De golf van Amerikaanse verontwaardiging komt pas nu (7 mei 2014) op gang.
Amerikanen dringen er bij hun regering op aan ‘iets te doen’. Ze
weten echter zo goed als niets over de politieke crisis in Nigeria.
Er was in 2013 in de media immers geen enkel bericht over Boko Haram.

#Breng
onze meisjes terug

De boodschap is eenvoudig. Miljoenen mensen over
de wereld worden er door aangesproken. Deze vier woorden werden voor
het eerst opgemerkt in een twitter-hashtag die nu beroemd is
geworden. Hij verscheen voor het eerst kort na de ontvoering van 280
tienermeisjes uit een school in Chibok, Nigeria op 14 april 2014. De
organisatie Boko Haram, die tegen de regering vecht, bevestigt dat
zij de meisjes gevangen houden.

(NVDR: Op 13 mei 2014 meldde CNN dat de leider van Boko Haram voorstelt hen te ruilen voor een aantal gevangenen van hun beweging. De Nigeriaanse regering weigert categorisch hier op in te gaan.)

Alleen
mensen die het internationale nieuws op de voet volgen, waren daar tot
de voorbije week van op de hoogte. Het is terecht dat zoveel mensen
bezorgd zijn over de veiligheid van deze meisjes. Jammer genoeg is hun inspanning om aandacht te vragen voor deze gruwel van weinig nut
zonder een grondig inzicht in de politieke toestand van Afrika. 

Omdat
westerse landen er blijven mee doorgaan zich te moeien in de
interne aangelegenheden van Afrika en collaborerende ‘sterke mannen’
aan de macht brengen, is zowat elke regering op het continent zwak.
Presidenten en eerste ministers zijn er alleen om de elites te
verrijken en ervoor te zorgen dat de waardevolle grondstoffen in de
bodem de westerse kapitalistische landen bereiken. 

Nu
lijkt dat belachelijk, maar aanvankelijk ontkende de Nigeriaanse
president Goodluck Jonathan zelfs dat de kidnapping gebeurd was. Daarna
schipperde hij tussen de beweringen dat de meisjes bevrijd waren of dat
het er niet zoveel waren als werd gesteld. Hashtags en petities zijn
een pover lapmiddel voor een regering, waarvan de infrastructuur
volledig is gericht op het produceren en leveren van petroleum aan
het Westen en die voor de rest niets doet voor zijn bevolking.

Het verbaast niet dat dit verhaal zo nieuw klinkt in Amerikaanse
oren. De mediawaakhond Tyndall
Report
monitort dagelijks het nieuws van de drie grote Amerikaanse
netwerken. Volgens hun rapport werd over Boko Haram geen enkele keer
berichtgeving verspreid in 2013. Die complete afwezigheid van
informatie staat in fel contrast met het feit dat deze organisatie
het voorbije jaar de verantwoordelijkheid opeiste voor de dood van
meer dan 1500 mensen.

De
actie in Chibok is niet de eerste kidnapping van meisjes. Jongens
ondergaan zelfs een nog erger lot tijdens hun acties. Boko
Haram vermoordde recent nog 29
mannelijke studenten in
een internaat in februari 2014. De Amerikaanse bevolking vraagt zich
af waarom deze meisjes werden ontvoerd en waarom ze niet gevonden
kunnen worden, zonder dat ze enige informatie hebben die die vragen
kan beantwoorden. Hun woede en verdriet bevinden zich in een vacuüm en zijn daardoor nutteloos om een oplossing te bewerkstelligen.

Omdat
Amerikanen zo pover geïnformeerd zijn over de rest van de wereld en
zo gecharmeerd zijn door hun eigen regering en de bedoelingen
die ze heeft, vallen ze automatisch terug op de ergst mogelijke oplossing, die van buitenlandse militaire interventie.

President
Obama heeft verklaard dat hij het Nigeriaanse leger zal bijstaan. Die
oplossing zal de mensen wel bevallen. Het is immers heel begrijpelijk
dat ze bezorgd zijn over deze jonge meisjes. Het probleem is dat het
niet veel zal helpen.

Een buitenlandse militaire aanwezigheid om zijn corrupte regering in het zadel te houden is immers wel
het laatste wat de Nigeriaanse bevolking nodig heeft. Nigeria is een sleutelelement van AFRICOM, dat de
Afrikaanse legers onder het rechtstreeks bevel plaatst van de VS.
AFRICOM is daar om de bevoorradingslijnen van de grondstoffen te
vrijwaren en om te verhinderen dat andere landen hulp zouden kunnen bieden
die het land nodig heeft. In ieder geval heeft de aanwezigheid
van AFRICOM de slachtoffers van Boko Haram tot nu niet geholpen.

(NVDR: AFRICOM is het opperbevel van de Amerikaanse troepen, verantwoordelijk voor Afrika. Het hoofdkwartier bevindt zich in Stuttgart, Duitsland.)

De
recente nieuwsverhalen vermelden nooit dat familieleden van personen
die verdacht werden van lidmaatschap van Boko Haram in 2011 en 2012 door de politie
werden aangehouden en dat de groepering daarvoor wraak heeft
gezworen. In één van zijn talrijke videos zei Abubakr Shekau
daarover: “Vermits jullie onze vrouwen vasthouden, zal je zien wat
wij met jullie vrouwen zullen doen, volgens de sharia-wetgeving.”
De ontvoeringen van de voorbije twee jaar en 2012 en 2013 zijn een
gevolg van de mishandeling van de eigen bevolking door de regering en
van de mislukte pogingen om Boko Haram te bestrijden.

De
media herhalen ook voortdurend dat de woorden ‘Boko Haram’ betekenen
‘westerse opvoeding is verboden’. Het betekent echter eerder dat de
misleiding van de westerse kolonisering en het daarmee samengaand
opvoedingssysteem verboden zijn. Als dit basiselement van Boko Haram
niet eens ernstig wordt weergegeven, dan bieden de media weinig hulp
voor de vermiste meisjes of aan de mensen over heel de wereld, die er
zo bezorgd over zijn.

Terwijl
de Amerikanen zich terecht zorgen maken over deze ontvoerde tieners,
weten ze niets over de Afrikaanse sterke mannen die met de steun van
hun (Amerikaanse) regering net hetzelfde doen. Amerikaanse
bondgenoten, zoals president Yoweri Museveni van Oeganda en president
Paul Kagame van Rwanda, hebben kinderen ontvoerd om er krijgers van te
maken. Ze zijn allebei ook medeverantwoordelijk voor de dood van zes
miljoen Congolezen.

Het ‘eenvoudige verhaal’ van deze ontvoerde meisjes in Nigeria is helemaal
geen eenvoudig verhaal. Amerikanen moeten niet alleen beter
geïnformeerd worden, ze moeten er ook mee ophouden te denken dat hun
regering en haar bondgenoten goed en welwillend zijn, terwijl ze dat
allesbehalve zijn.

Soms
is het antwoord op de vraag “Wat kunnen we doen?” inderdaad
“Niets”. Er is niets dat de gewone Amerikaan kan doen om deze
meisjes vrij te krijgen en zij die die macht wel hebben om dat te doen zijn niet
bepaald geïnteresseerd in de interne burgeroorlog in Nigeria. Het
zijn immers hun machinaties die dit hebben veroorzaakt, net als zovele
andere tragedies in de wereld.

Het
is heel moeilijk om een sterke emotionele reactie op een dergelijk
verschrikkelijk verhaal te weerstaan, maar net nu is het gepaste
moment om dieper te graven en de complexiteit te onderzoeken. Dat is
wel het minste dat we kunnen doen om ‘onze meisjes’ terug te brengen.

Margaret
Kimberley

Vertaling
Lode Vanoost

‘How Not to ‘Bring Back Our Girls’ werd op 7 mei gepubliceerd door Black Agenda Report.
Margaret
Kimberley schrijft een wekelijkse column op deze website. Ze heeft
ook een blog. Ze woont in New York City, haar e-mailadres is
Margaret.Kimberley@BlackAgendaReport.com.

Overname van deze vertaling kan voor niet-commerciële doeleinden,
mits toestemming van de auteur en vermelding van deze vertaling door www.DeWereldMorgen.be.