Dat zijn er drieduizend minder dan vorig jaar. Toch spreekt programmator Bertrand Flamang van een topeditie: “Het slechte weer heeft ons zeker bezoekers gekost. Toch heeft de regen er ons niet onder gekregen. Drassige gedeeltes op het terrein werden meteen aangepakt met metalen platen. De tent was ook groot genoeg om tijdens de buien het publiek op te vangen.”
Sandra Nkaké
De eerste dag van Jazz Middelheim was geslaagd in alle opzichten, met ruimte voor avontuur en ontdekkingen, vaak ook met een grote rol voor muzikanten van eigen bodem. Zo beschouwt festivaldirecteur Bertrand Flamang het Brussels Jazz Orchestra als een van de absolute hoogtepunten van deze editie, met een mooie en onvergetelijke rol voor de voor het publiek totaal onbekende zangeres Sandra Nkaké. Dé ontdekking van het festival, volgens Flamang.
Cécile Mc Lorin Salvant
De tweede dag gaf de energie waarop gehoopt werd. In de sfeer van Coltrane werd de problematiek en de tragiek van de rassenscheiding muzikaal en artistiek volledig omgetoverd naar een positief en warm gevoel bij het concert van Archie Shepp en zijn Attica Blues Big Band. Het was een plezier om Archie Shepp nog eens echt te zien schitteren. Met hun versie van het John Coltrane’s standaardwerk “A Love Supreme” en geheel in hun eigen stijl, voerden de saxofonisten Joe Lovano & Chris Potter een muzikale “tenor battle” uit. En na Ella Fitzgerald en Dinah Washington is de opvolgster bekend… Cécile Mc Lorin Salvant. Zij schitterde op dit festival op 3 concerten.
Jason Moran
Zaterdag bracht meer van hetzelfde met een hommage van Dr. John en Jason Moran aan Louis Armstrong en Fats Waller. Deze grote muzikanten en componisten uit de jazzgeschiedenis, met een sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel in hun muziek, lieten hun spirit nu door andere maar even geëngageerde artiesten neerdalen op het publiek van Jazz Middelheim. Maar jazz is ook “fun”. Tussen de concerten op de Main Stage door zorgden “marching bands” immers voor een groot feest en troonden ze het publiek mee in een langgerekte stoet, al zingend en dansend.
Op zondag, even na het middaguur, reveleerde sopraan Alicia Hall Moran samen met echtgenoot Jason Moran en gitarist Bill Frisell de ideale opener, met een bijna religieuze dankbaarheid voor al het moois dat het leven biedt. En afsluiter Bill Frisell zette de kers op de taart met een magistraal concert.
Club Stage
Ook het tweede podium van Jazz Middelheim kende hoogtepunten met pianist Fulco Ottervanger die met “De Beren Gieren” en “Beraadgeslagen” fenomenale sets serveerden. In de geest van Coltrane zette ook Jeroen Van Herzeele met een plejade aan gasten een aantal uitzonderlijk energieke sets op met een slotuur vol transcenderende Coltraniaanse uitbarstingen.
Crème de la crème
Ondertussen werkt de festivalleiding al volop aan de voorbereiding voor Jazz Middelheim 2016 wanneer het jazzfestival haar 35ste verjaardag viert. Het publiek werd dit jaar al uitgenodigd hier aan mee te werken door fotomateriaal van vorige edities binnen te brengen waarvan een selectie op 35 plekken in de Antwerpse binnenstad zal worden getoond. Ook wat de programmatie betreft belooft Bertrand Flamang dat het trouwe jazzpubliek volgende zomer de crème de la crème van de hedendaagse jazzscene op de podia mogen verwachten en dat er uiteraard op muzikaal vlak linken zullen worden gelegd naar het roemrijke verleden van Jazz Middelheim waar zowat alle grote namen uit de wereld van de jazz ooit hebben opgetreden of door briljante muzikanten werden gehuldigd. We kijken er al vast naar uit.