Voorwendsel
Vooraf alvast dit: het herhaald vermelden van de raketten is eerder een voorwendsel, dan de echte reden voor de Israëlische aanvallen op Gaza. Dit schreef ik al tijdens de vorige oorlog tegen Gaza in 2008/2009: het IDF is merkwaardig onefficiënt. Het is het meest gesofisticeerde leger ter wereld, maar tijdens hun toenmalige massale acties, die 1400 doden eisten in Gaza, bleven honderden raketten vertrekken. (zie https://biblio.ugent.be/input/record/446263)
Ook nu bij de laatste aanval van november 2012 was dat weer het geval; meer dan duizend raketten, lees ik in de krant. Het doel van het leger is zichtbaar anders: de executie van een aantal Palestijnen die achteraf “Hamasmilitanten” worden genoemd door Tel-Aviv; 140 doden alweer, waaronder 91 burgers en 28 kinderen, volgens het Palestijns Centrum voor Mensenrechten. Doel is zeker ook de vernietiging van infrastructuur zoals woningen, overheidsgebouwen en de tunnels die Gaza verbinden met Egypte.
Het is oorlog
Is het nodig eraan te herinneren dat Israël in oorlog is met de Palestijnen? Ik bedoel niet 1948, of 1967, maar alle dagen sedertdien. Gaza is een openluchtgevangenis, maar dan een gevangenis waar de overheid niet instaat voor de gezondheid en overleving van de gevangenen. Energievoorziening, drinkwater, afvalzuivering, bouwmaterialen, geneesmiddelen: alles wordt geblokkeerd door Israël.
Het lijkt op de langdurige belegering van een grote stad, zoals christelijke legers dat zovele malen in de geschiedenis deden. Bijvoorbeeld Lissabon (na 4 maanden geplunderd en uitgemoord, in 1147, door de legers van de Tweede Kruistocht); of Antwerpen (14 maanden,1584-1585, door Alexander Farnese), of Leningrad (872 dagen,1941-44). Misschien denken de Israëli’s meer aan Massada, dat door de Romeinen belegerd werd.
Het IDF is meester van het luchtruim boven Gaza en van de zee langs de kust. Palestijnse vissers worden weggejaagd en beschoten. Dat militairen van het IDF regelmatig Palestijnen doden, evengoed kinderen die aan het voetballen zijn (Ahmad Abu Daqqa, nabij het dorp Abassan, op 8 november), is door de Israëlische schrijster Amira Hass nog eens in herinnering gebracht, in Haaretz (19 november 2012). Op 10 november weer 4 burgers, tussen 16 en 19 jaar oud. Verkozen Palestijnse parlementsleden zitten ondertussen al jaren in Israëlische gevangenissen.
De Westelijke Jordaanoever is bezet gebied, waar verplaatsingen voor Palestijnen vrijwel onmogelijk zijn, door de ontelbare checkpoints en paspoortvereisten. Joodse kolonies palmen grond en waterbronnen in en op de Palestijnse akkers worden de olijfbomen afgebrand en waterreservoirs vernietigd. Sinds het begin van 2012 heeft Israel 569 Palestijnse gebouwen en infrastructuur vernietigd, inbegrepen waterbronnen, en 178 woningen (eveneens volgens Amira Hass). De illegale Muur loopt over Palestijnse grond, zoals in Bethlehem waar een huis en touristenshop door de muur aan drie zijden werd ingesloten (zie foto bovenaan).
Dit beleid van Tel-Aviv is door de internationale gemeenschap meermaals veroordeeld (Veiligheidsraad, Internationaal Strafhof in Den Haag, Algemene Vergadering van de VN, Mensenrechtencommissie van de VN …) maar terplaatse duurt de oorlog verder.
Recht op verdediging
De Palestijnen hebben zoals ieder volk, dat bezet wordt of belegerd, het recht en de ethica aan hun kant, om zich te verdedigen tegen de aanvaller, dit is Israël. Oud-premier Dries van Agt, jurist, schreef daarover:
“Van Israëlische zijde worden alle Palestijnse gewelddaden gebrandmerkt als daden van terreur, zelfs dan wanneer zij gericht zijn tegen het bezettingsleger. Het internationale recht veroorlooft echter ieder volk onder bezetting zich daartegen te verweren, ook met geweld”. (Zie http://www.driesvanagt.nl/index.php?type=tekst&item=18)
Waarom zouden de Palestijnen geen wapens mogen gebruiken tegen hun bezetter? Weerstand bieden is voor elk bezet volk een wijze van overleven; verzet is een onafscheidelijk deel van het leven van elke Palestijn, schrijft Amira Hass (“resistance to the injustice inherent in Israeli domination is an inseparable part of life for each and every Palestinian;…people whose DNA contains resistance to oppression”).
Toen ons land bezet was door de nazi’s waren er ook weerstanders (officiële benaming van de leden van het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog, nvdr), die niet alleen verboden blaadjes schreven en verspreidden, maar ook aanslagen pleegden. Dat deden ze bijvoorbeeld om anderen te redden van de martelingen van de Gestapo en tegen treinen waarmee politieke gevangenen of joden werden weggevoerd. Deze weerstanders werden terroristen genoemd door de Duitsers en hun Vlaamse volgelingen. Ik herinner me levendig dat mijn vader ‘s avonds nooit thuis was. Pas na de bevrijding vernam ik dat hij op een geheim adres ging overnachten om zijn aanhouding te ontwijken.
Burgerdoelwitten?
Geen enkel land moet aanvaarden dat zijn burgers het doelwit zijn, zoiets zeiden Obama, en Nethanyahu, doelend op de Palestijnse raketten. Maar richtten de Palestijnen hun raketten op burgers? Dan mikken ze heel slecht, want er vallen nauwelijks slachtoffers, de meeste raketten richten zelfs geen schade aan.
Er is geen bewijs dat specifiek op burgerdoelwitten wordt geschoten. Wel staat Israël vol met militaire doelwitten, materiaal en en soldaten. Die mengen zich met de bevolking; ja, burgers worden als het ware als menselijk schild gebruikt. Zelfs in de shopping centers van Tel Aviv, op het strand, en aan de Klaagmuur in Jeruzalem, lopen de jongens en meisjes van de Tsahal (de Hebreeuwse afkorting voor het Israëlisch leger, in het buitenland zegt men IDF voor Israeli Defence Forces, nvdr) rond met hun wapen aan de zijde.
Diverse berichten in de media en foto’s laten verstaan dat veel van die Palestijnse raketten erg primitief van makelij zijn. Als de Israëli’s ze tonen aan de media, lijken ze op een stuk stoofbuis of regenpijp, met vleugeltjes eraan gesoldeerd. De V2-raketten van Wernher von Braun, dat was andere koek. Je hoorde en zag ze niet en plots waren er twee of drie huizen naast je weg. Ik weet het nog heel goed, één viel vlak achter ons in een naburige straat.
Richtte von Braun die op burgerdoelwitten? De haven van Antwerpen, die na de bevrijding mee zorgde voor de bevoorrading van de geallieerde legers, was een logischer doelwit. Er vielen ook een aantal V1 en V2’s op de haven maar veel ernaast. Hun autonoom besturingssysteem was niet nauwkeurig genoeg. Na de oorlog heeft von Braun het sterk geperfectioneerd, in dienst van de Amerikanen.
Gerechtvaardigde verdediging
De Palestijnse raketten, hoe primitief ook, zijn een gerechtvaardigde verdediging tegen de Israëlische bezetter en belegeraar. Als er iets mis is met die raketten, dan is het hun onnauwkeurigheid. Zelden vallen er burgerslachtoffers, en het kan niet bewezen worden dat zulks de bedoeling is; het is ‘collateral damage’.
Indien de Amerikanen moderne drones zouden leveren aan de Palestijnen, als bijdrage aan een militair evenwicht, zouden echte militaire doelen precies kunnen geraakt worden in Israël, bijvoorbeeld de auto van Ehud Barack of de jongens en meisjes met hun Uzi-machinegeweer in Tel Aviv. Dat zou burgers kunnen sparen.
Maar dat laatste is natuurlijk een grapje van mij. Obama zal dat nooit doen.
En nu verder?
Iedereen die zijn mening kon geven, voorspelt dat het staakt-het-vuren maar tijdelijk is.
Er moet een meer fundamentele oplossing komen. Het vrije verkeer van mensen en goederen, zoals het in het akkoord letterlijk staat, is een grote stap. We feliciteren de Israëlische regering indien ze dat fair gaat toepassen want in het verleden heeft het IDF steeds veiligheidsargumenten aangehaald om overal Palestijnen en Palestijnse goederen tegen te houden. Herinner u de mooie Israëlische film “Lemon tree” waar de citroenboomgaard van een Palestijnse boerin wordt afgezaagd tot de hoogte van 30 cm omdat er zich terroristen zouden kunnen verbergen – volgens het vonnis van een Israëlische rechtbank.
Maar verder? Wat met de Palestijnse akkers die gestolen werden, en de waterbronnen, en de wegen op de Westelijke Jordaanoever? Het lijkt weinig waarschijnlijk dat de joden hun kolonies op Palestijns grondgebied en in Oost-Jeruzalem vrijwillig zullen verlaten. Afsluiten van de waterleiding zou kunnen helpen, en boven hun hoofd drones, dag en nacht, met regelmatig een ontploffing.
Misschien moeten we ook out-of-the-box denken, zoals dat tegenwoordig heet. In 1917 (met de verklaring van de Britse minister Balfour) en later, hebben de Britse en de Europese regeringen aan de Joden uit de hele wereld een eigen land beloofd, in Palestina. Toen is de strijd om dat land begonnen.
Als tegenprestatie zouden we aan de Palestijnen een stuk van Engeland of Schotland kunnen aanbieden. Spanje en Portugal komen ook in aanmerking: het zuiden staat nog vol met Arabische gebouwen en kunstwerken van de tijd vooraleer de christelijke legers er de Moren verjaagden.Vergeet niet dat er een paar miljoen Palestijnen al drie generaties wachten om te kunnen terugkeren naar hun huis, ze hebben soms de sleutel van hun huizen nog.
Tenslotte is er nog de één-staat oplossing: Palestijnen en Joden, christenen, moslims, atheïsten gelijkberechtigd in hetzelfde land.
Maar opgelet: wie het minste geld heeft, en de huidige apartheidswetgeving in Israël tegen zich, blijft een ondermens. Ali Abunimah schreef daarover een boek, het is alweer 6 jaar oud (One State Solution, 2006). Groen Europarlementslid Daniel Cohn-Benditt is voor de twee-statenoplossing en pleitte op 10 november in het Europees parlement, tegen Lady Ashton (de Hoge Vertegenwoordiger voor Europese Buitenlandse Zaken en Veiligheid) voor de erkenning van de Palestijnse staat, op papier, in de VN..
Zijn woorden waren nog niet koud of de Israëli’s begonnen hun recentste offensief tegen Gaza. De EU zou de gunstige handels- en militaire akkoorden met Israël kunnen opschorten en alle geldtransfers naar Israël blokkeren; of zelfs dit enkel aankondigen.
Ik zie het niet gebeuren. Gaan de meerderheden in onze democratieën verder de Palestijnen tot het uiterste drijven om ze vervolgens te veroordelen? Zeg niet dat we in Europa machteloos staan.