In deze expositie en het gelijknamige boek ‘De weg naar beweging’, stelt Frieda Van Dun de toeschouwer in staat, niettegenstaande de gedetailleerdheid, een gevoel van oneindigheid te ervaren. Van punt en lijn tot vlak en zo tot ruimte in het werk hanteert ze handig de vormen en de daarmee verbonden elementen die de onderlinge verbanden tonen en weergeven.

Symbiose

Ze doet dat vrij abstract, maar zorgt ervoor dat de beweging en het beeld concreet gelezen en verwoord wordt. Hier valt het op dat Frieda Van Dun aan haar schilderijen en etsen vaak zeer concrete titels geeft: Wintermorgen, De Verleiding 1, Fabrieken, Stadsgezichten enzovoort. Alsof het concreet geven van een tafereel en de abstracte taal van verf en kleur niet anders kunnen dan samenvallen.

In de uitvoering hanteert Van Dun een sterke penseelvoering, nu eens ingehouden, dan weer zeer expliciet, waarbij de afzonderlijke beeldelementen zich telkens weer aaneenrijgen tot een geheel, zoals elke noot bijdraagt tot het geheel van de uiteindelijke muzikale compositie. Haar kleuren en vormen corresponderen met elkaar zodat er steeds, ook bij het gebruik van tegengestelde klanken een symbiose ontstaat. Zo verwerkt Van Dun het geestelijke in de materiële en abstracte dingen.

Monografie

Dichter Roger De Neef schreef de monografie over haar ook enkele mooie beschouwingen over haar werk. Zo stelt hij: “De weg naar beweging is ons niet vooraf gegeven. Evenmin is hij bekend. Hij moet iets anders zijn dan de verbinding tussen vertrek en aankomst. Veeleer veronderstelt de weg naar beweging een onderweg zijn, los van ieder vertrek en aankomst, twee begrippen die elkaar insluiten, overlappen, tenietdoen. Alleen in het onderweg zijn, worden ruimte én tijd overwonnen.”

Praktisch

Frieda Van Dun – De weg naar beweging. Van zondag 30 oktober tot zaterdag 24 december 2011- Galerie De Zwarte Panter,  Hoogstraat 70-72-74, 2000 Antwerpen.

De galerie is gratis toegankelijk op donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 13 tot 18 uur.