Zijn wij als studenten droogkloterig? Is er geen engagement meer onder studenten? Deze call for action beweert het tegendeel: wij kunnen en willen ons engageren!
***
Walter Pauli schreef begin januari in De Morgen dat de Vlaamse studenten(vertegenwoordigers) apathisch en apolitiek zijn, in het niets te vergelijken met enkele decennia geleden (denk mei ’68) en dat we met irrelevante zaken bezig zijn. Ik besef dat die vergelijking door veel mensen gedeeld wordt. Walter Pauli was echter ongenuanceerd om het enorme engagement van de Vlaamse studenten zomaar overboord te gooien.
De vraag is dus: durven wij betrokken zijn en ons engageren? Het antwoord: ja! Kijk maar naar het jeugdverenigingsleven, dat nog altijd veel jongeren trekt, maar ook studentenverenigingen, clubs en kringen. Hiernaast kwamen we in 2006 met zo’n 10 000 studenten op straat in Gent om te protesteren tegen aspecten van het onderwijsbeleid van toenmalig minister Vandenbroucke. Hieruit mogen we gerust inspiratie halen! Uit die actie blijkt immers dat een bewustwording rond standpunten binnen het hoger onderwijs wel degelijk mogelijk is. We hoeven hierbij niet misplaatst nostalgisch te kijken naar “betere tijden”, maar we moeten wel durven aansluiten bij standpunten en acties van vroeger.
Het is natuurlijk wel juist dat we geen fundamentele maatschappijkritiek meer uitoefenen als studenten(vertegenwoordiging). We willen immers in de eerste plaats op een goede manier vertegenwoordigd worden, waarbij het resultaat telt met betrekking tot concrete dossiers en niet tot publiek spierballengerol. We boeken dat resultaat ook: er zijn sinds kort groentepakketten voor studenten, de examenroosters werden dit jaar een stuk vroeger vrijgegeven en er komen nieuwe (grijze) fietsen bij studentENmobiliteit. Er is echter ook veel (abstract) werk dat ons weerhoudt van dromen over — en werken aan — een betere wereld. Een rechtvaardige wereld. Een wereld waarin elke jongere kan studeren als die de juiste intellectuele capaciteiten heeft — niet de juiste ouders, de juiste opleiding in het middelbaar of voldoende geld.
We nemen dus niet altijd een maatschappelijke context mee zoals die eigenlijk wel nodig is, maar dan botsen we op de grenzen van wat jullie van studentenvertegenwoordigers verwachten. Ik geloof echter dat een deel van ons wél meer verwacht van haar vertegenwoordigers. Ik geloof dat jullie wel de noodzaak tot een “ruimer kader” zien, maar dat studentenvertegenwoordigers dat in de eerste plaats moeten durven. Dromen van een betere wereld is immers iets wat iedereen doet. Een publiek engagement opnemen en werken aan deze betere wereld moeten we dus doen, want we kunnen als studenten wel degelijk het verschil maken.
Geef dus deze ruimte aan jezelf en je vertegenwoordigers: durf denken, spreken en handelen. Laten we samen werken aan een democratisch, kwalitatief en sociaal onderwijs voor de 21ste eeuw binnen een rechtvaardige samenleving. Neem de handschoen op en toon aan de wereld dat wij studenten heel duidelijk empathisch en betrokken zijn. Toon dat we relevante dossiers durven aanpakken en zo werken aan een beter onderwijs in een betere samenleving. Dat is immers de uitdaging waar wij als studenten voor staan. Dat is mijn call for action aan jullie en ons allen: prove them wrong. Engageer je!
