“Regularisatie van mensen zonder papieren is een uitzonderingsmaatregel die ik als staatssecretaris voor Asiel en Migratie kan nemen”, zegt Sammy Mahdi in De Ochtend op Radio vandaag 3 juni. “De actievoerders die vorig jaar in de Begijnhofkerk in Brussel in hongerstaking gingen, vragen heldere criteria. Ze willen bijvoorbeeld dat 5 of 10 jaar illegaal verblijf een criterium wordt waarmee regularisatie mogelijk wordt. Als ik dat doe, wat zeg ik dan tegen mensen die nu het land moeten verlaten. Niemand zal nog willen vertrekken, want na enkele jaren in de illegaliteit krijg je toch je regularisatie.”

“De hongerstakers van 2021 willen inderdaad heldere criteria”, zegt Riet Dhont van Vriendschap Zonder Grenzen. “Ook in 2009 waren er verschillende hongerstakingen. Toenmalig staatssecretaris Annemie Turtelboom heeft toen criteria gehanteerd die we samen met onder andere Vriendschap Zonder Grenzen en de vakbonden mee hebben opgesteld. Het is toch niet teveel gevraagd dat de staatssecretaris laat weten op welke basis hij iemand papieren geeft? Maar Sammy Mahdi weigert dat.”

“Hij zegt ook opnieuw dat er nooit garanties zijn gegeven aan de hongerstakers. Maar Freddy Roosemont van de Dienst Vreemdelingenzaken heeft de hongerstakers wel degelijk voorgehouden dat veel van hen op basis van hun individuele dossier kans maakten op regularisatie. Als nu maar één op zes van die mensen papieren krijgt, voelt dat aan als een gebroken belofte.”

Sammy Mahdi zegt dat mensen die hun aanvraag vanuit België indienen geen recht hebben op papieren. Je moet ze aanvragen vanuit je land van herkomst.

Riet Dhont: “Op dit moment kan je inderdaad enkel naar hier komen als je een visum hebt, of als je aan gezinshereniging doet. Wat Mahdi wil, is gericht in het buitenland gaan zoeken naar werkkrachten die België nodig heeft. Als er een tekort aan verplegers is, wil hij op zoek naar verplegers die in hun thuisland zijn opgeleid.

Maar dat maakt de zaak niet van de mensen die hier al zijn. Vaak gaat het over mensen die op een legale manier naar België zijn gekomen, door een huwelijk, een studievisum of een werkvisum. Door omstandigheden, ze vallen zonder werk bijvoorbeeld, verliezen zodoende hun legaal statuut en worden illegaal. Natuurlijk gaan die niet allemaal terug naar hun land van herkomst. Ze zijn hier geïntegreerd, bouwen bij ons hun netwerk uit. Het is voor die mensen dat wij om een oplossing vragen.”

Mahdi stelt dat regularisatie mogelijk is voor bijvoorbeeld een bejaarde vrouw die geen familie meer heeft in haar land van herkomst.

“Allicht, maar er zijn ook veel jonge mensen zonder papieren. Vaak gaat het om alleenstaande vrouwen en mannen. Mensen die kwalificaties en diploma’s hebben, die klaar zijn om te werken en bij te dragen aan onze maatschappij, maar die dat niet mogen omdat ze geen papieren hebben.

Om dat in de verf te zetten, organiseren wij met Vriendschap Zonder Grenzen, Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Pax Christi en andere organisaties op vrijdag 10 juni een actie. Mensen zonder papieren gaan die dag meehelpen waar er handen te kort zijn. In woonzorgcentra bijvoorbeeld. De vakbonden doen mee met onze actie. Zij zeggen: ‘wie hier verblijft moet het recht krijgen om hier te werken en geregulariseerd te worden. Ook al doen ze de aanvraag vanuit België.'”

Riet Dhont