
Screenshot blackagendareport.com
Black Agenda Report brengt analyse van de zwarte progressieve gemeenschap in de VS. Wat zij zien is diepgeworteld racisme in Oekraïne (en Polen) en de respectloze manier waarop een delegatie van Afrikaanse leiders in Kiev werd ontvangen. Afrika heeft zijn redenen om een snelle oplossing voor de oorlog te wensen, maar stuit daarbij op blokkering van het Westen, dat voor een uitputtingsoorlog kiest ‘tot de laatste Oekraiener’. Kritisch voor Rusland én voor de NAVO, alleen in onze eigen media is zoveel journalistieke ethos ‘not done’.

Taiwanees protest tegen het bezoek van Nancy Pelosi in augustus 2022. Foto: Twitter @peacepivot
In tegenstelling tot wat in onze mainstream media ‘de wereldopinie’ wordt genoemd is er buiten dat ‘vrije Westen’ veel verzet tegen de nieuwe Koude Oorlog tegen Rusland en China. Ook in Taiwan verzetten talrijke progressieve bewegingen zich tegen de recente vernieuwde agressiviteit van de VS tegenover China. Wat zij willen is noch overname door China, noch een oorlog met China. Zij willen behoud van de status quo van één land , twee systemen (wat nog altijd de officiële lijn is van de VS en de EU) en een transitie naar een multipolaire wereld zonder één wereldheerser.
Africa is Watching is de videoblog van de Afrikaanse media-organisatie 2nacheki (zeg ‘toenacheki’), Swahili voor ‘wij kijken toe’. Je kan hen volgen op Twitter @2nacheki. In deze korte video geeft Isaias Afwerki, president van Eritrea, zijn standpunt over de oorlog in Oekraïne, zoals dat wordt gedeeld door de meeste Afrikaanse staatshoofden. Eritrea weet wat economische sancties zijn omdat het land een onafhankelijke economische koers vaart en sinds 1991 elke ‘hulp’ van het IMF en de Wereldbank weigert.
De Joods-Amerikaanse Katie Halper begon als standup-comedian met progressieve commentaar en was gastvrouw van de tv-show The Rising, tot ze in 2020 aan de deur werd gezet omdat ze Israël een apartheidsstraat noemde. Sindsdien publiceert ze de videoblog The Katie Halper Show. In deze aflevering praat ze met Oekraïens-Amerikaans auteur Lev Golinkin. Hij legt uit hoe het kon dat het Westen op enkele weken tijd omsloeg van zware kritiek op de neonazi’s in het Oekraïense leger en dat ze sinds 2014 burgerdoelwitten raakten in de Donbass, naar het huldigen van diezelfde organisaties als ‘redders van de democratie’ in Oekraïne en ontkenning van de burgeroorlog sinds 2014.