Maandag 31 mei werd de Freedom Flotilla, een humanitair hulpkonvooi dat Israëls illegale bezetting van Gaza aankaart, brutaal aangevallen door gemaskerde en tot de tanden gewapende militairen van de Israëlische marinetroepen.

Negen mensen lieten hierbij het leven, zes passagiers zijn nog steeds in kritieke toestand en een vijftal andere personen blijft vermist.

In internationale wateren werden de zes schepen, die deel uitmaakten van deze Flotilla, brutaal aangevallen. Dit gebeurde ettelijke zeemijlen buiten de territoriale wateren van Israël en Gaza. Volgens internationaal recht is dit dus zuivere piraterij.

Onze GPS-toestellen en satelliettelefoons werden gesaboteerd, waardoor de Flotilla werd geïsoleerd nog voor de schepen werden geënterd door de Israëlische marine.

Tevens bestaat er een ernstig vermoeden dat de twee Free Gaza-boten, Challenger I en Challenger II, werden gesaboteerd. Gelijktijdig ondervonden zij bijna identieke technische problemen: een defecte waterpomp en verminderde stuurkracht van het schip.

Al onze persoonlijke bezittingen zijn ons ontnomen. Tot op heden hebben wij, Griet en Inge, enkel onze portefeuilles terug gekregen. Een minderheid van de passagiers vond een rugzak weer, maar al het elektronisch materiaal, gsm’s, fototoestellen, videocamera’s, laptops, USB-sticks, geheugenkaarten en satelliettelefoons zijn verdwenen. Israël probeert zo het bewijsmateriaal van de Israëlische inhumane terreuraanval te verduisteren.

Tot onze spijt moeten wij vaststellen dat de Israëlische regering geen spijt betoont over deze inval met dodelijke slachtoffers. Israël wentelt zich in een slachtofferrol en claimt ironisch genoeg zelfverdediging.

Israël rekent op de eeuwige retoriek van antismetisme om zich als slachtoffer te kunnen positioneren, maar dit kan en mag geen excuus zijn om de humanitaire crisis in Gaza te legitimeren.  

De houding van het Belgisch ministerie van Buitenlandse Zaken heeft ons diep teleurgesteld, vooral de beslissing dat België zich onthouden heeft bij de stemming in de VN-Mensenrechtenraad over het instellen van een onafhankelijk onderzoek naar de militaire aanval op de vloot.

Vijf passagiers van deze Flotilla waren nota bene Belgen. De Belgische overheid vertegenwoordigt ons niet naar behoren en kaart de illegale bezetting van de Palestijnse Gebieden onvoldoende aan.

Indien onze regeringen tekort schieten in daadkracht, dan kunnen wij, de civiele bevolking, zelf creatieve acties ondernemen met een essentiële en onmiskenbare politieke boodschap.

Daarom roepen wij vandaag de Belgische vakbonden op om hun verantwoordelijkheid op te nemen. Het onrecht heeft al té lang geduurd, de humanitaire situatie in Gaza is té erg geworden.

In navolging van de Zweedse vakbonden roepen wij de Belgische vakbonden op om het solidaire voortouw nemen.

Wij eisen:

a. de toepassing van de internationale rechtsregels, bestraffing van de overtreders;
b. dat Israël humanitaire hulp verstrekt aan Gaza zoals het verplicht is volgens de 4de Conventie van Genève;
c. dat de blokkade wordt opgeheven en de grenzen van Gaza opengesteld voor alle niet-militaire personen en goederen.

Om deze eisen kracht bij te zetten, roepen wij de vakbondsmensen op om de behandeling van goederen van of naar Israël te staken tussen 15 en 24 juni.

Wat de Zweden kunnen, kunnen de Belgen ook!
 
Inge Neefs en Griet Deknopper