Voorzitter Jean-Claude Juncker van de Europese Commissie en de woordvoerder van Duits bondskanselier Angela Merkel bevestigen dat de onderhandelingen voor het vrijhandelsakkoord Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) gewoon doorgaan. Daarmee weerleggen zij de stellingen van Duits vicekanselier en minister van economie Sigmar Gabriël en Frans staatssecretaris voor Handel Matthias Fekl dat die onderhandelingen zouden vastzitten. (zie Duits-Franse TTIP-kritiek is tactisch spel om verzet te verwarren).
De milieuorganisatie Greenpeace wijst er in een persmededeling op dat de onderhandelingen over het andere vrijhandelsakkoord Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) tussen Canada en de EU bijna voltooid zijn. Deze onderhandelingen over beide verdragen gebeuren in het grootste geheim en zijn volgens Greenpeace een groot gevaar voor de Europese leefmilieunormen.
“De ISDS-rechtbanken zullen alle regeringen verhinderen om nog een ambitieus energiebeleid te voeren”, klaagt Joeri Thijs, woordvoerder van Greenpeace, aan.“Bovendien zullen de deuren van de Europese markt worden opengezet voor ggo’s en de exploitatie van gas en aardolie door fracking uit teerzand. Tot slot lijkt het voorzorgsprincipe, dat geldt voor al onze wetgeving, tijdens de onderhandelingen opzijgeschoven. Die beslissingen vormen een bedreiging voor al onze milieunormen en -regels”.
In de EU zijn normen voor het leefmilieu, voor volksgezondheid en voor de bescherming van de consument gebaseerd op het voorzorgprincipe. Dat komt er op neer dat producenten zelf moeten bewijzen dat hun producten onschadelijk zijn voor ze op de markt worden toegelaten. De VS hanteren dat principe niet. Het is in de VS aan burgerorganisaties om te bewijzen dat producten, die reeds op de markt zijn, onveilig zijn.
Greenpeace heeft ook principiële bezwaren tegen het systeem van zakenrechtbanken ISDS (Investor State Dispute Settlement). Die zullen multinationals de kans bieden om staten rechtstreeks aan te vallen wanneer ze menen dat het beleid van die staten nadelig is voor hun investeringen.
Greenpeace haalt als voorbeeld de oliepijplijn Keystone XL aan. Die moet aardolie uit teerzandontginning in Canda transporteren naar de Amerikaanse kust in de Golf van Mexico. President Obama heeft beslist geen toestemming te geven voor de bouw van die pijplijn. Het bedrijf TransCanada eist nu 15 miljard dollar schadevergoeding van de Amerikaanse regering. Als deze klacht gegrond wordt verklaard, zal dit een ontradend effect hebben op andere landen om milieuvervuilende industrieën nog tegen te houden.
Canada wil absoluut zijn olie uit teerzanden ook kunnen uitvoeren naar de EU. Het CETA-verdrag zou het onmogelijk maken voor EU-lidstaten om zich daar tegen te verzetten. “Als je weet dat de wereld (op de ,klimaatconferentie COP21 van december 2015) in Parijs heeft beslist dat we minder fossiele brandstoffen moeten gebruiken en dat China en de VS hebben beslist dit akkoord te ratificeren, roept dit toch wel vragen op”, aldus nog Joeri Thijs.
Ook de voorzieningen in het TTIP en CETA over biotechnologie wijken sterk af van de huidige Europese normering. Daardoor zouden Amerikaanse voedselproducten met ggo’s de huidige strikte regels op vlak van ggo’s naast zich neer kunnen leggen.
Greenpeace heeft reeds eerder het totale gebrek aan transparantie van de onderhandelingen van TTIP en CETA aangeklaagd met acties (zie Greenpeace blokkeert geheime TTIP-onderhandelingen). De organisatie roept burgers, organisaties en vakbonden om massaal te betogen op 20 september 2016 in Brussel.
