Eigenlijk moest de bank al veel langer over kop zijn gegaan want al in 1991 raakte ze in de problemen toen voor een klein miljard aan kredieten bij een klant verloren bleken. Om de verliezen te verbergen is de boekhouding dan jarenlang vervalst. Merkwaardig is wel dat de commissie voor het bank- en financiewezen – die de banken moet controleren – al geruime tijd wist van problemen maar nooit heeft ingegrepen. Wel zocht ze achter de schermen mee naar een overnamekandidaat.
Heel bezwarend voor Max Fischer is ook dat er zo’n drieduizend anonieme rekeningen boven water komen. Die rekeningen op valse namen behoren toe aan vijftienhonderd klanten en zijn wellicht bedoeld om uit de greep van de fiscus te blijven.
Een andere uitloper van het faillissement is de aanhouding van drie diamanthandelaars op 2 juni 1997.
De Max Fischer bank was eind 1996 al in opspraak gekomen. De Antwerpse diamantair en drugshandelaar Foead Abbas verklaarde toen op het Nederlandse drugsproces tegen de octopus-bende dat hij via Max Fischer een klein miljard frank had witgewassen. Ook zijn activiteiten zouden bijgedragen hebben tot het faillissement.
zie ook diamant, octopus-bende
uit het boek Barrez Dirk, Het land van de 1000 schandalen. Encyclopedie van een kwarteeuw affaires, Globe, 1997, 384 p. (geactualiseerde franstalige versie in 1998)