LuisterPost: Jay Phlitman & Kim Kang – ‘Candy Queen Speedway’
Nieuws, Cultuur, België, Recensie, Cd-recensie -

LuisterPost: Jay Phlitman & Kim Kang – ‘Candy Queen Speedway’

Absurdisme in België? Het hoort samen als een vrolijk varken en een volle trog. Het was dan ook met genoegen dat we de mini-LP ‘Candy Queen Speedway’ van Jay Phlitman en Kim Kang oppikten.

zondag 9 december 2012 11:00
Spread the love

Eerlijk jengelend gitaarspel, dolgedraaide achtergrondgeluiden, Mauro Pawlowski die ergens zijn kop opsteekt, een melodica, meanderende dubsteegjes… Gek goed. Zo kunnen we het universum van Jat Phlitman en King Kang (voormalig Kangaroo) gerust bestempelen.

Oranje geaderd

Al meer dan een kwart eeuw spelen Jean-Marie Mievis en striptekenaar Kim Duchateau samen. Het resulteerde in tal van cassettes, singles en cdr’s, maar ook in 2011 in de volledige langspeelplaat Velvet Coma Hotel die in blauw vinyl op beperkte oplage menig Vlaams huishouden gedurende lange tijd van de nodige surrealistische toetsen voorzag.

Recent verscheen de mini-LP Candy Queen Speedway, een 10 inch (het formaat van de 78-toerenplaat) die in oranje geaderd vinyl op de wereld losgelaten wordt. Aan de plaat doen dus onder meer Mauro en de leden van Mon-O-Phone mee (op wiens platenlabel dit verschijnt), terwijl de hoes getekend werd door Sarah Yu Zeebroek (zelf spilfiguur van Hong Kong Dong).

Vrijheid

Deze muziek ademt de geest van een miljoen alternatieve platen uit. Hier ten huize werd er spontaan met tonnen al dan niet obscure referenties (The Chrysanthemums, The Len Bright Combo, Ravel…) gegoocheld, maar die zeggen meer over de referent dan de muziek van dit duo. Het is namelijk vooral de geest van vrijheid die deze plaat memorabel maakt. Zelf klasseren ze het onder de orthodoxe noemer ‘ambachtelijke muziek’.

Hoge knipogen

Het begint al met ‘Crackin’ Up’, een soort van kruising tussen een anorakbandje en wat beatnicks, hoogst aangenaam. Ook het titelnummer gooit hoge knipogen dankzij de verslavende gitaargeluiden en een aanstekelijkheidfactor groter dan een bende dolle horzels. De twee andere songs zijn eveneens méér dan aardig.

Opener van de tweede kant ‘Roses’ is dan weer ultrakort om de weg vrij te maken voor de gekte van ‘Happy attictune’ dat klinkt als The B52’s in de clinch met Lee Perry. Muziek die ernstig de vloer aanveegt met ernst, een must voor wie even ver weg van al de futiele modes van de dag wil uitwaaien.

Koen De Meester

Nu uit op MR MS Phono Records/Bananafishin’ Records

Wie dit heilzaam ambachtelijk bad wil ondergaan haast zich naar https://soundcloud.com/phlitman/sets

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!