Ayiti en Palestina verkeren beide op een historisch punt in hun geschiedenis. Moet een historische uiting van deze dekoloniale strijd niet een gemeenschappelijk beeld kennen. Zonder recht kennen deze landen geen bestaansrecht en de eerste administratie van dit recht is een broederstrijd.
Ayiti bevindt zich momenteel in het dieptepunt van zijn strijd voor natievorming tegen de gangs die door een internationale troepenmacht binnenkort worden bestreden. Het verhaal van Palestina kennen we allemaal, het is nu zeven maanden bezig en komt nu tot een climax zoals Ayiti. Is het dan niet tijd dat er broederschap ontstaat tussen deze volkeren in strijd tegen al dat koloniaal geweld.
Bij Ayiti begon de dekolonisatie, het wierp het juk af van de Franse heerser en kwam dit nooit te boven. Palestina is op dit moment helemaal van de kaart, enkel wederzijdse symbolische strijd kan dit conflict verder helpen. Afro’s en Arabieren, hoe moeilijk het ook in praktijk mogen klinken, de toestand is nog nooit zo erg geweest.
Een broederstrijd van onderdrukte volkeren, een leven dat moet gewonnen worden tegen de ‘oppressor’. Het dekolonialisme zal niet zijn als er geen broerschapstrijd ontstaat. Daarmee roep ik op om Afro’s en Arabieren samen vreedzaam te laten betogen om de druk als is het maar voor deze ene maal op dit historisch moment te laten zien en horen.
Steun voor een nieuwe website
We hebben uw hulp nodig voor een essentiële opfrissing van de website. Om die interactiever, sneller en gebruiksvriendelijker te maken hebben we 30.000 euro nodig. Elke bijdrage, groot of klein, helpt. Met uw donatie ondersteunt u onafhankelijke journalistiek die de verhalen blijft brengen die er echt toe doen. Laat uw hart spreken.
