Onder het motto “Geld voor gezondheid, niet voor de politie” stellen wij het neoliberale beleid aan de kaak dat het kapitaal verkiest boven de toegang tot gezondheid, onderwijs en huisvesting voor iedereen, dat autoritarisme en repressive inzet tegen democratie en solidariteit, dat informatie vervangt door propaganda.

De Griekse regering financiert politie en leger terwijl zij toestaat dat haar gezondheidsstelsel wegzinkt in criminele onzekerheid en haar bevolking in ellende. De wetten zijn op maat gemaakt van multinationale ondernemingen die de natuurlijke rijkdommen van het land plunderen. De media geven enkel staatspropaganda ten voordele van het kapitaal en de repressieve macht terwijl de schandalen zich vermenigvuldigen. De democratie brokkelt af in Griekenland, net als in andere Europese landen, daarom roepen wij u op om samen met ons actie te voeren op 17 april.

In het kader van de beheersing van de dubbele crisis van gezondheid en economie probeert de regering van de Nea Demokratia (ND), ook door de media, het Griekse volk ervan te overtuigen dat “de harde aanpak is soms de beste’’.

In het licht van de flagrante tekortkomingen waarmee de ΕΣΥ(Nationale GezondheidsSysteem, NGS) in de loop der tijd te kampen heeft, heeft de regering Mitsotakis alle kansen en tijd verspild om maatregelen te nemen inzake gezondheidspersoneel en logistiek materiaal ter versterking van de NGS. In plaats daarvan worden vakbondswerkers in de gezondheidszorg, zoals Katarahias, Skoufoglou en anderen, geïntimideerd en gestraft, terwijl er bijna uitsluitend speciale “zorg” wordt besteed aan de versterking van de ΕΛ.ΑΣ(Griekse Politie) met personeel en duur logistiek materiaal. De overheidsuitgaven voor gezondheidszorg volgen de weg van de memorandum-periode en nemen af. Met de zegen van de EU, de middelen voor propaganda (media, sociale media), veiligheid, defensie en bewapening toenemen en de regering zich vooral zorgen maakt over de vervroegde aflossing van het IMF. De Griekse staat kiest ervoor dure fiestas te financieren ter gelegenheid van de 200e verjaardag van 1821, terwijl de Intensieve Verpleegkundige Zorgunits -IVZ’s in openbare ziekenhuizen volledig volzet zijn en de IVZ’s in privé ziekenhuizen niet gevorderd worden.

Tegelijkertijd, neemt het Griekse parlement met ruime meerderheden wetten aan en sluit contracten af, zoals voor Skouries en Hellenikon, die op maat zijn van specifieke zakelijke belangen. Door de nieuwe ruimtelijke ordening veroordeelt zij de openbare ruimte en het milieu tot onherstelbare vernieling, waardoor deze overgeleverd zijn aan de honger van de “groene handel” in windenergie en de “zwarte handel” in koolwaterstof winning. Tegelijkertijd wordt de privatisering van openbare ruimten, zoals de heuvels van Filopappos en Strefis, bevorderd. De  stank van sociale en economische schandalen verspreidt zich door het gedogen of zelfs toedekken van politici en en andere machten zich steeds sterker.

In deze context gaat de ND-regering, die het repressiestokje van alle vorige regeringen overneemt, over tot een kwalitatieve intensivering van het politiegeweld. Met de doctrine van de zogenaamde “law and order”, die tot uiting komt in het ongebreidelde en illegale optreden van de politiediensten, tracht de regering alle sociale protesten en reacties in de kiem te smoren. De Griekse politie is op bijna elk plein aanwezig en voert een felle “repressie van onwettigheden” uit. Op hetzelfde moment de voortvluchtige Pappas en de veroordeelde europarlementariër Lagos zijn op vrije voeten. De voortdurende en herhaalde opeenvolging van “geïsoleerde” incidenten van bruut politiegeweld (zelfs tot foltering en moord op jongeren aan toe) toont aan dat “Er is iets rot in ’t politie-rijk van Denemarken”.

Deze schimmige en illegale praktijken komen zo frequent voor, zij lijken niet alleen een operationele keuze van de ELAS te zijn, maar ook een bewuste politieke keuze van de regering van ND. Bovendien toont het aan de schandpaal nagelen van slachtoffers van politiegeweld door regeringsparlementsleden op basis van non-papers van de regering, het bestaan aan van een georganiseerd politiek plan van de kant van de regering-Mitsotakis.

Mitsotakis’ keuze om de jeugd te disciplineren komt ook tot uiting in de oprichting van een universitair politie, een maatregel die doet denken aan het systeem van studentenbeveiliging en herinneringen oproept aan andere trieste tijden. De toename van de repressie gaat gepaard met een gelijktijdige beknotting van de collectieve democratische rechten door de regering.

De regering verandert het land in een westerse Bananenrepubliek, desinvesteert openbare eigendommen en baseert haar bewind voornamelijk op repressie. De Griekse regering moet ophouden op criminele wijze te investeren in sociale polarisatie, door zichzelf wijs te maken dat dit haar electorale voordelen zal opleveren, en moet de nodige politieke en operationele stappen en besluiten nemen om onmiddellijk een einde te maken aan de verschijnselen van toenemend politiegeweld en repressie.

Het strijdende Griekse volk zal vroeg of laat, door zijn strijd, de beperking van deze illegale en onaanvaardbare praktijken opleggen. De mobilisaties van solidariteit met het strijdende Griekse volk, die in alle uithoeken van Europa worden georganiseerd, zijn een steun in deze strijd.