Er is een taalgebruik die het hart aanspreekt en wederkerig empathisch taalgebruik uitlokt en er is een taal die empathie blokkeert met onze medemens en zelfs pijn doet. Een taal die ons vervreemd van ons natuurlijke mededogen met anderen die het moeilijk hebben en hen nog meer kwetsuren toebrengt. Het is de taal die sommige N-VA’ers de laatste tijd vaker gebruiken in media als het over mensen gaat die als de zwaksten in deze wereld kunnen worden beschouwd. Mensen die bereid zijn alles wat ze hebben achter te laten om ten minste een perspectief voor henzelf en hun kinderen op deze wereld te geven.
De psycholoog Marshall Rosenberg schreef er al een boekje over: ‘geweldloze communicatie’. Het is een beproefd recept om conflicthaarden in de wereld te helpen oplossen. De methode van Marschall Rosenberg bracht mensen weer bij elkaar die van elkaar vervreemd waren en de wapens tegenover elkaar in gereedheid hadden gebracht. Heel wat diplomaten in de wereld maken gebruik van zijn aangeprezen taalgebruik tussen partijen, groepen en van mens tot mens. Het is dus geen softe linkse praat of mooie theorie. Het werkt in de praktijk. Ik raad daarom onze politici aan het werk van Marshall Rosenberg te lezen en ter harte te nemen. Mocht men dit nog niet hebben gedaan. Het gaat erom dat je met de taal van het hart kan spreken waardoor mensen zelf ook empathische taal gaan gebruiken tegenover jou, maar met taal kan je ook doen vervreemden van de empathie met anderen. Dat laatste gebeurt te vaak deze dagen met de taal die sommige N-VA’ers gebruiken ten aanzien van de meest kwetsbaren. En dat wil ik hier even aankaarten.
Een andere wijze om dit taalgebruik te beschouwen is via het Meerdere-mindere-model van de cultureel antropologe Pat Patfoort. Zij stelt in haar boek ‘Verdediging zonder aanval’ dat geweld altijd voortkomt uit een meerdere ten opzichte van een mindere positie die iemand ten opzichte iemand anders inneemt. Wanneer wij ons als Westerse Europeanen als ‘meerdere’ zien ten opzichte van zij, ‘de migranten, asielzoekers, vluchtelingen, Zuid-Europeanen enzovoort’ in plaats van het als een gelijkwaardigheidsrelatie te beschouwen waar niemand zeggenschap heeft over de andere, van mens tot mens, dan verdwijnt ook het psychologisch geweld dat met deze onevenredige relatiewaarneming gepaard gaat. Aldus Pat Patfoort. Eveneens dus een aanrader om te lezen: ‘Verdediging zonder aanval’ van Pat Patfoort.
