En zo kwamen de muggenzifters op de 4de dag van het festival meer dan behoorlijk aan hun trekken en was de frustratie over de arrogantie van de Italiaan, Paolo Conte, al vlug vergeten. Vooral het optreden van de Flat Earth Society met Ernst Reijseger, werd door het publiek fel gewaardeerd.

Handelsmerk

Onder leiding van Peter Vermeersch heeft de groep een handelsmerk gemaakt van het feestelijk opblazen van schotten tussen verschillende genres: een bigband opera, een stille film of een dramatisch concert. De labels pop, rock, jazz noch wereldmuziek dekken de lading.

Je kan op deze muzikanten niet echt een etiket plakken. De band gaat uitdagingen niet uit de weg en blijft vernieuwen. Ze bewezen een van de beste formaties van de lage landen te zijn en brachten een sterk concert voor een volle festivaltent.

Record

Jazz Middelheim boekte dit jaar een record aantal bezoekers: “Dankzij de combinatie van de diversiteit en kwaliteit van het programma, het prachtige kader van Park Den Brandt en de schitterende zomerse omstandigheden, kwamen er 20.000 mensen naar het festival. Dit betekent meteen 4 recordedities op rij, met 17.000 in 2009, 18.000 in 2010, en 19.000 in 2011.”

“We  noteerden twee uitverkochte avonden: op donderdag met Toots Thielemans en op zaterdag met Paolo Conte als headliner. Die deed wat van hem verwacht werd, alleen ware het ‘de max’ geweest, had hij ook nog zijn doorbraaknummer en grote hit willen brengen. Toch zullen we in de toekomst blijven verruimen zodat meer mensen in contact kunnen komen met live-jazzmuziek”, aldus een tevreden festivaldirecteur Bertrand Flamang. 

Sons of the New Word

Dat dit schijnt te lukken werd bewezen op de laatste dag van Jazz Middelheim 2012, want het park zat goed vol met liefhebbers van jazzmuziek. Heel wat onder hen waren opgedaagd voor Jef Neve, die met zijn nieuwste creatie Sons of the New World, zijn maatschappelijke bewogenheid uitdrukt.

Neve schreef twaalf composities die geïnspireerd zijn door schokkende gebeurtenissen zoals het Pukkelpopdrama, de kernramp in Japan of de revolutie in het Midden-Oosten. De pianist oogstte met zijn meeslepend en spectaculair pianospel, begeleid door bassist Sean Fasciani, drummer Teun Verbruggen en vijf blazers, veel bijval bij het publiek.

Joodse roots

Dat was ook zo voor bassist en componist Avishai Cohen die doorbrak in de jaren negentig, aan de zijde van pianist Chick Corea. De jongste jaren verwerkt hij meer en meer zijn Joodse roots in zijn muziek. Van zijn moeder leerde hij over de sefardisch-mediterrane cultuur, van zijn vader over het Oost-Europese Joodse erfgoed.

Daar komen nog zijn ervaringen in de New Yorkse jazzscène en zijn Israëlische achtergrond bij. Op die manier krijg je die wonderbaarlijke mengeling van typisch Joodse klanken te horen met Cohens authentieke internationale jazzmuziek, die van deze muzikant zo’n grote mijnheer heeft gemaakt.

Zuid-Afrika

Abdullah Ibrahim, een van de bekendste vertegenwoordigers van de Zuid-Afrikaanse versie van de jazz, mocht het laatste concert van Jazz Middelheim 2012  opvoeren. Abdullah Ibrahim vermengt in zijn composities populaire en traditionele Zuid-Afrikaanse muziek met jazz.

Met de zevenkoppige band Ekaya voerde hij zijn herkenbare eigen nummers uit. Hij versmelt de wereld van de jazz met zijn Zuid-Afrika, tot een krachtige brok muziek, met aanstekelijke ritmes en een grote poëtische kracht. Zo werd het jazzfestival afgesloten met een uitbundig Zuid-Afrikaans tintje. Wie nog wil nagenieten kan dit via de websites van Klara en Cobra.be.