taalkunde. dit is een schrijven in de nederlandse taal, hoofdletterloos tevens gedragen door een uit onzekerheid voortkruipend egalitarisme.
dit is een brief aan medeburgers, zoals medemensen ook genoemd worden. alsook richt dit schrijven zich in het bijzonder tot zij die vlaams spreken en stemmen en dromen van splitsingen en scheidingen onder het mom van rationalisering. economie, dit – natuurlijk – gaat ook over economie, als over onmacht en wanhoop. extractie. marktkramers.
vooreerst dient opgemerkt te worden dat dit alles zich niet specifiek richt tot een bepaalde groep in het menselijk denken, nog tot een bepaalde beroepsgroep, zoals bijvoorbeeld verslaggevers of -nemers, of politici. richten doen deze woorden zich tot iedereen. binnen, buiten grenzen. bekend is het mij dat velen grenzen bepalen aan de hand van talen of geldstromen, echter wens ik aan die opvatting geen gehoor te geven. er is meer dan dit beantwoordelijk heden, beantwoordend aan eerdere – onduidelijk omlijnde – gebeurtenissen. er is een onbestaande toekomst, waarin het opportuun is groepsdenken te overstijgen. ook dat, ook dat, kan een verleden leren.
dit is een brief aan volksmennende leiders, geschoold in romeinse, elitaristische wandelgangen zwalpend, sprekend. dit is een brief aan voornamelijk bart de wever, staatsman in wording van een republiek die nog te strijden dient. dit zijn woorden die hopen iets bij te dragen aan de wolk van informatie rond die man, en zijn volgelingen. de pers, dat ben ik niet. ongehoord ben ik daar en ook in talrijke nieuwsbladen vind ik niet terug van wat, naar mijn bedacht gevoel, verzwegen wordt. in formatie staan zij allen.
dra zal de nieuwe oude vlaamse alliantie zeer wellicht de post-peilingen winnen. wat dan volgen zal, weet niemand natuurlijk, maar onderhandelen, alvast, zal niet zozeer op de voorgrond treden. immers zal de overwinningsroes van het misnoegde – al blijkt het vaak nog dieper te zitten – vlaamse volk veel versperren, alsook die eerdere genoemde rationalisering. het vlaamse volk.
sedert de jaren negentig werd het vlaamse volk ontfutst uit democratische handen. nu ja. en nu ja. gaten in de politieke markt werden gezocht om de afgedwaalde stukjes kudde terug in het bezit te krijgen. thema’s verschoven van multiculturaliteit en solidariteit naar individualiteit en conformiteit. beantwoorden aan de normen en waarden van het heersende cultuurgebied. verantwoorden aan wie? de economisering sprong in de leemte van de laïcisering.
onzekerheid is een houvast dat weinigen vrijheid en blijheid geven kan, temeer ook daar voort en verder durend stemmen in die leemte – kloof – sprongen en ruimte gaven aan vernauwing en verenging. zekerheid, dat was de wereld voor mei 68, volgens te vaak bart de wever. wat nadien kwam lijkt in zijn mondhoeken op een franse revolutie. men denkt dan aan kruipende adel, een zacht weer rijzend ancien régime, aan napoleon, metternich, waterloo. water. l’eau. men denkt aan tweetaligheid.
er lijkt in vlaanderen, als je de pers – krachtig woord – leest en leest, niet echt een heersend geloof te zijn, of het moet dan het geloof zijn vlaams te zijn. een eigen cultuur te zijn van vrij los omwentelende woorden en normen. jawel, de vlaamse specifieke cultuur. een muur van taalgrenzen omcirkelend dorpen autostradegewijs ontsloten voor een verhandelen.
historisch gezien beantwoordt deze vlaamse cultuur natuurlijk niet aan haar huidige bepalingen. geografisch valt het daarentegen te beschouwen als een usurperend vlaams graafschap. brabanders die schreeuwen dat ze vlaams zijn. noord-frankrijk? ‘dat regelen we nog wel.’
sociaal dient alsook benadrukt te worden dat cultuurverheerlijkende volgelingen – zij die boven alles geloven in cultuur als de methode ter onderscheiding in deze zee van miljarden wensen – vaak culturele praktijken en gevolgen verheerlijken van elites die hen zo graag onder de voeten zouden gelopen hebben, mochten ze hetzelfde tijdsfragment bezitten, bewandelen, bestrijden. een weinig maakt dat echter uit, voor hen. de heersende cultuur is de vlaamse cultuur en als je hier toekomt met je bedelzak en je familierelaties woekerend, wel, dan dien je – van ‘dienen’ – jezelf aan te passen aan de heersende normen en waarden.
de logica zelve, natuurlijk. al maskeert het woord natuurlijk een immense problematiek.
cultuurlijk.
dit alles dient het doel aan te halen waarin het cultuurdenken haar wortels vindt. cultuur wordt de laatste jaren, steeds succesvoller en mediatieker, uitgedragen als de nieuwste rassentheorie en schenkt racisten een zuivering van hun denken. (denken wordt natuurlijk in mijn uitspraak niet tegenover voelen geplaatst.) het biedt hen een nieuwe zekerheid om terug te denken in termen van exclusiviteit en uitsluiting, onderstut door een plukgraag parafraseren uit sociale en asociale wetenschappen. het kanaliseert hun vooruitgangsdenken, hun superioriteit. hun denkend wezen zijn.
een heersende cultuur veronderstelt een dienende cultuur. superioriteit veronderstelt inferoriteit. of bart de wever denkt in bovenstaande tweedelingen, dat weet ik niet zeker, al vermoed ik het wel. kwalijker echter is het gegeven dat velerlei volgelingen aangesproken worden door de man in kwestie, te handelen volgens die tweedelingen. denken, immers, ook is een handelen. kwalijker echter is het zaaien van deze scheidingen, van deze angsten, deze economische en zijnsonzekerheid.
getuige van de volgzaamheid zijn vele fora, publieke virtuele ruimten waar een legertje culturalisten ootmoedig de eenheid bewerkstelligt, te verwachten in een vlaamse republiek. wij zullen allemaal vlaams dienen te zijn, zo blijkt vaak. de nieuwe vlaming. de goede vlaming. een bepalen van grenzen. woorden als messen trekkend.
met gevolgen van verlichting heeft dit ook te maken. overbelichting. infotainment en koopkrachtige propaganda. mondialisering en regionalisering, hand in hand schuddebollend op de kapitaalkrachtige golven. uit deze mondialisering stamt de angst, al mag ik het wellicht niet zeggen, te vermelden dat de hedendaagse vlaamse cultuur een angstreflex is van een verzameling individuwen in groepen en groepen in groepen, die tracht een muur te bouwen tegen de wijzigende wereld. de korte glorie van europa op een langere termijn in globale handelsrelaties. de vermeende glorie. imperialisme en dies meer. elites. en dat later te verheerlijken als cultuurpatronen. ongelijkheid te verheerlijken als een waarde.
het is waar, de wereld veranderd wordt. de aarde draagt haar gevolgen schurend verder. alvast helpt het niet in dorpsgemeenschappen terug te plooien en te verheerlijken wat zogezegd traditioneel is, wat conservatief is. economische groei, bijvoorbeeld, is te vaak conservatief. progressief het werkelijk zijn zou te conserveren aarde, alsook de/een wereld. taalkunde. ik spreek dezelfde taal als vele volgelingen van de heer bart de wever, maar ik draag niet dezelfde cultuur uit.
ben ik wel een goede vlaming? uitburgering, daar draait het om.
misschien ben ik een belg en verheerlijk ik wel de belgische cultuur te blijven praten. zwak te zijn en te blijven praten. mini-europa. mini-wereld. welvarend te zijn en te blijven praten. misschien spreek ik wel graag frans als ik aan de semois ben en engels als ik aan de zenne zit. de toren van babel mag in deze elektronische, gedigitaliseerde tijd geen ruimte krijgen. een volk heeft, men zegt, de leiders die het verdient. beter is het te benadrukken dat het volk de leiders heeft die het dient.
groepsdenken leidt steeds tot zuiverende gevolgen. woordkunde. het zuiveren van een gemeenschap draagt bij tot een wereldbeeld dat een beeldhouwer veronderstelt. de beeldhouwer bart de wever ook is verantwoordelijk voor deze haat, deze vertwijfeling, dit cultureel geloof eigen te zijn, anders te zijn, vlaams te zijn. ook de vlaamse radio en televisie zijn verantwoordelijk in dit opbod van tweedelingen en ongenuanceerd prediken. ook kranten en gratis dagbladen bepraten de voortdurende zekerheid eigen te zijn, welomlijnd een groep te zijn.
maatschapmij.
jammer is het bovendien dat er zo’n stillte als tegenstem te horen valt.
met denk aan tarik fraihi, viktor klemperer, daniel bell en danny de waele.
