Trofee is een werk dat een recensie verdient, ook van een druk bezet lezer en schrijver, en het verhaal verdient veel lezers. Gaea Schoeters verdiende de sympathie van kritische, intelligente lezers al langer, we kennen haar van opiniebijdragen in De Standaard, en van de reeks interviews met schrijvers m/v over het thema “doodgaan”. De roman Trofee staat op hoog niveau, in zeker drie verschillende thema’s die het behandelt. Persoonlijk, als gewezen docent jachtethiek met ervaring in de jacht op grofwild, en ook als voormalig student Afrikaanse antropologie gezegend met een kring vrienden uit sub Sahara- Afrika, ben ik verwonderd en voldaan over de lucide behandeling van het thema van de Jacht, en van de beschrijving van de Afrikaanse ziel van mens én landschap; en van aspecten van de kolonisatie. Allemaal dingen die op hedendaagse wijze, verfrissend, aan bod komen.
–
Wat het leidmotief betreft, de jacht in de open natuur op wilde dieren, en de ziel van de jager en zijn/haar motieven,de verkenning van het jachtgenoegen en de (vele) twijfels die de jagende mens plagen,is dit indringende boek een stap vooruit. Gaea Schoeters verbaast.
Misschien is het gepast hier even iets over mijzelf als jager en expert te vermelden. Dertig jaar ben ik actief geweest als opiniemaker over de jacht, als redacteur voor een drietal jachtmagazines. In de krant De Morgen verscheen het een opiniestuk “Ben ik als jager een moordenaar?” Herten, reeën en everzwijnen heb ik gestrekt in de uitgestrekte bossen van de Hoge Venen, als Invité aux Chasses Royales. In het parlement heb ik in een ad-hoc parlementaire Senaatscommissie “Jacht” samengeroepen door de groene partij Agalev, heb ik de standpunten, het bedrijf, de liefde voor het dier, de goede wil van de jager en zijn bijdragen aan het beheer van dier en natuur mogen toelichten. Het resultaat was boven wat ik zelf verwacht had: blijkbaar had ik de partijtop overtuigd: gedurende zowat twintig jaar heeft zij alle acties tegen jacht en jagers opgeschort.
Vanuit die bezigheden kan ik benadrukken: Gaea Schoeters is de eerste in minstens twee decennia die zodanig de ziel van de jager in beeld brengt, verkent, en er een prachtig verhaal bij vertelt. De Britse filosoof en schrijver Roger Scruton heeft iets dergelijks gedaan, met zijn autobiografie als jager: “On Hunting”.
Als overtuigde natuurliefhebber die de jacht van binnen uit kent, en ook wilde dieren (van vlinders tot vogels en ook de wilde zoogdieren), ben ik godsgelukkig dat het voortdurende debat over de jacht dankzij dit boek hopelijk met wat meer realiteitszin kan gevoerd worden. Dankzij dit verhaal maakt de jager, die als mannelijke mens per definitie wat moeilijk uit de woorden komt om zijn passionele levensstijl uit te leggen, en zijn ingewikkelde liefdesverhouding met de beesten kans op meer begrip. Sinds de invasie van everzwijnen (Sus scrofa) in geheel België, tot in de dorpskernen, en met de toename van de vossen (o.a. dankzij de massale aanleg van maisakkers vanaf eind jaren tachtig) weten een tuin eigenaars en houders van neerhofdieren dat de jager (ook) een nuttige medestander kan zijn. Een bekwame vakman die doorheen staatsexamens ging en van een licentie is voorzien.
Geen enkele figuur of functie kwam ik tegen in mijn omzwervingendoorheen de maatschappij en de arbeidsmarkt,die zo verkeerd begrepen blijft, miskend wordt als de Jager
Deze nieuwe roman is met kennis van zaken geschreven (een situatie waar we aan hebben meegewerkt, met deskundige antwoorden op de vragen die de schrijfster ons stelde), en met wonderbaar inlevingsvermogen. Het boek gaat over de jacht, maar ook op een dieper niveau, over de verhouding van de mens met de dieren. Over de Natuur als eeuwige grond van mensen. Ook die toonaard is prachtig vorm gegeven. In deze tijden waarin iedereen gevraagd wordt te investeren in maatregelen die de Natuur en het Klimaat voor de komende generaties moeten in stand houden, is zulk boek van waarde. De burger in de rijkste landen omarmt al twee eeuwen met openheid en energie een lange reeks nieuwe technologieën en ook de economie is zeer centraal komen te staan, we spreken van “de vermarkting” van waarden en instituties. Die evolutie heeft bepaalde voordelen geboden, zoals historisch hoge niveaus van leefcomfort. Toch spreken observatoren vaak terecht duidelijk taal over “the World We have Lost”. De jager weet daar meer over, over die zalige wereld in contact met de dieren en het landschap. Gaea Schoeters geeft aan die aparte, traditioneel gewortelde houding van de jager op trefzekere manier woorden. Het boek kiest geen partij, het stelt veel vragen zonder pasklare antwoorden te geven. Het is een verhaal dat te denken geeft. Ook juist zonder een richting aan te geven, of een waarde-oordeel, vormt dit verhaal een bijdrage aan belangrijke maatschappelijke debatten.
–
Voor verder inlezen over het wereldbeeld van de jager en de praktijk van het jagen, zie deze voorgaande blogs:
*De pagina gewijd aan Trofee op de website van de schrijfster bevat intussen (jan. 2024) heel wat positieve kritieken:
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
