“Als je je ‘neutraal’ opstelt tegenover situaties van onderdrukking kies je de kant van de onderdrukker”, aldus Zuid-Afrikaans bisschop Desmond Tutu die in 1984 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

DeWereldMorgen veroordeelt de recente aanvallen van Hamas tegen Israëlische burgers, maar ziet die niet los van 75 jaar staatsterreur van Israël tegen het Palestijnse volk. Het internationaal erkende recht op gewapend verzet tegen een kolonisator is geen vrijbrief voor aanslagen op burgers. Een onderhandelde vrede kan alleen bereikt worden wanneer 75 jaar verdrijving, 56 jaar bezetting, kolonisatie en apartheid en 16 jaar blokkade van Gaza worden erkend als de oorzaken van dit geweld. DeWereldMorgen onderzoekt deze oorzaken die door de politiek en door mainstreammedia worden verzwegen, onderbelicht of ontkend, om zo een debat te stimuleren dat kan leiden tot onderhandelingen en vrede. (nvdr)

*  *  *

Naar eigen zeggen deed ze dit op basis van informatie van de nationale veiligheidsdiensten, die hem als “een extremistische haatprediker” zouden bestempelen. Er is echter alle reden om te geloven dat ze dit vooral deed onder druk van Israël en hun lokale handlangers N-VA en Vlaams Belang.

De bron van alle repressie is Israël

Hoewel het persbericht van staatssecretaris De Moor (CD&V) de oorzaak van deze intrekking bij de veiligheidsdiensten legt, bericht de VRT op basis van een bron binnen diezelfde veiligheidsdiensten dat het “onwaarschijnlijk is dat Samidoun tijdens publieke evenementen expliciet zou aanzetten tot haat en geweld”, en “zeer onwaarschijnlijk” dat ze enige rol zou spelen in het plegen van aanslagen.

Samidoun is niet de enige pro-Palestijnse organisatie in Brussel. Foto: samidoun.net

Het is dus duidelijk waar we de echte redenen voor deze repressie moeten zoeken. Terwijl Israël kinderen vermoordt, miljoenen doelbewust tot de dood uithongert, duizenden Palestijnen foltert in hun gevangenissen met de massale amputatie van ledematen tot gevolg, werkt staatssecretaris De Moor mee aan de criminalisering van Israëls geweldloze tegenstanders.

Ondertussen kan ze politiek campagne voeren door een vluchteling uit te zetten, immer populair bij rechts Vlaanderen.

De petitie Supporting Palestine is not a crime! protesteert tegen deze schaamteloze repressie. Het is in het belang van iedereen die Palestina steunt om dit protest te steunen. De beschuldiging dat Khatib haat zou “prediken” (een poging om hem te linken met fundamentalisten ongeacht Samidoun’s seculiere, zelfs atheïstische roots) is niet enkel de deur openen naar de deportatie van alle vluchtelingen met ‘ongewenste’ meningen, de argumenten die tegen hem gebruikt worden zijn de eerste stap naar de criminalisering van alle solidariteit met Palestina.

“Haat” prediken?

Khatib is Palestijn en groeide op in een vluchtelingenkamp in Libanon. Dat wil zeggen: hij groeide op tussen honderdduizenden ontheemde Palestijnen die na de Nakba van 1948 met geweld uit hun woningen verdreven werden door de nieuwe staat Israël, een staat gebouwd op een apartheidssysteem waarin enkel Joden volle rechten heeft.

Khatib weigert de legitimiteit van deze initiële verovering door geweld te erkennen en roept op voor één pluralistische staat waarin alle burgers dezelfde rechten hebben.

Ook vakbonden staan achter Palestina. Foto: samidoun.net

Als dit als “haat prediken” bestempeld wordt is iedereen die oproept voor gelijke rechten van Palestijnen op het grondgebied van Israël een haatprediker: het opheffen van het exclusief Joods karakter van de Israëlische staat betekent immers de afschaffing van Israël in de vorm zoals het land bestaat. Vergis je niet: dat is hoe deze definitie gebruikt zal worden tegen anderen als De Moor haar zin krijgt.

“Extremisme”?

Maar is Samidoun dan niet “extremistisch”? De veiligheidsdiensten zeggen het zelf zo: “Samidoun heeft tot op heden nog geen enkele gewelddadige actie ondernomen en er is geen enkele dreiging van hun kant voor België. Het is enkel en alleen om hun anti-Israëlische standpunten dat ze vervolgd worden.”

“Hun ‘extremisme’ bestaat uit het weigeren Hamas en andere gewapende Palestijnse groepen als “terroristen” te omschrijven: voor hen zijn dit verzetsorganisaties die het recht hebben zich te verdedigen tegen Israëlisch geweld”.

Men kan dat een stap te ver vinden, maar internationaal is dat standpunt niet zo vreemd: bijna de hele wereld buiten de westerse landen bestempelt Hamas niet als terreurorganisatie. Zelfs de VN-Algemene Vergadering verklaarde op 3 december 1982, in de nasleep van Israëls zoveelste invasie van Libanon en specifiek met betrekking tot de Palestijnen, dat volkeren het recht hebben te strijden voor onafhankelijkheid en bevrijding van kolonialisme, ook met geweld.

Als dat “extremistisch” is, zijn we maar een haar verwijderd van de beschuldigingen van Vlaams Belang dat UNRWA financieren gelijk staat aan “steun geven aan terrorisme”.

Het valt terzijde op te merken dat het goedpraten van het meest monsterlijke geweld van het Israëlisch leger nooit beschuldigingen van ‘extremisme’ oplevert, laat staan dat iemands wettelijk verblijf in België erdoor in gevaar zou komen.

Andere pro-Palestijnse organisaties houden niet van het radicale discours van Samidoun. Het zou echter een catastrofale fout zijn te denken dat deze repressie enkel het “extremistische” Samidoun zal treffen en niet de anderen. N-VA en Vlaams Belang staan te springen om de argumenten die nu tegen Khatib en Samidoun gebruikt worden later tegen andere Palestijnse en pro-Palestijnse stemmen te richten.

Beweren dat met deze maatregel enkel Samidoun geviseerd wordt omdat zij “terroristische bewegingen” zou steunen is onzin: het is overduidelijk dat voor de aanhangers van Israël de Palestijnen nooit een legitiem recht op verzet zullen hebben, hoe braaf of hoe pacifistisch het ook is.

Vrouwen, kinderen, baby’s, dokters, leerkrachten, VN-medewerkers: hun moord en foltering kan volgens Israël en zijn verdedigers goedgepraat worden met de beschuldiging, echt of verzonnen, van “banden met Hamas”.

Toestaan dat De Moor zonder protest het vluchtelingenstatuut van Khatib om politieke redenen intrekt is de eerste stap naar een criminalisering van elk protest tegen Israël in België. Duitsland heeft Samidoun al eerder buiten de wet gesteld.

Sindsdien werd zelfs Grieks voormalig minister van Financiën Yanis Varoufakis verboden Duitsland te betreden vanwege zijn pro-Palestijnse standpunten.

Het is in het eigenbelang van iedereen die begaan is met het lot van de Palestijnen om, ongeacht politieke meningsverschillen, solidair te zijn tegen deze door Israël aangestuurde golf van intimidatie en repressie die op hen afkomt en hier nu wordt begonnen door staatssecretaris De Moor

Als er nog iets van christelijke waarden in haar schuilt, kan ze zich beter afvragen wat het vuile werk van volkerenmoordenaars opknappen voor haar zielenheil betekent.

Marcel Henri is een alias. Naam en adres is bij de redactie bekend.

Steun voor een nieuwe website

We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.

Steun hier