De politieman geeft toe dat zijn schot Mawda het leven heeft gekost, maar is van mening dat er geen sprake was van schuld en vraagt daarom vrijspraak. Dit is het radicale standpunt dat ook wordt verdedigd door sommige politievakbonden en door de N-VA, die vinden dat politieagenten een dodelijk wapen mogen afvuren op een vluchtend voertuig, ongeacht de omstandigheden, in weerwil van de rechtspraak van het Europees Hof voor de rechten van de mens.

Vrijspraak in deze zaak zou een rampzalig signaal van totale straffeloosheid zijn voor gewelddadige politieagenten: zelfs als je een ongewapend persoon door het hoofd schiet – ook een kind – zal je niet worden bestraft.

Als de politieman die Mawda heeft gedood slaagt in zijn opzet en wordt vrijgesproken, dan zal het nog moeilijker worden om gerechtigheid te krijgen in de vele minder bekende en mediagenieke zaken waarbij de politie betrokken is: geen gerechtigheid voor Adil, voor Lamine, voor Mehdi, voor Sabrina en Ouassim …

Naast de verantwoordelijkheid van de politieambtenaar, moet nog een onderzoek worden ingesteld naar de verantwoordelijkheden van de regering, die een ontmenselijkend migratiebeleid oplegt, van de politiehiërarchie en van het openbaar ministerie (die de zaak wilde toedekken en gelogen heeft).

Om op te komen tegen de straffeloosheid die gevraagd wordt, en om “Gerechtigheid voor Mawda” te eisen, wordt een samenkomst georganiseerd op 30/9 en 1/10  voor het Justitiepaleis in Bergen, en in de rechtszaal.

De zitting is gepland op donderdag 30 september en vrijdag 1 oktober om 9 uur. De zaak is gepland voor twee ochtenden, met een mogelijke verlenging in de namiddag.