Palestina
Bij het begin van de genocide heeft Israël systematisch het onderwijs in Gaza in het vizier genomen. In minder dan zes maanden kwam het academische leven van 88.000 universiteitsstudenten volledig tot stilstand. Bovendien verloren 555 studenten hun studiebeurs in het buitenland. In die korte periode werden VIJF van de ZES grote universiteiten en 70% van alle hogescholen en scholen in Gaza geheel of gedeeltelijk verwoest.
Daarnaast vermoordde Israël drie universiteitsrectoren en 95 academici, waaronder decanen en docenten, waarvan 68 de titel “professor” droegen.
Meer dan 95 academici werden dus vermoord en hun dood zorgde niet, op misschien hier en daar een uitzondering na, voor beroering in de academische wereld, of het nu instellingen, faculteiten, academische verenigingen of publicaties waren.
Ook veel linkse en ‘radicale theoretici’ schonken er nauwelijks of helemaal geen aandacht aan. Net zoals trouwens al die strijders tegen de “cancelcultuur”. Ze verkozen allemaal te zwijgen over Palestina. De verwoesting van het onderwijs en de vermoorde academici, hun werk, hun papers, hun onderzoek… kregen niet de aandacht die ze verdienden.
Israël
Onlangs werd in Israël een bekende feministische wetenschapster met dubbele Israëlisch-Amerikaanse nationaliteit, Dr. Nadera Shalhoub-Kevorkian, op beschuldiging van aanzetten tot geweld, bij haar thuis gearresteerd. Ze doceerde aan de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem maar ze had Israël ervan beschuldigd van genocide in Gaza en plaatste vraagteken bij berichten over massale verkrachtingen op 7 oktober.
Tijdens haar gevangenschap werden haar handen en voeten geboeid voeten geboeid, stopten haar in
stopten haar in eenzame opsluiting in een ijskoude ruimte vol urine en kakkerlakken met enkele dekens vol braaksel en lieten het licht dag en nacht aan. Ze weigerden haar haar medicijnen te geven en namen haar computer en telefoon in beslag, Tijdens haar ondervraging besteedden ze een uur aan vragen over een artikel dat ze in 2020 had geschreven.
Ze onderging in feite dezelfde behandeling die geldt voor alle Palestijnse academici, studenten en activisten die de gewelddadige en genocidale aard van de Israëlische staat aanklagen. De fascistische minister van Nationale Veiligheid, Itamar Ben Gvir, juichte de arrestatie toe en zei dat het “een belangrijke boodschap overbrengt – wie ophitst tegen de staat Israël, tegen hen zullen we optreden. Ze zullen zich niet kunnen verschuilen achter hun positie of een of andere titel.”
Verenigde Staten
In de VS worden aan de universiteiten de protesten tegen Israëls slachtpartijen in Gaza hardhandig aangepakt. Aan de Universiteit van Minnesota werd het opgezette tentenkamp van manifestanten door de politie ontmanteld wegens ‘huisvredebreuk, en de gearresteerde studenten werden voor een jaar van de campus verbannen.
De rector van de Columbia Universiteit, Manouche Shafik, schorste studenten en stuurde de politie op de demonstranten af omdat ze zogenaamd “op verboden terrein” waren (op hun eigen campus) met massale arrestaties tot gevolg.
Gezien het minimale resultaat, er komen steeds meer manifestanten bij, kondigde ze nu aan dat de manifestanten de campus voor vandaag middernacht moesten verlaten. Anders “zullen we alternatieve opties moeten overwegen om de West Lawn te ontruimen.” Wat gaan ze doen? Net zoals in 1970 aan de Kent Universiteit de Nationale Garde sturen om de studenten die betoogden tegen de oorlog in Vietnam te verdrijven? Er vielen toen 4 doden.
Europa
Om blinde steun voor Israël in stand te houden, worden Westerse landen gedwongen om hun eigen ‘democratieën’ uit te hollen. In de VS wordt op universiteitscampussen de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vergadering afgeschaft. In Europa worden nog extremere antidemocratische maatregelen genomen. In Duitsland en Frankrijk worden protesten ter ondersteuning van Palestijnse vrijheid verboden.
Duitsland
Duitsland heeft slogans als “Van de rivier tot de zee, Palestina zal vrij zijn” verboden. Maar er is meer. Op 12 april viel de Duitse politie binnen bij het Palestijnse Congres in Berlijn. Op het congres dat werd georganiseerd door Palestijnse én Joodse groepen waren sprekers uit de hele wereld uitgenodigd. Het doel was om de genocide in Gaza en de Israëlische misdaden tegen Palestijnen te bespreken, en het publiek bewust te maken van de medeplichtigheid van Duitsland aan deze genocide.
In de weken voorafgaand aan het congres oefende de regering druk uit. Zo werden huiszoekingen gedaan bij activisten die bij het congres betrokken waren, een geldinzamelingsactie voor het congres werd verboden, de bankrekening van de Jüdische Stimme für gerechten Frieden (Joodse Stem voor een Rechtvaardige Vrede), één van de organisatoren van de conferentie waar bijdragen voor het evenement werden ingezameld, werd geblokkeerd.
Op de dag van de conferentie werden 2500 politieagenten op de locatie en in de hal van het Congres gemobiliseerd. Gewapende politieagenten gingen de zaal binnen, sloten de elektriciteit af en legden de bijeenkomst stil. Verschillende activisten, waaronder twee leden van de organisatie Jüdische Stimme, werden gearresteerd. Andere Joodse activisten waren al opgepakt, met name omdat ze een bord omhoog hielden met de tekst “Joden tegen genocide”.
Diezelfde dag werd twee sprekers de toegang tot Duitsland geweigerd. De Brits-Palestijnse chirurg Ghassan Abu Sittah, die zou spreken over zijn werk in ziekenhuizen in Gaza waar hij tussen oktober en november 2023 46 dagen doorbracht, werd uitgewezen naar het Verenigd Koninkrijk. De voormalige Griekse minister van Financiën, Yanis Varoufakis, is persona non grata verklaard op Duitse bodem.
Volgens de minister van Binnenlandse Zaken, Nancy Faeser (SPD), was het congres een platform voor de islamitische scene en Jodenhaat. Gedreven door een structurele en onvoorwaardelijke steun voor de staat Israël, is het discours waarin bescherming van Joden, steun voor Israël en onderdrukking van Palestijnen door elkaar worden gehaald, diep geworteld in Duitsland, waar geen enkele leidende politieke kracht of sociale beweging zich hiertegen verzet.
Frankrijk
Ook in Frankrijk is solidariteit met Palestina een strafbaar feit geworden. Het uiten ervan door te spreken, schrijven of demonstreren wordt bestraft met een dagvaarding, strafrechtelijke veroordeling als er niet al een voorafgaand verbod is. In Lille werd verleden week aan de universiteit een conferentie met Jean-Luc Mélenchon en Rima Hassan van de partij LFI, La France Insoumise, onder druk rechtse politici geannuleerd omdat ze “het meest gewelddadige antisemitisme” zouden propageren.
Rima Hassan, lijsttrekster voor LFI bij de Europese parlementsverkiezingen, werd trouwens voor verhoor opgeroepen door de politie. Net zoals deze morgen Mathilde Panot, de voorzitster va de parlementaire oppositiepartij LFI. Het is de eerste keer in de geschiedenis van de Franse 5de Republiek dat een voorzitter van een parlementaire groep voor verhoor wordt opgeroepen. Nog in Lille veroordeelde een rechtbank de algemeen secretaris van de plaatselijke afdeling van de CGT vakbond tot een jaar voorwaardelijke gevangenisstraf voor een pamflet waarin stond dat het geweld van 7 oktober door Hamas “uitgelokt” was door “de verschrikkingen van de illegale bezetting”.
Maar anderzijds is er nog (enige) hoop. Het verbod op een betoging op 21 april tegen racisme, islamofobie en voor de bescherming van kinderen werd uiteindelijk in laatste instantie vernietigd door de Raad van State. De rechtbankoordeelde dat het verbod op het evenement door de politieprefect “een ernstige en duidelijk onwettige inbreuk op de demonstratievrijheid” vormde.
“Vrijheid” en “democratie”
Nog niet zo heel lang geleden rechtvaardigden westerse landen hun invasies over de hele wereld omdat ze er “vrijheid” en “democratie” wilden brengen. Nu hollen ze hun eigen democratieën uit om het zionistische Israël te steunen, terwijl ze de rest van de wereld de les blijven spellen over “mensenrechten”.
Tijdens die fameuze “oorlog tegen het terrorisme” zijn de rechten en vrijheden van de burgers al flink uitgehold. De steun voor de slachting van Israël zal niet alleen ten koste gaat van Palestijnse levens, regionale stabiliteit en het feit dat we dreigen in weer maar eens een nieuwe oorlog te worden meegesleept. Het zal ook ten kosten gaan van al die zo vaak door onze politici geprezen “normen en waarden” zoals individuele vrijheid, vrijheid van meningsuiting, gelijkheid en sociale tolerantie… democratie.
En tenslotte: het is belangrijk om te onthouden dat ze pas moeite doen om je het zwijgen op te leggen als ze bang zijn voor wat je zegt.