“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.
DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (nvdr)
* * *
Voordat je Israël verliet werd je tegengewerkt op de universiteit en veroordeeld in de Knesset (het Israëlisch parlement). Je komt uit een joods gezin. Hoe ben je tot je kritische standpunten gekomen?
“Het is niet één gebeurtenis waardoor ik afstand genomen heb van het zionisme. Het was een proces. Ik werd geïndoctrineerd in mijn jeugd, maar ik houd van geschiedenis. Ik ben historicus.”
“Het is door onderzoek dat ik mijn standpunten moest veranderen. Wat zeker ook een rol speelt, is dat ik mijn studie in Oxford wilde verderzetten. Ik had toevallig ook een Arabische supervisor in mijn studie. Dat was toeval. Ik ontmoette toen veel Palestijnen.”
“In de jaren 1990 na de Oslo-akkoorden was ik niet optimistisch zoals de anderen. Ik wist hoe de jonge generatie onderwijs kreeg: veel meer zionistisch, veel meer extremer”.
Wat zijn voor jou bepalende gebeurtenissen in de geschiedenis van Israël?
“Er is niet één gebeurtenis, maar waarschijnlijk is 1948 erg belangrijk. Bij wat er nu gebeurt in de Gazastrook moet je beseffen hoe de Gazastrook ontstaan is. Er zijn niet veel mensen die dit weten. De Gazastrook is een Israëlische uitvinding uit 1948.”
“Vóór 1948 was Gaza een kleine plaats en erg kosmopoliet, want het lag op de verbindingsroute tussen Egypte en Turkije. Er woonden joden, christenen en moslims in vrede samen. Toen kwam de Nakba, de catastrofe, de etnische zuivering van Palestina.”
“De Palestijnen werden verdreven naar Libanon, Syrië en Jordanië. Egypte weigerde Palestijnen toe te laten tot zijn grondgebied. Alle vluchtelingen die naar het zuiden trokken, honderdduizenden, moesten zich in de Gazastrook vestigen.”
“Egypte mocht het bestuur erover krijgen. De Gazastrook werd één groot vluchtelingenkamp met ondraaglijke levensomstandigheden. De situatie werd er slechter vanaf 1967 toen Israël het bestuur overnam en nog erger in 2007, toen de blokkade van de Gazastrook begon.”
“Jonge mensen kennen alleen maar de blokkade en de vier periodes van bombardementen. 7 oktober 2023 is een reactie op die jarenlang blokkade en het vluchteling-zijn als gevolg van de etnische zuivering van 1948.”
Is de internationale gemeenschap op een bepaalde manier medeplichtig aan de etnische zuivering die nu plaats vindt?
“Wat we nu meemaken is genocide. Het is dus nu in de Gazastrook veel erger dan de etnische zuivering van 1948. Er is dezelfde onverschilligheid als die er was in 1948. Maar het is wel kwaadaardiger. In 1948 was er nog geen televisie, geen internet. De informatie die we nu hebben, is veel gedetailleerder.”
De VS geven Israël welbewust een blanco cheque om door te gaan met de genocide. Ben je voorstander van de één-staat-oplossing. Hoe stel je je dat voor?
“De één-staat-oplossing is niet verenigbaar met zionisme als heersende ideologie. De één-staat-oplossing, overigens ook de tweestatenoplossing, is alleen mogelijk als Israël gedekoloniseerd wordt.”
“Hoe ik mij dat voorstel? Ten eerste is er een desintegratie van binnenuit bezig. Seculiere en orthodoxe joden hebben niets gemeenschappelijk met elkaar. Ze sluiten elkaar uit. Ik geloof dat we het eindpunt bereikt hebben van het zionistische project.”
“Ten tweede, zodra er een knik komt in de militaire steun van de VS voor Israël, om wat voor reden ook, zal dat grote gevolgen hebben voor de economie van Israël. Als Israël een democratische staat wordt van joden én Palestijnen, zullen veel joden met Europese wortels Israël terug verlaten. Hetzelfde gebeurde in Zuid-Afrika.”
“In de One Democratic State Campaign stellen we vast dat er een steeds grotere groep Palestijnen voorstander is van een één-staat-oplossing is, omdat jongeren, die het internet volgen, een zeer groot deel uitmaken van de totale bevolking.”
“Ik ben ervan overtuigd dat we op een keerpunt zitten. In Israël zelf is de situatie anders. Zionisten in Israël zijn voor geen enkele oplossing die een eind kan maken aan het onrecht dat de Palestijnen werd aangedaan.”
“Daarom is druk van buitenaf noodzakelijk. Hierin is de BDS-beweging1 belangrijk. En er moet één democratische Palestijnse beweging komen met een politieke agenda, waarin alle Palestijnen zich in kunnen herkennen.”
Dit is een uittreksel uit een interview van het programma Centre Stage van Al Jazeera, dat werd vertaald door Palestina Solidariteit:
Note:
1 De Boycot Divest Sanctions beweging vertrekt van het principe dat Palestijnen dezelfde mensenrechten hebben als de rest van de mensheid.
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
