Met deze brief wil ik alle uitzendwerkkrachten ervan overtuigen om zich te wenden tot de centrale van de vakbond van de sector waarin ze werken (bvb. de metaal, bouw, voeding …) en hun contract en loonbriefjes mee te nemen en te laten controleren.

Ook moeten ze door de vakbond laten nagaan of ze wel het loon verdienen dat hen toekomt. Jammer genoeg zijn maar de helft van de uitzendkrachten lid van een vakbond. Hieronder het verhaal van mijn neef. Op een dikke 2 maanden tijd slaagde Randstad erin hem en de sociale zekerheid voor 1.118,19 euro op te lichten.

Weekcontracten om ziekte niet te betalen en feestdagen te vergeten

Mijn neef werkt sinds 1 maart 2012 voor Randstad in een metaalverwerkend bedrijf. Volgens de wetgeving moeten interimmers evenveel verdienen als de vaste contracten en moeten ze op dezelfde manier behandeld worden. Elke week krijgt hij een nieuw contract. 9 april was een feestdag  maar deze werd door het interimkantoor niet betaald. Ik adviseerde mijn neef om contact op te nemen met Randstad en het bleek om een ‘foutje’ te gaan dat ging worden recht gezet. 1 mei was opnieuw een feestdag en op 2 en 3 mei was mijn neef ziek. Opnieuw werd de feestdag niet betaald maar kreeg hij ook geen gewaarborgd loon ten gevolge van zijn ziekte. Volgens Randstad had hij gedurende 1 week niet gewerkt (en had gedurende die week dus ook geen contract) en daardoor zou zijn recht op gewaarborgd loon komen te vervallen. Volgens de wet moeten interimarissen immers minimaal 1 maand anciënniteit hebben om recht te hebben op gewaarborgd loon. Volgens Randstad was die anciënniteit van 1 maand er niet meer omdat hij 1 week niet had gewerkt. De nodige anciënniteit van 1 maand begon volgens Randstad maar te lopen vanaf de dag volgend op de week waarin hij niet had gewerkt. Even surfen op het net leerde mij dat de tewerkstelling moet onderbroken zijn gedurende meer dan 1 week vooraleer de anciënniteit vervalt. Dit was in deze dus niet het geval (1 week is niet méér dan 1 week). Ook werd de feestdag van 1 mei weerom niet betaald. Volgens Randstad moest mijn neef zich maar wenden tot de mutualiteit voor uitkeringen.
Ik voelde dat er iets niet juist was en adviseerde mijn neef om contact op te nemen met het ABVV. Wat bleek:
• Randstad moet alle feestdagen betalen
• Randstad is gewaarborgd loon verschuldigd (en dus niet de mutualiteit)

Interimkantoren vergeten plots de uurlonen waarop werknemers recht hebben

Ik had een zeer slecht gevoel bij de oplichterij van Randstad en adviseerde mijn neef om een afspraak te maken met iemand van de metaalcentrale om daar na te gaan of hij wel het juiste uurloon kreeg uitbetaald. Niet dus. Mijn neef kreeg € 11,40/uur maar had volgens zijn functie recht op € 12,80/uur of maar liefst een verschil van € 1,40/uur. De vakbond heeft een brief geschreven naar Randstad met de eis dit recht te zetten.

Op iets meer dan 2 maanden tijd heeft Randstad mijn neef dus 4x proberen op te lichten:
• 2x door het niet betalen van een feestdag waartoe ze wettelijk zijn verplicht
• 1x door hem gedurende zijn volledige tewerkstelling € 1,40 per uur te weinig te betalen. Vanzelfsprekend heeft dit ook een negatief effect op zijn vakantiegeld en eindejaarspremie. Daar bovenop licht Randstad ook de sociale zekerheid  op door niet op het volledige loon dat ze verschuldigd zijn RSZ-bijdragen te betalen.
• 1x door hem geen gewaarborgd loon uit te betalen.

Ruw geschat heeft Randstad op 2 maanden het volgende in zijn zakken proberen te steken:
• 2 feestdagen aan € 12,80/uur + 32,4% werkgeversbijdragen RSZ = € 271,15
• 2 dagen gewaarborgd loon = € 271,15
• 2,5 maanden te weinig loon betaald: € 575,89
Alles samen hebben ze mijn neef en de RSZ dus voor € 1118,19 proberen op te lichten. Ik hou hier dan nog geen rekening met het vakantiegeld en eindejaarspremie. Gelukkig heeft mijn neef een beroep gedaan op het ABVV die zal pogen de zaak recht te zetten.

Interim belet dat werkgevers mensen een vast contract geven

Aangezien het bedrijf waar mijn neef werkt zeer tevreden is over zijn prestaties vroeg hij aan dit bedrijf hem een vast contract te geven ten gevolge van de oneerlijke praktijken van Randstad. Het bedrijf was verontwaardigd over de praktijken van Randstad, wou hem wel een vast contract geven maar zei dat hij eerst 90 dagen voor Randstad moest werken. Dat is blijkbaar contractueel bepaald tussen het bedrijf en Randstad. Mijn bedenking hierbij is dat Randstad dan ook zou moeten verplicht zijn mijn neef een contract van 90 dagen te geven i.p.v. één week. Tevens ontzegt daarmee Randstad mijn neef zijn recht om met een contract van onbepaalde duur te werken.

Wanneer ik dan spreek met andere interimarissen blijkt dat deze werkwijze geen uitzondering maar de regel is. Randstad is dus absoluut geen bonafide werkgever maar een ordinaire oplichter. Maar niet enkel Randstad bedient zich van deze criminele praktijken. Ook andere interimbureaus doen hetzelfde. Als we weten dat er zo’n 300.000 mensen/jaar werken voor interimbureaus dan weten we ook dat ze miljarden achterover drukken waar ze geen recht op hebben.

Hoe is zoiets nu mogelijk? En meer nog wie doet er wat aan?

Zoiets is mogelijk omdat de interimbureaus enerzijds weinig of niet gecontroleerd worden door de sociale inspectie (deze heeft blijkbaar andere prioriteiten) en anderzijds dat interimbureaus niet gesanctioneerd worden indien ze de wet overtreden. Dit zit zo. Om rechtszaken te vermijden heeft FEDERGON (de lobbygroep rond interimbureaus) en de bonden de ‘commissie goeie diensten’ opgericht waarin problemen worden besproken en opgelost. Wanneer het dus uit komt dat interimbureaus de wet aan hun laars lappen dan zetten ze dit recht (weliswaar voor het individuele geval) en klaar is Kees. Geen boete, geen straf, niks.

Nu is het zo dat mensen die voor interimbureaus werken dikwijls een precaire positie op de arbeidsmarkt bekleden en de arbeidswetten en sociale zekerheidswetten niet kennen. Ze zijn dus een makkelijke prooi voor de malafide interimkantoren. Als er dan toch eens iemand een klacht durft in te dienen dan wordt dit met de glimlach rechtgezet of krijgt de interimaris geen nieuw contract aangeboden en zijn ze verlost van een werknemer die niks anders vraagt dan de toepassing van de wet.

Minister Monica De Coninck die bevoegd is voor werk neemt hier ook de verantwoordelijkheid waarvoor ze vet wordt betaald niet op. Integendeel: niet alleen wordt de interimsector niet gecontroleerd maar werkzoekenden zijn ook verplicht interimjobs te aanvaarden op straffe van schorsing. Het overgrote deel van de werkzoekenden leeft in diepe armoede daar de regering een groot deel van de uitkeringen heeft wegbezuinigd. Daardoor zijn mensen geneigd om om het even welke job tegen om het even welk loon te aanvaarden (al dan niet verplicht). Mensen worden dus van de ene naar de andere armoedesituatie geduwd.

Persoonlijk vind ik dat Randstad en andere malafide werkgevers hun vergunning moeten verliezen. Kunnen ACV en ABVV zich niet gezamenlijk wenden tot de Minister om dit te bekomen? Tevens denk ik dat de bonden bij elke overtreding van de wet door een interimkantoor zich moeten wenden tot de arbeidsrechtbank en een schadevergoeding eisen voor hun leden. De commissie goeie diensten is er toch blijkbaar enkel om malafide praktijken toe te dekken. Zo kan het echt niet verder!!