“We wachten al een week op water”, klaagt Judith Kapenda, een moeder van vier uit de wijk Kintambo. “De laatste keer dat de waterkranen het deden, begon het water om drie uur ‘s ochtends te stromen; enkele uren later was het alweer voorbij.”

Water halen in maatpak

Sinds enkele maanden zijn er in de Congolese hoofdstad altijd wel ergens mensen onderweg met emmers, teilen, flessen en andere recipiënten, op zoek naar waterkranen die werken. Het watergebrek treft iedereen. Traditioneel is water halen werk voor vrouwen en kinderen, maar in Kinshasa worden nu ook de mannen ingeschakeld. Wie een auto heeft, neemt jerrycans mee naar zijn werk of probeert onderweg aan water te komen.

Zelfs mannen in maatpak ontsnappen er niet aan. “De docenten komen hun jerrycans op de campus vullen”, zegt Félicien Kabamba Tino, een technicus van de universiteit van Kinshasa. “Soms trekken ze daarvoor zelf naar andere faculteiten.”

Een gevolg van de haperende drinkwaterdistributie is dat er meer mensen last krijgen van besmettelijke ziekten, vooral in de arme bevolkingslagen.

Ondanks de gebrekkige watervoorziening blijven de facturen voor de gebruikers gewoon komen, zelfs op plaatsen waar maar één keer per week water uit de kranen komt. Wie weinig water gebruikt, moet even veel betalen als gezinnen die grote voorraden aanleggen.

“Ik betaal bijna 80.000 frank (64 euro) voor tien maanden”, klaagt Joseph Lubamba. Waarom zou ik zoveel betalen voor een dienst die ik nauwelijks kan gebruiken?” Ook Lubamba krijgt vaak alleen ‘s nachts water. “Als je niet op tijd opstaat, heb je niets. Dan moet je ergens water kopen.”

Water genoeg

Niemand begrijpt hoe er in Kinshasa, een stad aan de op één na machtigste stroom ter wereld, watergebrek kan heersen. Kinshasa telt 10 miljoen inwoners, maar de openbare watermaatschappij Regideso beheert niet minder dan zes sites waar drinkwater voor de stad wordt geproduceerd. Toch is er in sommige wijken zelfs helemaal geen drinkwaterdistributie.

Dat de distributie op andere plaatsen in het honderd loopt, ligt onder meer aan de openbare werken die overal worden uitgevoerd, zegt Franck Kimbembe, directeur van de waterdistributie in het westen van Kinshasa. President Joseph Kabila lanceerde in 2006 een grootscheeps moderniseringsprogramma, de zogenaamde ‘vijf werven van de republiek’, en in dat kader worden onder meer alle verkeersassen in Kinshasa heraangelegd. De waterleidingen die onder die wegen lopen, moeten telkens worden afgesloten en het water moet worden omgeleid.

“We vallen ook geregeld zonder elektriciteit”, klaagt Kimbembe, “en al onze installaties werken op stroom.”

Jean-Pierre Ntombolo, een communicatieverantwoordelijke van Regideso, maakt zich sterk dat de situatie geleidelijk zal verbeteren. Ook de drinkwatervoorziening in de steden maakt immers deel uit van de vijf werven van de president. Er lopen moderniseringsprojecten die gefinancierd worden door de Wereldbank, de Afrikaanse Ontwikkelingsbank en de Japanse Ontwikkelingssamenwerking.