Hier een tekst die ik interessant vind om de complexitiet van de huidige situatie in Libië te illustreren.

Het feit dat de bevolking van sommige steden in de Nafusa bergen, zoals Ghazaia met 5000 inwoners, vlucht voor het offensief van de rebellen naar gebieden onder controle van de Libische regering, toont aan hoe complex de situatie in dit verdeelde land is. Zo ook wat betreft de rechten van de vrouw in Libië.

Waarom de Westerse vrouwen Gaddafi moeten steunen

Bron / origineel: www.mathaba.net

“Voor de Europese bankiers gaat de oorlog in Libië om goud. Voor oliebedrijven gaat het om olie. Maar voor Libische vrouwen gaat het om de Abaya – een islamitische stijl van kleden, waarvan critici zeggen dat het vrouwen zelfexpressie en identiteit ontneemt.

Clinton en Sarkozy kunnen dit niet uit hun strot krijgen, maar het verlangen de klok terug te draaien wbt vrouwenrechten in Libië is een van de belangrijkste doelen voor de navo-rebellen.

Voor de navo-rebellen is het een kwestie van herstel van de sociale gehoorzaamheid aan de islamitische doctrine. Echter, de Abaya is meer dan een symbool van de deugd en de vrouwelijke bescheidenheid. Het luidt in een volledige conservatieve doctrine, met alle gevolgen voor de rechten van vrouwen in het huwelijk, het recht om niet direct kinderen te krijgen, op onderwijs en werk – alle factoren die een vrouw de status van onafhankelijkheid geven.

Dat maakt dat deze oorlog er een is die de Libische vrouwen zich niet kunnen veroorloven te verliezen. Voor degenen onder ons die de islamitische moderniteit ondersteunen is het schromelijk onverantwoordelijk de macht over te dragen aan de navo rebellen. Gezien hun wreedheid tegen de Libische bevolking en de agenda van de rebellen om de Shariah te herstellen en de rechten van vrouwen te beperken, is Gaddafi verplicht om op te staan en het volk te beschermen.

Inderdaad, het is nogal verbijsterend dat Frankrijk of Italië de macht aan de rebellen willen overdragen buiten verkiezingen om. Verkiezingen zouden een waarborg zijn voor Libische vrouwen. Dat is precies wat de rebellen vrezen, en de reden voor hun afwijzing van een verkiezingsproces. Democratie vormt een reële bedreiging voor de navo-visie over het nieuwe Libië.

De Abaya draagt zoveel gewicht in de strijd om de islamitische moderniteit dat Gaddafi de islamitische jurk verbande sinds de eerste dagen van zijn regering. Het wegwerken van de Abaya maakte deel uit van een groter pakket van hervormingen die de rechten van vrouwen ondersteunde, een van de beste en meest geavanceerde in de hele Arabische wereld. De transformatie van de status van vrouwen was zo groot dat de Ayatollah Khomeini in Iran een fatwa uitvaardigde tegen Gaddafi, en verklaarde dat zijn regering godslasterlijk was voor de islamitische tradities.

Om kennis te vergaren tav Gaddafi’s hervormingen voor vrouwen, spraken leden van een fact-finding-delegatie in Libië met Najat ElMadani, voorzitster van de Libische Vereniging voor Cultuur en Wetenschappen, opgericht in 1994. Ook interviewde men Sheikh Khaled Tentoush, een van de meest prominente Imams in Libië. Imam Tentoush overleefde twee moordpogingen door de navo, inderdaad bijzonder onthullend.

Tentoush zei dat hij en 12 andere progressieve imams naar Benghazi reisden om een vreedzaam einde aan het conflict te bespreken. Ze stopten voor de thee bij een pension in Brega — en de navo liet een bom boven op hen vallen, waarbij 11 van de 13 imams, die islamitische hervormingen hadden omarmd, omkwamen.

Er waren geen militaire installaties of Gaddafi soldaten in de buurt die de navo-bombardementen zou hebben gerechtvaardigd. Dit was een bewuste moord op islamitische leiders die religieuze legitimiteit te geven aan het beleid van de modernistische Gaddafi, en daarom vormden ze een grote bedreiging voor de conservatieve ambities van de islamitische rebellen. De navo slachtte ze af.

Waar raken de radicale islamisten zo overstuur van in Libië? Hier is een overzicht van de rechten van vrouwen onder Gaddafi:

Geen man als begeleider in Libië

• In Libië kunnen vrouwen zich verplaatsen zonder een mannelijke escort. Ongelofelijk als het klinkt, maar in het grootste deel van de Arabische wereld worden dergelijke vrijheden ten strengste verboden.
• In Libië worden vrouwen nooit opgesloten in hun huizen, terwijl hun echtgenoten, vaders en broers aan het werk gaan. Gaddafi verbiedt het beperken van de mobiliteit van vrouwen.
• In Libië, hebben vrouwen het recht in auto’s te rijden. In veel Arabische landen, heeft de echtgenoot van de vrouw haar paspoort. Zodat ze niet buiten het land kan reizen zonder zijn goedkeuring.

Rechten in het huwelijk

• Tragisch genoeg kan in Kabul, Afghanistan, een jonge vrouw worden opgesloten in de gevangenis voor het afwijzen van de keuze van de man van haar vader.
• Overal in de Arabische wereld beslissen vaders en broers op welke leeftijd een jonge vrouw wordt weggegeven voor het huwelijk. Ze heeft geen keuze in de belangrijkste beslissing van haar leven.
• Zo niet in Libië. Als zijn grootste krediet was Gaddafi steeds tegen gedwongen huwelijken. Libische vrouwen hebben het recht om hun eigen mannen te kiezen. Ze worden aangemoedigd om liefde in het huwelijk te zoeken.
• Gedwongen huwelijken zijn een zo groot probleem in de hele Arabische wereld, dat in Libië een imam een vrouw bij zich roept als er een huwelijk op komst is. De Imam ontmoet haar privé en vraagt of iemand dwingt haar te trouwen. Zowel Najat als de Imam Tentoush waren zeer uitgesproken op deze punten.
• In Libië beschermen de imams de vrouw tegen misbruik door familieleden.

Recht om een huwelijk te beëindigen

• Echtscheiding is uiterst moeilijk voor een vrouw in de hele Arabische wereld. Een man kan zijn vrouw slaan of verkrachten, of overspel plegen, of haar opsluiten in een kamer als een gevangenis. Het maakt niet uit hoe een vrouw lijdt, als vrouw heeft ze geen wettelijke rechten om dat huwelijk te verlaten, zelfs voor haar eigen bescherming. Toen haar vader het huwelijkscontract onderhandelde, zat ze vast voor het leven. Een man kan scheiden voor twee getuigen door drie keer te herhalen: “Ik scheid van je; ik scheid van je; ik scheid van je… Hij kan deze tekst doorgeven via een mobiele telefoon, en het is voorbij. De vrouw heeft geen gelijke vrijheid. Ze zit vast in het huwelijk tot haar echtgenoot haar laat gaan.
• Zo niet in Libië. Een Libische vrouw kan een huwelijk verlaten als zij dat wil.

Deze “abnormale” huwelijkse rechten veroorzaken een diepe woede onder conservatieve Libische mannen. De rebellen in het bijzonder haten Gaddafi voor het verlenen van huwelijkse rechten aan vrouwen.

Maar denk eens na over hoe het uitstellen van het huwelijk gevolgen heeft voor de kansen van vrouwen in de maatschappij.

Uitgesteld huwelijk betekent uitgestelde bevalling, waardoor jonge vrouwen onderwijs kunnen krijgen en kunnen werken. De Libische vrouwen hebben de beste kansen in de Arabische wereld.

Onderwijs van de Libische vrouwen

• In Libië maken meer vrouwen gebruik van het hoger onderwijs dan mannen, aldus Najat. Er zijn professionele vrouwen in alle facetten van het leven. Veel Libische vrouwen zijn wetenschappers, hoogleraren, advocaten, artsen, ambtenaren, journalisten en zakenvrouwen. Najat benadrukt dat vrouwen vrij moeten zijn om hun leven te kiezen en volledig worden ondersteund in hun keuzes. Najat en Tentoush zeiden dat sommige imams in Libië het anders zouden willen – vooral die imams die pro rebellen zijn. Zo zijn er veel vrouwelijke soldaten, en ze zijn zeer sterk en volledig in staat bij te dragen aan de militaire verdediging van het land.
• Vrouwen krijgen onderwijs beurzen die gelijk zijn aan die van de mannen. Alle Libiërs kunnen in het buitenland gaan studeren als zij dat wensen – betaald door de overheid. Alleenstaande vrouwen nemen meestal een broer of een mannelijk familielid met hen mee, en Najat zei dat alle kosten worden gedekt voor zowel de vrouw als haar metgezel.
• In Libië, zijn vrouwen niet verplicht om een man toestemming te vragen om een baan te zoeken, en elk soort werk is beschikbaar voor haar. Daarentegen is veel werkgelegenheid verboden in veel andere Arabische landen, omdat werk vrouwen in de dagelijkse nabijheid brengt van andere mannen dan hun echtgenoten.

Grove aanvallen op de rechten van de vrouw

Dit zijn enkele van de redenen waarom de rebellen Gaddafi beschouwen als een “ongelovige”. Ze uiten vaak het verlangen om de Shariah te herstellen. Dat is een publiek geheim in Arabische kringen. Door dit te negeren, lijkt de navo op de drie apen. Zie geen waarheid. Hoor geen waarheid. Spreek geen waarheid. Maar de Arabische gemeenschap begrijpt deze dynamiek. De rebellen gaan Clinton en Sarkozy paaien tot ze de macht hebben. Dan gaan ze precies waarmee het begonnen is. De islamitische wet herstellen, onder de bescherming van de vs en de navo. Conservatieve sociale codes worden afgedwongen, net als in Afghanistan.

Libiërs begrijpen dit punt, zelfs als de Amerikanen en Europeanen dit ontkennen. Het moet dan ook niemand verbazen, dan de grootste ondersteuning van Gaddafi komt vanuit de Libische vrouwen. Ook mag het Libië watchers niet verbazen dat Gaddafi zich niet vastklampt aan de macht, zoals de corporate media graag suggereren. Integendeel, de steun voor Gadhaffi is gegroeid tot 80 of 85 procent gedurende deze crisis. Obama, Sarkozy en Bersculoni zouden blij zijn een dergelijke intensieve steun van de bevolking.

De navo-bombardementen zijn mislukt en hebben de Libische mensen vervreemd van de rebellen, door het vernietigen van infrastructuur waar de Libiërs echt trots op zijn. Rebellen jagen pro-Gaddafi families uit Benghazi, een politieke zuivering. Maar ze hebben geen enkele geloofwaardigheid, die hen de macht geeft te onderhandelen met andere Libiërs, omdat verliezers niet de voorwaarden dicteren. De navo kan propaganderen totdat Sarkozy omvalt, maar de mensen hebben de rebellen verworpen.

De navo dringt aan op een politieke oplossing, omdat Europa weg wil van de mallemolen. In werkelijkheid wordt de muziek elke dag steeds lelijker. De navo was vanaf het begin verkeerd bezig. Het heeft geen zin door te gaan. Ze vechten tegen Al Qaeda in Afghanistan, en omhelzen Al-Qaeda en de conservatieve islam in Benghazi.

Degenen onder ons die de islamitische moderniteit ondersteunen moeten opgelucht zijn dat het Libische volk slimmer en gewiekster is dan de navo bureaucraten. En we moeten allemaal bidden dat Gaddafi het volhoudt.”

Door Susan Lindauer