SNEEUWSCHOON. Vermoeid maar voldaan, beste vrienden, ben ik met vol gemoed na de schoonheid in te drinken in sprookjesachtige landschappen tijdens een onvergetelijke wandeling in het Golden Hour rond zonsondergang op deze “Kerstdag 17 januari”. Vandaag staat inderdaad op schitterende wijze in het teken van het S-woord.
De abdij van Keizersberg leek mij nog nooit zo mooi. De sneeuw brengt ook wat last, maar ik heb al langer de indruk dat die natuurkracht de mensen verenigt, en ontmoetingen en gesprekken bevordert. Wat nog eens mocht blijken.
Leve de Winter.
Leve de wisseling van de seizoenen!
In spontaan gesprek met een student electronica-systemen.
& Dan te bedenken dat indien Fellow net rond zonsondergang niet met aandrang had gevraagd te gaan wandelen, we dit hadden gemist!
NB. We waren ook juist in de stemming om het moois van de dag te (h)erkennen, nadat we de namiddag hadden besteed aan de studie van de dramatische, uiterst penibele situatie in en rond het belegerde Bastogne in de winter van ’44 – ’45.
De Airborne troepen van het 101st geleod door plaatsvervangend generaal McAuliffe, Kolonel Roberts van de tank regimenten van de 10th Armored Division, de drie onmisbare bataljons Artillerie, waaronder het bekwame 969 Field Artillery Bataljon van Afro-Americanen, het 463 Parachute Field Artillery met hun korte houwitzers die het tijdens de Duitse aanval op kerstdag met fanatieke leeuwenmoed opnamen tegen de Pantzergrenadiers en de 27-tonner Panther tanks van generaal-majoor Heinz Kokott, het team van lucht-verbindingsofficier en voormalig piloot kapitein James Parker die zich met krachtige zendapparatuur had geinstalleerd in een ongebruikte tank die op het plein in Bastogne stond, en de hele dag precieze directieven gaf aan de vliegtuigen, C-47 bevoorradingstoestellen en krachtig bewapende jachtbommenwerpers P-47 Thunderbolt, die de Duitsers zo fel vreesden, en tenslotte de telkens weer flink overrompelde medische posten die bijna geen medicijnen meer hadden… zij werden samen met de ca. 3000 burgers, die in de kelders op vaak miserabele wijze moesten schuilgaan, ontzet kort na kerstmis 1944. Op 16 januari, gisteren, was de saillant, The Bulge, teruggebracht tot waar de Duitse troepenlinie was bij de aanvang van het grote wanhoopsoffensief op 16 december. Een miljoen soldaten waren in deze ijkoude hel op de been geweest. Lest we forget.
Het boek van de Australische Belg P. Schrijvers is een schitterend verhaal, dat steunt op zeer deskundig historisch archiefonderzoek.
(c) SHS
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
