1500 Gewone mensen betoogden zondag 17 oktober in Brussel op de werelddag tegen extreme armoede.
Een kil waterzonnetje in Brussel op een doodgewone zondag. Of toch niet. 17 Oktober is wereldwijd de dag tegen extreme armoede. Dus ook in ons land zijn er op verschillende plaatsen in de afgelopen week allerlei acties geweest. Zo ook in Brussel. Verschillende sociale organisaties, groot en klein, manifesteerden in Brussel voor een andere aanpak van de armoedeproblematiek in ons land. Het Belgisch Netwerk Armoedebestrijding organiseerde dit jaar een campagne rond de oproep “ Laagste Inkomens Omhoog”. Het werd een optocht die vertrok aan het Brusselse Noordstation en eindigde aan het St.-Katarinaplein. De rode T-shirts, die de organisatoren hadden laten maken, en rode ballonnen gingen gretig van de hand. Vlamingen, Brusselaars, Walen en vele culturen onder elkaar, solidair tegen deze nog steeds woekerende en snelgroeiende kanker van armoede en bestaansonzekerheid. Hier geen spraken van splitsing van het land en communotair gedoe. Hier alleen maar solidariteit met de zwaksten in onze samenleving.
De schande voorbij.
15% van de Belgische bevolking leeft onder de armoedegrens. Dit betekent dat deze gezinnen het moeten stellen met minder dan 899 Euro per maand. Om een menswaardig bestaan te kunnen hebben moet je volgens een berekening van de Katolieke Hogeschool van de Kempen 980 Euro per maand hebben. De meeste uitkeringen in ons land liggen daar ver onder. In België bedraagt een leefloon voor een alleenstaande vandaag 740.34 euro. Daarom moeten de uitkeringen onmiddellijk verhoogd worden. Ze moeten minstens de Europese armoedegrens van 899 euro bereiken als opstap naar een menswaardig inkomen.
Bovenop de 15 % mensen, die al in armoede leven, bevinden er zich ook nog een 20% mensen die op of net boven de armoedegrens. Dit betekent, dat in ons zogezegd welvarend landje, 35 % van de bevolking in bestaansonzekerheid leven. Ondertussen is ook gebleken dat 5% van de werkende bevolking al in armoede leeft. Dit zegt veel over de soorten jobs, tijdelijke contracten, lage loonwerk , interim en deeltijds werk en allerhande nepstatuten, er in omgang zijn. Onaanvaardbaar voor een land dat er wel alles aan doet om in de bovenste regionen van welvaarendste landen ter wereld te staan. Waar zitten onze politici en politieke partijen die altijd maar beloven aan politiek te doen ten behoeve van de mensen? De schandegrens is al lang voorbij!!!
Alles voor de economie.
Elke dag beluisteren we of kijken we naar politici die de mond vol hebben over onze economische situatie. Elke dag staan de kranten, nieuwssites, journaals van de reguliere pers,bol van het economisch nieuws. Elke dag horen wij werkgeversorganisaties roepen hoe moeilijk onze ondernemers het wel hebben, de werkloosheidsvergoeding in tijd moet beperkt worden, dat mensen elke job maar moeten aanvaarden. Maar een fatsoendelijk loon verdienen en een waardig werk hebben is blijkbaar niet belangrijk.
Maar elke dag berichten over de schrijnende toestanden van mensen in armoede of bestaansonzekerheid, dat hoor je nauwelijks. Ook in de Wetstraat en het Vlaamse parlement hoor ik weinig of geen politieke debatten of wetsvoorstellen om de armoede en bestaansonzekerheid weg te werken. Integendeel zelfs, als je hoort welke maatregelen er zouden moeten genomen worden om de economie aan te zwengelen, om 25 miljard besparingen te realiseren. Dan weet ik nu reeds dat de situatie nog slechter zal worden dan dat ze nu al is. Nog veel meer mensen en hoe langer hoe meer ook de werkenden, zullen terrecht komen in armoede of bestaansonzekerheid. Dit is niet wat de 1500 betogers vandaag de dag willen.
Tegen de armoede.
Deze moedige actievoerders, waarvan vele deelnemers uit de doelgroep zelf, roepen iedereen op om de schandvlek van de armoede uit de wereld te helpen. Het financieel actienetwerk (FAN) was aanwezig met hun campagne “laat het grote geld niet ontsnappen”. Hun spookjes hebben 600 buttons uitgedeeld die door de betogers fel in de smaak vielen. Hun voorstellen voor een rechtvaardige fiscaliteit vind je terug op www.hetgrotegeld.be. Verder waren veel organisaties waar armen het woord nemen, vakbonden, sociale – culturele en jongerenorganisaties aanwezig. Ja, zelfs hier en daar een kleine delegatie politici. De vraag is natuurlijk wat zij op deze manifestatie komen doen. Is het gemeend of poltieke recuperatie?
Samen tegen armoede meer moet dat niet zijn. De laagste inkomens moeten naar omhoog, betaalbaar wonen en een sterke sociale zekerheid, deze absoluut verantwoorde eisen heb ik gehoord in de toespraken. Het meest nog van de mensen in armoede zelf. Zij hebben het meeste recht van spreken want zij ervaren het elke dag opnieuw wat het is om de eindjes aan elkaar te moeten knopen. Mensen is armoede moeten zelf het woord nemen en gelukkiglijk doen ze dat vandaag. Ik hoop alleen dat onze politici naar hen zullen luisteren en meer zullen aandacht besteden aan deze schandelijke en onwaardige toestand. Er moet volgens mij evenveel poltieke tijd gespendeerd worden aan armoede en bestaanonzekerheid als aan de economische situatie. Dit zou ik graag in een wetsvoorstel zien. Een armoedebarometer zou in de halfrondes van alle parlementen moeten hangen zodat politici elke dag geconfronteerd worden met deze triestige, reele maar schandalige situatie.
Dominic Van Oosterwyck
