De directie was haar zet al enkele weken achter de schermen aan het voorbereiden. Vandaag, 7 maart, volgde een lange monoloog met halfslachtige argumenten om haar – naar eigen zeggen onherroepelijke – beslissing mee te delen. De directie weigerde zelfs de vragen van de vakbonden te beantwoorden. Een schandalige manier van doen waarbij geen enkele ruimte voor menselijkheid meer is.

De BBTK en alle werknemers van het bedrijf zijn geschokt en razend. Wat zich onlangs bij Mestdagh heeft afgespeeld, heeft bij de werkgevers in de sector blijkbaar helaas als inspiratie gediend voor verdere ontsporingen. Wat er vandaag bij Delhaize gebeurt, is niet meer of minder dan een verkapte sluiting. Een Belgische supermarktketen met een jarenlange geschiedenis zal morgen alleen nog maar zijn merk verdelen. Dit is het begin van het einde van de geïntegreerde handel in België.

Wat er vandaag bij Delhaize gebeurt, is het naar beneden halen van de arbeidsvoorwaarden van alle werknemers. Met op termijn de banen die zullen verdwijnen. Zo wordt binnen een hele sector sociale dumping georganiseerd.

Wat er gebeurt, is ook een manier om het collectief overleg definitief buitenspel te zetten. Bij gefranchiseerde winkels is er immers geen vakbondsvertegenwoordiging.

Jarenlang hebben wij er alles aan gedaan om de sociale dialoog in stand te houden, gesprekken te voeren en oplossingen te vinden voor de toekomst van de werknemers en het bedrijf. Met deze franchisering schakelt de directie de facto ook het sociaal overleg uit.

De ondernemingsraad van deze morgen was zorgvuldig voorbereid en berekend. Toeval bestaat niet, want de vergadering eindigde net voor de opening van de beurs… Ahold-Delhaize zal niet terugkomen op zijn beslissing. Volgens hen is het “de groei die dit rechtvaardigt”. Over een periode van 4 jaar zouden de geïntegreerde winkels 1,1% verlies aan groei gekend hebben, terwijl het bij de gefranchiseerde formats net om 3,5% positieve groei gaat. Bij Delhaize wordt niet gepraat over verliezen en evenmin over een bedrijf in moeilijkheden. Er is – aldus de Nederlandse top – gewoon onvoldoende groeimarge.

In naam van de groei, in naam van het kapitalisme, in naam van het geld wordt besloten om een commercieel model volledig om te gooien. In plaats van te proberen via sociaal overleg oplossingen te vinden voor de winkels in moeilijkheden, maken ze tabula rasa en zetten ze de toekomst van 9000 mensen op de helling.

Deze beslissing is stuitend, onwaardig, misprijzend… Er zijn gewoon geen woorden voor.