Regeringen kunnen de millenniumdoelen niet alleen bereiken, stelden experts afgelopen week tijdens de MDG Review Summit in Kaapstad. Bedrijven zijn in de ideale positie om economische groei aan te zwengelen en banen te creëren. Die zijn nodig om het eerste millenniumdoel, het verminderen van extreme honger en armoede, te bereiken.
“Als het eerste millenniumdoel bereikt wordt, kan dat een positieve impact hebben op alle andere doelen”, zei Beejaye Kokil, manager bij de afdeling statistiek van de Afrikaanse Ontwikkelingsbank. Andere ontwikkelingsdoelen zijn onder meer het verminderen van de kindersterfte, gendergelijkheid en duurzaamheid.
Economische groei
Afrikaanse landen hebben al enige vooruitgang geboekt in hun ontwikkeling als gevolg van economisch bestuur en hervormingen, inclusief het verlagen van de kosten van zakendoen op het continent, zei Koki. Afrika behoort momenteel tot de snelst groeiende regio’s ter wereld, met een gemiddelde jaarlijkse groei van 6 procent. Het continent zit China en India op de hielen, die elk een economische groei van gemiddeld 9 procent kennen.
De economische groei heeft echter nog weinig gevolgen gehad voor de vermindering van de armoede. Ongeveer 40 procent van de Afrikanen leeft onder de armoedegrens van 1,25 dollar per dag, blijkt uit statistieken van de Wereldbank uit 2011.
“Dat komt doordat de groei in Afrika niet leidt tot werk voor de armen”, zei Kokil. Economische ongelijkheid en gebrek aan vaardigheden heeft tot gevolg dat de meeste armen niet in staat zijn te profiteren van nieuwe werkgelegenheid.
Daar komt bij dat de bevolking van Afrika snel groeit. Het continent heeft ook nog steeds te maken met een te lage landbouwproductie, gebrekkige infrastructuur, hoge jeugdwerkloosheid, lage ontwikkeling, genderongelijkheid, slecht onderwijs en de negatieve gevolgen van de klimaatverandering. “Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn”, zei Kokil. “De vooruitgang op het gebied van de millenniumdoelen laat een wisselend beeld zien. Maar het potentieel is er.”
Sociale verantwoordelijkheid
Kokil zei dat Afrikaanse landen af moeten van de traditionele donorhulp en kredietprogramma’s. Ze moeten toe naar een model van “aid for trade”, zodat landen handelsvaardigheden en infrastructuur ontwikkelen en uiteindelijk onafhankelijk worden van donoren. De private sector moet een integraal onderdeel van de ontwikkeling van de landen worden.
Sommige belangrijke donoren, zoals de Verenigde Staten, zijn al steeds minder happig op onvoorwaardelijke financiële hulp. Ze doen liever investeringen die gebonden zijn aan duidelijke economische doelen, zei Terri Robl, vertegenwoordiger van de Amerikaanse ambassade in Zuid-Afrika.
Dat betekent dat de private sector een belangrijkere rol moet gaan spelen in ontwikkeling. Veel bedrijven zien daar ook kansen. Ondanks het feit dat het belangrijkste doel is om winst te maken, is sociale verantwoordelijkheid een sleutelelement geworden bij zakendoen in Afrika, zei Robl.
“Duurzaamheid is voor bedrijven belangrijk geworden”, legt ze uit. Ze is ervan overtuigd dat private sector overheden kan helpen om sommige millenniumdoelen te bereiken, door economische groei te gebruiken voor sociale ontwikkeling.
Bankrekening
Er moet echter meer gebeuren dan publiek-private samenwerking. “Samenwerking tussen overheden en bedrijven lost maar twee derde van het probleem op. Het laatste deel moet komen uit gemeenschappen zelf”, zei Gerhard Coetzee, directeur van het Centre for Inclusive Banking in Africa van de Universiteit van Pretoria.
Hij zei dat veel Afrikanen niet alleen zijn uitgesloten van werk, maar ook geen financiële diensten kunnen gebruiken vanwege de hoge kosten en regelgeving. De meeste financiële instituten bieden alleen gespecialiseerde diensten aan armen, zoals microfinanciering.
“Dat helpt, maar het is niet voldoende om armoede op lange termijn uit te bannen. Uiteindelijk moeten we van microfinanciering naar financiële inclusie”, zei Coetzee. “Ik zie een duidelijk verband tussen de toegang tot financiële diensten en een mogelijkheden van een land om de millenniumdoelen te bereiken. Door armen toegang te geven tot financiële diensten, kan hun inkomen verbeteren en verminderen we armoede.”
In Zuid-Afrika, een van de sterkste economieën op het continent, heeft slechts 63 procent van de jongeren van zestien jaar en ouder een bankrekening, de meest eenvoudige financiële dienst. “Hier ligt nog een grote uitdaging”, zei Coetzee.