Ofwel plaatsen ze je op een podium en word je behandeld als een heldin, ofwel kijken ze je aan alsof je een complete idioot bent. Daarna komen steeds weer dezelfde vragen: “Maar… is dat dan niet gevaarlijk?” “Was je dan niet bang?” “Voelde je je soms niet eenzaam?” Tot uiteindelijk de langverwachte en meest irritante opmerking van allemaal komt: “Ik zou dat ook allemaal wel willen doen, maar ik durf niet.”

Wel dames, er is helemaal niets aan. Ja, je moet wel rekening houden met bepaalde dingen. In Zuid-Amerika heerst er een machocultuur, dus er zal constant naar je gefloten worden. En ok, in India hebben mensen soms een verkeerd beeld van westerse vrouwen. En er zijn inderdaad verschillende plaatsen in de wereld waar je na tien uur best niet buiten komt. Maar hey, dat geldt toch ook voor in sommige plekjes in België en toch ga je niet een hele dag thuis zitten.

Denk eens aan wat je allemaal mist: Ik heb op een olifant gezeten met een knappe Fransman en gefeest met nog knappere Zuid-Amerikanen. Ik ging naar een Indisch trouwfeest in een prachtige sari en reed terug achterop de motor in amazonezit zoals een echte Indische vrouw. Sri Lankaanse mannen leerden mij koken en een Australische vrouw hielp mij met mijn schrijfstijl. Als je alleen reist schep je ook een band met de lokale vrouwen en je vrouwelijke medereizigers. Zo danste ik met vrouwen uit Uruguay, leerde de uitbundigheid kennen van Amerikaanse tienermeisjes en de huishoudelijke waarden van de Noorse vrouwen. Een 32-jarige Duitse vrouw luchtte haar hart bij mij over hoe ze helemaal geen zin had in huisje-tuintje-kindje en ik zag hoe een Franse studente politiek uitpakte tegen een Franse nationalist.

Alleen reizen is dus echt niet exclusief voor mannen. Integendeel, vrouwen die alleen reizen hebben snel de smaak te pakken en staan sterk in hun schoenen. Ik heb al menig vrouw leren kennen met meer pit dan hun mannelijke tegenhangers. Zoals dat ene grote Zweedse meisje dat moeiteloos door het levensgevaarlijke verkeer van Madurai fietste, of de opgetutte Amerikaanse meisjes die in Zuid-Afrika hadden gezwommen met grote witte haaien en de Australische die een week na vertrek op de trappen van een hotel zat te wenen van heimwee, maar een maand later uit een vliegtuig sprong (niet van heimwee, wel met een parachute). Ikzelf ben ook langzaam maar zeker gegroeid.

Zo had ik bijvoorbeeld nooit gedacht dat ik ooit in mijn ééntje een gigantische kakkerlak te lijf zou gaan (zelfs twee keer!). Nou ja, het surfen, bergbeklimmen en waterraften was misschien wel wat grensverleggender. Ok, niet even indrukwekkend als de heldendaden van de voorgaande meisjes, maar het is een groeiproces. Intussen zijn mijn volgende tickets al geboekt. Wat staat er op het schema? Met een mountainbike van een vulkaan racen in Ecuador, zandsurfen in Peru en de gevaarlijkste weg ter wereld doorfietsen in Bolivia.

Nog altijd een beetje bang? Hier zijn een paar tips:

• Als je voor de eerste keer een lange reis wilt maken, ga dan naar een “vrouwvriendelijk” land. In praktisch heel Zuidoost-Azië staat de bevolking uiterst respectvol tegenover vrouwen die alleen reizen.
• Bereid je voor: zoek op wat de gewoonten zijn van het land. Pas je aan aan de cultuur en je zal automatisch meer gerespecteerd worden.
• Maak jezelf niet bang. Ja, je zult honderden verhalen vinden op het internet over vrouwen wiens reis helemaal verkeerd liep, maar die zijn eerder uitzondering dan regel.
• Je moet natuurlijk ook niet roekeloos worden: ga eens goed feesten maar drink je niet volledig lam in een duistere afgelegen kroeg, wees spontaan maar hou voor de zekerheid altijd een reisgids bij de hand; ga op avontuur maar informeer jezelf over de eventuele gevaren. Surfen in Afrika is bijvoorbeeld heel leuk, maar je moet je altijd bewust zijn van de sterke stromingen.
• Mijn laatste tip: durf, leef en bestel nu eindelijk eens dat vliegtuigticket!