Ongeveer duizend Palestijnse kinderen
worden uitgebuit op Israëlische boerderijen van kolonisten op de
bezette Westelijke Jordaanoever, volgens een nieuw rapport
van Human Rights Watch (HRW). Zij moeten zwaar tillen en zonder
geschikte bescherming pesticides spuiten. Hiervoor krijgen ze
ongeveer de helft van het wettelijk minimumloon betaald.

Als zij hun familie willen helpen te
overleven hebben deze kinderen bijna geen andere keuze dan een baan
op de boerderijen van kolonisten te accepteren. Israël’s beleid
heeft talloze Palestijnse families in de armoede gestort. Soms zijn
de Israëlische boerderijengebouwd op land dat is gestolen van de
dorpen waar de kinderen vandaan komen.

Volgens de Vierde Conventie van Genève
zijn alle Israëlische nederzettingen op de bezette Westelijke
Jordaanoever illegaal. Bovendien is kinderarbeid in strijd met
verschillende internationale verdragen. Maar hoewel de Verenigde
Staten en de Europese Unie zeggen het internationaal recht te
onderschrijven, stellen zij toch geen beperkingen aan de import van
producten die met hulp van kinderarbeid zijn verbouwd in Israëlische
nederzettingen.

HRW interviewde 38 Palestijnse kinderen
en 12 volwassenen die op kolonisten-boerderijen in de Jordaanvallei
hebben gewerkt.

Veel kinderen begonnen op dertien- of veertienjarige leeftijd te
werken, terwijl in Israël vijftien de minimumleeftijd is waarop je
mag werken. Zelfs nog jongere kinderen werken part-time. Israëlische
werkgevers gebruiken Palestijnse tussenpersonen om hun
verantwoordlijkheid te ontduiken rond werkvergunningen en het
verstrekken van salarisstroken. De inzet van tussenpersonen voor het
inhuren en de betaling van arbeiders maakt dat arbeiders geen
juridische stappen kunnen nemen tegen hun werkomstandigheden.

Sommige kinderen vertelden HRW hoe zij onder druk werden gezet om
zonder pauze door te werken. Een vijtienjarige schoolverlater zei dat
opzichters altijd schreeuwden “werk sneller, je bent te langzaam.”
Hij zei ook dat arbeiders niet mochten zitten als zij paprika’s of
druiven plukten.

De Palestijnse kinderen die HRW interviewde verdienden ongeveer 10
shekels (2,37 euro) per uur, ongeveer eenderde onder het wettelijk
minimumloon. Tussenpersonen houden per dag een bedrag ter waarde van
ongeveer twee uur werken in als vergoeding voor vervoer en andere
uitgaven.

Gevaarlijke stoffen

De meerderheid van de geïnterviewden
vertelde HRW dat zij tot twee keer per week gewassen met chemische
stoffen moesten besproeien. Slechts twee van hen kregen hierbij
maskers, oogbescherming en handschoenen.

Minderjarigen die dit werk deden hadden
last van duizeligheid, misselijkheid, geïrriteerde ogen en
huiduitslag. Zelfs de kinderen die geen pesticiden sproeiden hadden
last van schadelijke bijwerkingen doordat zij er aan blootgesteld
werden. Een 14-jarige jongen zei dat andere arbeiders soms “paprika’s
met pesticiden besproeiden terwijl ik ze aan het plukken was. Wij
kregen handschoenen maar geen masker.”

Op de agrarische kolonistenbedrijven
worden veel pesticiden gebruikt. Sommige pesticiden die in de
Jordaanvallei worden gebruikt zijn neurotoxines die volgens HRW het
zenuwstelsel kunnen beschadigen. Een van de pesticiden die voor
druiven wordt gebruikt is Alzodef dat in de Europese Unie verboden is
vanwege de gezondheidsrisico’s.

Een 16-jarige Palestijnse jongen die in
een kas werkte moest twee keer per week gewassen besproeien met
chemicaliën die in een 30-litertank zaten die hij op zijn rug droeg.
De jongen zei dat hij het insecticide Decathlon en de
onkruidbestrijder Basta moest gebruiken. HRW zegt dat de
noodzakelijke veiligheidsmaatregelen vergelijkbaar met die zoals
vastgesteld door het Environmental Protection Agency (EPA) in de VS
niet in acht werden genomen. EPA stelt dat na het sproeien met
Decathlon in een kas arbeiders twaalf uur niet zonder beschermende
uitrusting de kas in mogen.

Op de verpakking van Basta staat dat
men bij de toepassing van het product katoenen overalls moet dragen
die bij de nek en polsen zijn dichtgeknoopt, en verder wasbare
hoofdbedekking, ellebooglange beschermende handschoenen en een
gezichtsmasker of stofbril.

Gedwongen om zwaar te tillen

Op de boerderijen moeten kinderen ook
zware gewichten tillen, bijvoorbeeld dozen met paprika’s die rond de
20 kilo kunnen wegen. Een 13-jarige jongen vertelde Human Rights
Watch dat hij paprika’s los snijdt, ze in dozen legt en deze dan moet
wegzetten. De dozen zijn zwaar waardoor hij pijn krijgt in zijn armen
en rug. “Eerst versleepte ik de dozen met paprika’s maar de
opzichter zei me dat ik ze moest dragen”, zei de jongen.

De 18-jarige Yusef vertelde dat hij
door het dragen van een zware tank last had van aanhoudende pijn in
zijn rug. En Saleh van 15 zei dat zijn schouders doof werden van het
op zijn rug dragen van een 15-litertank als hij pesticiden moet
sproeien. Hij sproeit elke keer een half uur, dan vult hij de tank
weer. “Op de dagen dat ik sproei, moet ik dit vijftien keer doen
voor ik klaar ben”, zei hij.

De arbeidsregelgeving in Israël voor
jongeren bepaalt dat zij onder de achttien geen werk mogen doen
waarbij zij zwaar moeten tillen, voor jongens ligt de grens bij 12,5
kilo en voor meisjes bij acht.

Op de Israëlische boerderijen in de
nederzettingen moeten Palestijnse minderjarigen ook gevaarlijk werk
verrichten. Een 15-jarige jongen moest met een ladder op twee tot
drie meter hoogte dadelpalmen snoeien en dadels plukken. “De
dadelpalmen hebben veel stekels en op een keer sneed ik mijzelf en
kon ik een maand lang niet werken” vertelde hij HRW. Hij ontving
geen enkele compensatie, “want als je niet werkt dan krijg je niets
betaald. Als je naar de dokter moet, dan betaal je dat zelf”.

In de nederzetting Niran sneed een
13-jarige zich toen hij zijn moeder hielp bij het plukken van uien.
“We gebruiken scheermesjes die je terug kunt schuiven. Zij zeiden
alleen maar dat ik door moest gaan met werken”, vertelde hij. Een
andere Palestijnse minderjarige vertelde dat nadat hij zich had
gesneden, zijn vrienden hem naar het ziekenhuis brachten. Hij draaide
zelf voor de kosten op.

Volgens HRW vermengen Israëlische
exporteurs in hun ladingen naar de Europese Unie producten uit de
nederzettingen met producten uit het huidige Israël.

Alle belangrijke Palestijnse
landbouworganisaties hebben opgeroepen
om een einde te maken aan de handel met illegale Israëlische
nederzettinen en Israëlische voedsel exporteurs. Deze oproep zou
gevolgd moeten worden door bedrijven, overheden en burgers over de
hele wereld.

Dit artikel verscheen eerder op de
Electronic Intifada