Een band ontdekken begint vaak bij één song. Zo ook bij The Me In You. Hun single ‘Girl In Armour’ bleek niet uit onze kop weg te branden. We noteerden voor onszelf: een beetje versluierde vocalen, lichtjes psychedelisch, qua klankkleur heeft het wat van folkrock en kleinkunst, maar met een moderne touch èn er zit mooie zang tegen het einde van de song.

Later hoorden we dat deze groep uit het Hageland (voor de aardrijkskundefreaks: het gebied tussen Aarschot, Leuven, Tienen en Diest) een debuut met de veelzeggende titel Forgotten Clothes uit had en hoopten we dat de plaat geen tegenvaller zou worden.

Inmiddels is die cd er en hebben we ze al een behoorlijk aantal keer gedraaid. We vonden de plaat van in het begin charmant, maar we hebben ook gemerkt dat ze bleef groeien èn groeien.

Grote reden daarvoor is dat The Me In You de kunst van het doseren sterk onder de knie heeft. Op een vreemde manier (want de muzikale universa liggen behoorlijk ver van elkaar) doen de Belgen zo aan The XX denken. Hetzelfde understatement, dezelfde onzichtbare lijnen naar het verleden (maar dan wel een ander) en gelijkaardige voorkeur voor eenvoud. The Me In You maakt daarnaast ook spaarzaam gebruik van vroege elektronica (of zaken die qua klankkleur daar sterk op lijken) om hun grotendeels op akoestische en elektrische gitaren gestoelde luisterpopliedjes te larderen. Op het einde van de plaat hoor je zelfs iets wat we graag als ruimteruis bestempelen. En op ‘Broken Holiday’ moesten we spontaan aan Sigur Ros denken, een referentie die we nooit gratuit opdiepen.

Forgotten Clothes bevat meer weemoed dan een buslading dichters, maar bij The Me In You is dit net een sterke troef. Gecombineerd met de ingetogen muziek zal het sommigen wat te veel worden, maar daar hebben we als remedie tegen dat je de plaat dan maar loeihard moet afspelen. Waardoor ineens – als een regenboog na een maarts buitje – de loepzuivere eenvoud van dit viertal (Stijn Claes, Han Wouters, Dimitri Dhaene en Frankie Saenen) je liefdevol de adem beneemt.
Eentje voor de eindlijst.

Beoordeling: ++++
(EMI)