Om nog maar te zwijgen over de dromen die zij niet kunnen waarmaken, zoals niet kunnen gaan samenwonen met hun vriend(in)  zolang ze geen vast werk hebben.

Hun ervaringen staan in schril contrast met het beeld dat veel mensen in de maatschappij hebben over werkzoekende jongeren: namelijk dat zij luiaards zijn die niet willen werken terwijl er toch zoveel openstaande vacatures zijn. Dit maakt dat zij zich overal moeten verdedigen, bewijzen en verantwoorden en dat is zeer frustrerend en uitputtend, roepen zij.

Met 10.000 zijn ze de werkloze jongeren. Nochtans zijn er meer dan 60 uitzendkantoren. Dat is de hallucinante realiteit in Antwerpen. Zij willen ook aan hun toekomst beginnen, maar zonder werk is dat onmogelijk, schreeuwen ze uit!

De meeste jongeren hebben negatieve ervaringen met het zoeken naar werk via uitzendkantoren. Ze krijgen een job aangeboden, die dan plots niet blijkt te bestaan, ze worden geconfronteerd met valse vacatures aan de ramen van de uitzendkantoren, consulenten die hen – ondanks belofte – niet terugbellen, …