaal goed gedocumenteerd (40 blzn aan verwijzingen!).
Zij rekenen af met de kernenergie als oplossing. Zij geven ons inzicht in het waardevolle verzet onder andere tegen de genetisch gewijzigde aardappelen in Merelbeke. Hoe de universiteiten met wetenschappelijk onderzoek de fabrikanten van genetisch gewijzigde organismen steunt, is echt relevant.
Zij wijzen er ook op, de natuur en de gemeenschapsgoederen niet te commercialiseren. Het vasthouden aan de ‘commons’. Het is ook aangewezen dat de ecologisten samen front maken met de vakbonden. Het is dringend dat ook wij antwoorden op het oude vakbondslied “which side are you on?”
