Bron: Amnesty International
Opinie -

In Nigeria dreigt na jarenlange oorlog een verloren generatie kinderen

In een nieuw Amnesty-rapport wordt de regering van Nigeria opgeroepen dringend iets doen aan de bescherming en opleiding van een hele generatie kinderen in het noordoosten van het land. Die regio wordt al jaren geteisterd door wreedheden begaan door zowel Boko Haram als het Nigeriaanse leger.

woensdag 27 mei 2020 17:00
Spread the love


In ‘We dried our tears’: Addressing the toll on children of Northeast Nigeria’s conflict staat beschreven hoe grootschalige onwettige detentie en folteringen door het leger het lijden van kinderen in de door Boko Haram geterroriseerde staten Borno en Adamawa alleen maar erger maken.

Het onderzoeksrapport laat ook zien hoe internationale donoren een gebrekkig programma financierden dat beweert voormalige vermeende strijders te re-integreren, maar in feite hoofdzakelijk neerkomt op onwettige detentie van kinderen en volwassenen.

Verloren generatie

‘De Nigeriaanse autoriteiten lopen het risico een verloren generatie te creëren, tenzij ze snel maatregelen nemen om de duizenden door oorlog getraumatiseerde kinderen te helpen’, zegt Joanne Mariner van Amnesty International. ‘Boko Haram viel herhaaldelijk scholen aan en ontvoerde kinderen om ze als soldaat of echtgenote in te schakelen.’

‘Maar ook de manier waarop het Nigeriaanse leger kinderen behandelt die aan deze wreedheden wisten te ontsnappen, is verschrikkelijk: massale, onwettige detentie in onmenselijke omstandigheden, mishandeling, foltering en het toestaan ​​van seksueel misbruik door volwassen gevangenen. Het is onvoorstelbaar dat kinderen zo zwaar gepijnigd worden door autoriteiten die hen net zouden moeten beschermen’, zegt Mariner.

Tussen november 2019 en april 2020 sprak Amnesty met meer dan 230 mensen uit het conflictgebied, onder wie 119 mensen die nog kind waren toen ze slachtoffer werden van Boko Harman, het Nigeriaanse leger of beide. Bij hen waren 48 kinderen die maanden en zelfs jaren door het leger werden gevangengehouden, evenals 22 volwassenen die samen met hun kinderen werden gedetineerd.

Wreedheden van Boko Haram

De klassieke methodes die Boko Haram gebruikt zijn het aanvallen van scholen, grootschalige ontvoeringen, het rekruteren van kindsoldaten en gedwongen huwelijken voor meisjes en jonge vrouwen. Dit zijn allemaal inbreuken op het internationaal recht.

In 2014 werden honderden schoolmeisjes in Chibok ontvoerd. Vaak wordt de schaal waarop kinderen worden ontvoerd onderschat, maar het zijn er zekeren duizenden. Boko Haram dwingt ouders nog steeds hun zoon of dochter af te staan. Wie probeert te ontsnappen, wordt vermoord. En kinderen worden in de gebieden waar Boko Haram het voor het zeggen heeft, gemarteld en gegeseld en ze worden gedwongen om naar openbare executies te kijken.

En 17-jarig meisje dat na haar ontvoering wist te ontsnappen, werd 4 jaar gevangengehouden. ‘[Mijn] slechte ‘echtgenoot’ sloeg me altijd. Elke dag bad ik, kookte ik als er eten was en ging ik naar Koran-les. Ik mocht me niet vrij bewegen en geen vrienden bezoeken. Het was een vreselijke ervaring en ik was getuige van verschillende bestraffingen van anderen door beschieting, steniging en zweepslagen.’

Dit meisje en de meeste ‘kindbruiden’ waarmee Amnesty sprak, kregen weinig of geen hulp om naar school terug te keren, een bestaan op te bouwen of psychosociale steun. ‘Ik zou graag naar school gaan, maar er is geen geld,’ zegt het 17-jarige meisje. ‘Weer naar school gaan zou de belangrijkste hulp voor mij zijn.’

Militaire detentie

Kinderen die door Boko Haram beheerste gebieden weten te ontsnappen, krijgen te maken met schendingen gepleegd door de Nigeriaanse autoriteiten. In het gunstigste geval raken ze ontheemd en proberen ze te overleven met weinig tot geen mogelijkheid om naar school te gaan. In het slechtste geval worden ze willekeurig opgesloten in militaire barakken onder omstandigheden die gelijkstaan aan mishandeling of foltering.

De Verenigde Naties lieten Amnesty weten dat het de vrijlating van 2.879 kinderen uit militaire barakken sinds 2015 heeft kunnen verifiëren. Eerder noemde de VN een hoger aantal kinderen dat tussen 2013 en 2019 vastzat. Het werkelijke aantal ligt waarschijnlijk hoger, maar de VN heeft slechts beperkt toegang tot de militaire detentiecentra en kan daardoor niet aangeven hoeveel kinderen werkelijk gevangengehouden worden.

De meeste detenties zijn onwettig: kinderen worden nooit aangeklaagd of vervolgd vanwege een misdrijf. Ze hebben ook geen advocaat, verschijnen niet voor een rechter en hebben evenmin contact met familie.

Foltering

Bijna iedereen die Boko Haram-gebied ontvlucht, wordt door het leger en de Civilian Joint Task Force doorgelicht, een proces dat voor velen neerkomt op foltering tot iemand ‘bekent’ banden te hebben met Boko Haram. Vermeende Boko Haram-leden en -aanhangers worden vaak maanden of jaren onder slechte omstandigheden vastgezet, zoals in de Giwa-barakken in Maidduguri en de Kainji-militaire basis in de staat Niger.

Elke voormalige gedetineerde met wie Amnesty sprak, werd onder deze beroerde condities gevangengehouden: in extreem overbevolkte ruimtes met gebrek aan ventilatie terwijl het zeer heet is, overal parasieten, en urine en uitwerpselen op de grond door een gebrek aan wc’s. Hoewel de omstandigheden de laatste jaren iets zijn verbeterd, hadden veel voormalige gevangenen te weinig water, eten en medische zorg. De omstandigheden zijn zo erbarmelijk dat ze gelijkstaan aan foltering.

Tienduizenden gedetineerden hebben dit ondergaan, ook veel kinderen van wie er veel nog steeds vastzitten ondanks de massale vrijlatingen eind 2019 en begin 2020. Amnesty schat dat ten minste 10.000 mensen in detentie zijn overleden.

Een 14-jarige jongen die door Boko Haram was ontvoerd en nadat hij gevlucht was door het leger werd gedetineerd, vertelde: ‘De omstandigheden in Giwa waren verschrikkelijk. Je kun eraan doodgaan. Er was geen plek om te gaan liggen … Het is heet, al je kleren zijn nat alsof je uit een rivier komt… Tot nu toe heeft niemand me verteld waarom ik was opgepakt, wat ik heb gedaan, waarom ik werd vastgehouden. Ik vraag me af waarom ik [Boko Haram] ontvluchtte.’

Operatie Veilige Corridor

Amnesty doet in het rapport ook verslag van schendingen tijdens Operation Safe Corridor, een programma dat met miljoenen dollars werd gesteund door de Europese Unie, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en andere partners. Net buiten Gombe werd in 2016 een door militairen gerund detentiecentrum opgezet met als doel vermeende Boko Haram-strijders of -aanhangers te deradicaliseren en te rehabiliteren. Sindsdien hebben zo’n 270 mensen er een ‘diploma’ gehaald.

In dit centrum zijn de omstandigheden beter dan in andere detentiecentra en voormalige gedetineerden spraken positief over de psychosociale hulp en het volwassenenonderwijs dat er werd gegeven. De meeste mannen en jongens zijn echter nooit geïnformeerd waarom ze werden vastgehouden en hebben geen toegang tot advocaten of een rechtbank om hun detentie aan te vechten. Het verblijf dat normaal voor 6 maanden zou zijn, werd in enkele gevallen verlengd tot 19 maanden.

Voormalige gedetineerden vertelden Amnesty dat er nauwelijks medische zog was. Zeven gedetineerden stierven, waarschijnlijk allen vanwege gebrek aan medische hulp. De Nigeriaanse autoriteiten brachten hun familie niet van hun dood op de hoogte, die kregen het nieuws van vrijgelaten gevangenen te horen.

Mensen die deelnamen aan de beroepsopleiding in het kader van Safe Corridor, werden mogelijk het slachtoffer van gedwongen arbeid aangezien de meeste gedetineerden, en misschien wel alle, nooit zijn veroordeeld voor een misdrijf en ook niet betaald werden. Het werk was niet altijd veilig. Sommige gedetineerden hadden ernstige verwondingen aan hun handen nadat ze met bijtende soda moesten werken zonder beschermende handschoenen.

Onderwijs en psychosociale hulp

‘Geen van de donoren van Safe Corridor zou toelaten dat eigen burgers langdurig, zonder legitieme reden worden opgesloten, dus waarom laten ze het in Nigeria wel toe?’, vraagt Osai Ojigho van Amnesty Nigeria zich af. ‘Het Nigeriaanse leger moet alle kinderen die arbitrair vastgehouden worden, vrijlaten en een halt toeroepen aan andere schendingen die alleen maar bedoeld lijken om duizenden kinderen te straffen. Velen van hen waren al eens slachtoffer van de wreedheden van Boko Haram. Ze moeten de kinderen onderwijs en psychosociale hulp bieden.’

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!