De verkiezingsresultaten in West-Europa van partijen die uitsluitend marxistisch of trotskistisch zijn versus radicaal-linkse partijen die verschillende interne stromingen toelaten onder de loep genomen.
Wanneer we de hedendaagse geschiedenis van radicaal-links bekijken zien we een heropleving van de ideologie. Het socialisme anno 21ste eeuw moet zichzelf echter wel heruitvinden. De theorieën uit de 19de eeuw zijn verraden en hebben een negatieve bijklank. We zien dan ook dat partijen met een open, democratisch, ecologisch-socialistisch profiel betere resultaten boeken dan partijen die het marxisme of trotskisme trouw blijven. Om dat te illustreren hieronder de laatste federale verkiezingsresultaten in de West-Europese landen van partijen links van de sociale-democratie en de groenen. Laat dit een les zijn voor België, er is ruimte op links, laat ons gaan voor een open, radicaal-linkse partij waar zowel marxisten als aanverwanten elkaar vinden. Verruimen, zonder gematigd te worden.. We zien ook in landen als Bolivia en Venezuela waar radicaal-links aan zet is dat deze overwinningen behaald zijn door partijen (respectievelijk MAS en PSUV) die ruimer zijn dan alleen de marxistische ideologie.
Frankrijk (2012)
Front de gauche 11.10% => coalitie van radicaal-links
Lutte Ouvrière 0.56% => trotskisten
Portugal (2011)
Left Bloc 5.17% => coalitie van radicaal-links
Workers Communist Party 1.12% => marxistisch
Italië (2013)
Left Ecology Freedom 3.2% => open, eco-socialistisch, gevormd door ex-communisten
Civil Revolution 2.25% => nieuw links, anti-corruptie partij
Workers Communist Party 0.26% => trotskistisch
Spanje (2011)
United Left -The Greens: Plaral Left 6.92% => coalitie van communisten en anderen
Communist Party of the people of Spain 0.11% => marxistisch-leninistisch
Groot-Brittannië (2015)
Hier is geen enkele partij op radicaal links die minstens 0.1% van de stemmen behaalde. Waarschijnlijk onder meer omdat er een overlapping is tussen raciaal-links en het nationalisme uit Noord-Ierland en Schotland.
Nederland (2012)
SP 9.7% => getransformeerde communisten
Griekenland (2015)
Syriza 36.34% => coalitie van radicaal-links
KKE 5.47% => orthodox marxisitsch-leninistisch
Marxist-Leninist Parties of Greece 0.13%
Duitsland (2013)
Die Linke 8.2% => democratisch socialistisch met verschillende interne stromingen
Marxist Leninist Party 0.1%
Finland (2015)
Left Allicane 7.13% => eco-socialistische coalitie met onder meer ex-communisten
Communist Party 0.25% => marxisme e.a.
Communist Workers Party 0.04% => marxistisch-leninistisch
Denemarken (2011)
Socialist People Party 9.2% => eco-socialistische coalitie van links en radicaal-links
Red-Green Alliance 6.7% => coalitie van radicaal-links
Zweden (2014)
Left Party 5.72% => socialistisch-feministisch
Communist Party of Sweden 0.01% => communistisch
Socialist Justice Party 0.01% => trotskistisch
Noorwegen (2013)
Socialist Left Party 4.1% => coalitie
Red Party 1.1% => marxistisch
Luxemburg (2013)
The Left 4.94% => coalitie links van sociaal-democratie
Communist Party of Luxembourg 1.64% => marxistisch-leninistisch
Ierland (2011)
Socialist Party 1.2% => trotskistisch
People Before Profit Alliance 1.0% => radicaal links
Workers Party 0.1% => marxistisch-leninistisch
In Zwitserland en Oostenrijk deed slechts één partij links van de sociaal-democratie mee. Deze haalde respectievelijk 0.9% (Alternative Left) en 1.03% (Communist Party).
