Rerum Novarum is voorbij. Het gezellig samenzijn van onder andere vakbonders en mutualisten  van de groene zuil heeft weer plaats gemaakt voor de dagelijkse realiteit.

In de viering van de provincie Vlaams-Brabant/Brussel werd vooral de kaart van de meerwaarde van de diversiteit in onze samenleving getrokken. Vanzelfsprekend een toekomstgerichte en progressieve houding.

Ook in onze provinciale bijeenkomst waren de politieke mandatarissen , per definitie behorend tot de CD&V aanwezig. Ik herkende Bianca De Baets die Brussels verkeersveiligheidfonds goedgekeurd kreeg. Katrien Partyka die sociale tarieven toegankelijker wil maken door  een automatische toekenning en Els Van Hoof die een resolutie inzake sociale zekerheid in de derde wereld liet goedkeuren.

Ze namen alle drie initiatieven waarop ik als basismilitant binnen de beweging fier kan op zijn.

Helaas gaat het hier om parlementair werk dat , ten onrechte, weinig ophef maakt en dus de regering niet in de problemen brengt. Ik heb sterk de indruk dat de bewegingsmandatarissen zich vooral mogen bezig houden met problemen die politiek ongevaarlijk zijn. Naar mijn opinie worden deze gedreven dames gebruikt binnen de partij om stemmen aan te brengen, zolang ze zich maar bezig houden met dingen die (ten oprechte ) de media niet halen is er geen probleem.

Ik wacht op het ogenblik dat de Bewegingsmandatarissen onomwonden opkomen voor een vermogensbelasting, gebruikmakend van hun meerderheid binnen de CD&V.  Op die manier kunnen ze een regering die hun achterban verafschuwd laten vallen en kunnen we denken aan een progressief front van GROEN/ECOLO- PS/SPA-CDH/Beweging.net- PVDA-PTB.