Hoe we 'onze meisjes' niet naar huis brengen

De golf van Amerikaanse verontwaardiging komt pas nu (7 mei 2014) op gang. Amerikanen dringen er bij hun regering op aan 'iets te doen'. Ze weten echter zo goed als niets over de politieke crisis in Nigeria. Er was in 2013 in de media immers geen enkel bericht over Boko Haram.

#Breng onze meisjes terug

De boodschap is eenvoudig. Miljoenen mensen over de wereld worden er door aangesproken. Deze vier woorden werden voor het eerst opgemerkt in een twitter-hashtag die nu beroemd is geworden. Hij verscheen voor het eerst kort na de ontvoering van 280 tienermeisjes uit een school in Chibok, Nigeria op 14 april 2014. De organisatie Boko Haram, die tegen de regering vecht, bevestigt dat zij de meisjes gevangen houden.

(NVDR: Op 13 mei 2014 meldde CNN dat de leider van Boko Haram voorstelt hen te ruilen voor een aantal gevangenen van hun beweging. De Nigeriaanse regering weigert categorisch hier op in te gaan.)

Alleen mensen die het internationale nieuws op de voet volgen, waren daar tot de voorbije week van op de hoogte. Het is terecht dat zoveel mensen bezorgd zijn over de veiligheid van deze meisjes. Jammer genoeg is hun inspanning om aandacht te vragen voor deze gruwel van weinig nut zonder een grondig inzicht in de politieke toestand van Afrika. 

Omdat westerse landen er blijven mee doorgaan zich te moeien in de interne aangelegenheden van Afrika en collaborerende 'sterke mannen' aan de macht brengen, is zowat elke regering op het continent zwak. Presidenten en eerste ministers zijn er alleen om de elites te verrijken en ervoor te zorgen dat de waardevolle grondstoffen in de bodem de westerse kapitalistische landen bereiken. 

Nu lijkt dat belachelijk, maar aanvankelijk ontkende de Nigeriaanse president Goodluck Jonathan zelfs dat de kidnapping gebeurd was. Daarna schipperde hij tussen de beweringen dat de meisjes bevrijd waren of dat het er niet zoveel waren als werd gesteld. Hashtags en petities zijn een pover lapmiddel voor een regering, waarvan de infrastructuur volledig is gericht op het produceren en leveren van petroleum aan het Westen en die voor de rest niets doet voor zijn bevolking.

Het verbaast niet dat dit verhaal zo nieuw klinkt in Amerikaanse oren. De mediawaakhond Tyndall Report monitort dagelijks het nieuws van de drie grote Amerikaanse netwerken. Volgens hun rapport werd over Boko Haram geen enkele keer berichtgeving verspreid in 2013. Die complete afwezigheid van informatie staat in fel contrast met het feit dat deze organisatie het voorbije jaar de verantwoordelijkheid opeiste voor de dood van meer dan 1500 mensen.

De actie in Chibok is niet de eerste kidnapping van meisjes. Jongens ondergaan zelfs een nog erger lot tijdens hun acties. Boko Haram vermoordde recent nog 29 mannelijke studenten in een internaat in februari 2014. De Amerikaanse bevolking vraagt zich af waarom deze meisjes werden ontvoerd en waarom ze niet gevonden kunnen worden, zonder dat ze enige informatie hebben die die vragen kan beantwoorden. Hun woede en verdriet bevinden zich in een vacuüm en zijn daardoor nutteloos om een oplossing te bewerkstelligen.

Omdat Amerikanen zo pover geïnformeerd zijn over de rest van de wereld en zo gecharmeerd zijn door hun eigen regering en de bedoelingen die ze heeft, vallen ze automatisch terug op de ergst mogelijke oplossing, die van buitenlandse militaire interventie.

President Obama heeft verklaard dat hij het Nigeriaanse leger zal bijstaan. Die oplossing zal de mensen wel bevallen. Het is immers heel begrijpelijk dat ze bezorgd zijn over deze jonge meisjes. Het probleem is dat het niet veel zal helpen.

Een buitenlandse militaire aanwezigheid om zijn corrupte regering in het zadel te houden is immers wel het laatste wat de Nigeriaanse bevolking nodig heeft. Nigeria is een sleutelelement van AFRICOM, dat de Afrikaanse legers onder het rechtstreeks bevel plaatst van de VS. AFRICOM is daar om de bevoorradingslijnen van de grondstoffen te vrijwaren en om te verhinderen dat andere landen hulp zouden kunnen bieden die het land nodig heeft. In ieder geval heeft de aanwezigheid van AFRICOM de slachtoffers van Boko Haram tot nu niet geholpen.

(NVDR: AFRICOM is het opperbevel van de Amerikaanse troepen, verantwoordelijk voor Afrika. Het hoofdkwartier bevindt zich in Stuttgart, Duitsland.)

De recente nieuwsverhalen vermelden nooit dat familieleden van personen die verdacht werden van lidmaatschap van Boko Haram in 2011 en 2012 door de politie werden aangehouden en dat de groepering daarvoor wraak heeft gezworen. In één van zijn talrijke videos zei Abubakr Shekau daarover: “Vermits jullie onze vrouwen vasthouden, zal je zien wat wij met jullie vrouwen zullen doen, volgens de sharia-wetgeving.” De ontvoeringen van de voorbije twee jaar en 2012 en 2013 zijn een gevolg van de mishandeling van de eigen bevolking door de regering en van de mislukte pogingen om Boko Haram te bestrijden.

De media herhalen ook voortdurend dat de woorden 'Boko Haram' betekenen 'westerse opvoeding is verboden'. Het betekent echter eerder dat de misleiding van de westerse kolonisering en het daarmee samengaand opvoedingssysteem verboden zijn. Als dit basiselement van Boko Haram niet eens ernstig wordt weergegeven, dan bieden de media weinig hulp voor de vermiste meisjes of aan de mensen over heel de wereld, die er zo bezorgd over zijn.

Terwijl de Amerikanen zich terecht zorgen maken over deze ontvoerde tieners, weten ze niets over de Afrikaanse sterke mannen die met de steun van hun (Amerikaanse) regering net hetzelfde doen. Amerikaanse bondgenoten, zoals president Yoweri Museveni van Oeganda en president Paul Kagame van Rwanda, hebben kinderen ontvoerd om er krijgers van te maken. Ze zijn allebei ook medeverantwoordelijk voor de dood van zes miljoen Congolezen.

Het 'eenvoudige verhaal' van deze ontvoerde meisjes in Nigeria is helemaal geen eenvoudig verhaal. Amerikanen moeten niet alleen beter geïnformeerd worden, ze moeten er ook mee ophouden te denken dat hun regering en haar bondgenoten goed en welwillend zijn, terwijl ze dat allesbehalve zijn.

Soms is het antwoord op de vraag “Wat kunnen we doen?” inderdaad “Niets”. Er is niets dat de gewone Amerikaan kan doen om deze meisjes vrij te krijgen en zij die die macht wel hebben om dat te doen zijn niet bepaald geïnteresseerd in de interne burgeroorlog in Nigeria. Het zijn immers hun machinaties die dit hebben veroorzaakt, net als zovele andere tragedies in de wereld.

Het is heel moeilijk om een sterke emotionele reactie op een dergelijk verschrikkelijk verhaal te weerstaan, maar net nu is het gepaste moment om dieper te graven en de complexiteit te onderzoeken. Dat is wel het minste dat we kunnen doen om 'onze meisjes' terug te brengen.

Margaret Kimberley

Vertaling Lode Vanoost

'How Not to 'Bring Back Our Girls' werd op 7 mei gepubliceerd door Black Agenda Report. Margaret Kimberley schrijft een wekelijkse column op deze website. Ze heeft ook een blog. Ze woont in New York City, haar e-mailadres is Margaret.Kimberley@BlackAgendaReport.com.

Overname van deze vertaling kan voor niet-commerciële doeleinden, mits toestemming van de auteur en vermelding van deze vertaling door www.DeWereldMorgen.be.