Beste lezers,
Uit respect voor de zakelijke balans van de krant waar ik sinds eind jaren tachtig in heb gepubliceerd, De Standaard, zal ik hier niet de gehele tekst meegeven van de duiding die essayiste en buitenlandcorrespondente Caroline De Gruyter vrijdag heeft meegegeven onder de titel “De kans op ongelukken is enorm.” “Europa is omringd door conflicthaarden”. De analyse staat wel binnenkort op Facebook. Dit is lectuur voor iedereen die bekommerd is om onze toekomst, ons geluk en onze veiligheid, en die in staat is de grote dingen recht in de ogen te kijken. Die over denkkracht beschikt.
Ik geef een uittreksel en dan laat ik mijn persoonlijke bedenking volgen.
De Gruyter:
“Groot-Brittannië stuurt een mijnenveger en een fregat naar de Zwarte Zee (DS 19 april). Die bevinden zich nu in de Middellandse Zee. Via de Bosporus kunnen ze snel in de Zwarte Zee zijn, waar de spanning tussen Rusland en Oekraïne de afgelopen weken is opgelopen. Rusland, dat in 2014 de Krim annexeerde, heeft duizenden troepen verplaatst en een zeestraat afgesloten. Velen vermoedden dat president Vladimir Poetin nogmaals een strook land van Oekraïne af wilde happen: de kuststrook die van Rusland via de al bezette Donbas naar de Krim loopt. Maar vandaag trekt Moskou die troepen deels terug. Wellicht was het toch bluf.
In de podcast World in 30 minutes vertelde de Canadese historicus Margaret MacMillan laatst dat oorlogen in de geschiedenis altijd de transformatie van het ene tijdperk naar het andere hebben gemarkeerd. Kennelijk moest het oude eerst helemaal kapot worden geschoten voor het nieuwe geboren kon worden. De napoleontische oorlogen, de Eerste en de Tweede Wereldoorlog markeerden allemaal een overgang tussen verschillende tijdperken. Nu de balans tussen de mondiale machten opnieuw verschuift, zitten we weer in zo’n overgangsfase. Aan ons de taak, zei MacMillan, auteur van het boek War. How conflict shaped us, om te zien of het ons ditmaal lukt om zónder oorlog in een nieuwe wereldorde te belanden.
Veel EU-landen hebben sinds 1989 hun defensie laten verslonzen – er is geen ander woord voor
Vooralsnog lukt het. Maar de kans op ongelukken wordt steeds groter. Potentiële conflicthaarden omringen Europa. Het Zwarte-Zeegebied is er maar een van. Ook in het Hoge Noorden rolt Rusland zijn militaire spierballen. Deze week houdt de Russische noordelijke vloot weer een grootscheepse oefening met onderzeeërs en gevechtsvliegtuigen. Navo-lid Noorwegen, dat een paar jaar geleden een haven voor onderzeeërs in het uiterste noorden opdoekte omdat het de zin ervan niet meer inzag, bouwt nu als de weerlicht een nieuwe, waar onder meer Amerikanen kunnen ‘docken’.
Opgefokte buren
De afgelopen maanden waren er tweemaal bijna militaire confrontaties op de Middellandse Zee.”
Tot zover het citaat in dit nu volgens mij al historische krantenartikel.
