Op de dag dat Geert Buelens met zijn klimaatboek ‘Wat we toen al wisten’ de Boon Literatuurprijs in de wacht sleepte meldt auteurslezingen.be mij dat ze mijn aanvraag om opgenomen te worden in hun bestand voor lezingen over duurzame mobiliteit weigeren. “De commissie stelt vast dat je het publiek via jouw lezingen wil informeren over de maatschappelijke voordelen en praktische mogelijkheden van het leven zonder auto. Hoewel de commissie het belang inzet van informatieve lezingen over het thema uit jouw publicatie ‘Leven zonder auto’ is ze van oordeel dat deze insteek niet overeenkomt met de doelstellingen van het subsidiereglement voor auteurslezingen. Dat is: ondersteuning bieden aan auteurs die literair gerichte lezingen geven met een leesbevorderend karakter. De commissie twijfelt er niet aan dat je een boeiend spreker bent, maar mist een literatuur karakter en leesbevorderende insteek in de lezingen die je voorstelt”.

Het boek van Geert Buelens is ongetwijfeld veel beter geschreven dan mijn ‘Leven zonder auto’ (2014) en ‘’Fifty Ways to leave you car’ (2018), maar in zijn boek over wat we al in 1972 allemaal wisten over de opwarming der aarde (onder meer in het rapport van de Club van Rome) staat net als in de mijne een maatschappelijke aanklacht (tegen het massaal gebruik van de auto) centraal. Blijkbaar stoort de jury van de Boon Literatuurprijs zich minder aan het ontbreken van een ‘leesbevorderend karakter’ (wat dat ook moge inhouden) als dergelijk maatschappelijk thema wordt aangesneden. Als auteur opgenomen worden op auteurslezingen.be is voor een onbekend iemand als ik bijzonder interessant. Naast publiciteit betekent opname dat organisatoren 100 euro subsidie van Literatuur Vlaanderen kunnen krijgen als je ze boeken. Ik ga in beroep tegen deze beslissing zonder echter veel hoop dat het iets uithaalt. Ik geef overigens niet alleen lezingen over duurzame mobiliteit, maar ook over betaalbaar wonen, media en … de Leuvense Wereldverbeteraars. Voor meer info: luc.vanheerentals@telenet.be