Op 30 januari 2017 keurde de Brugse gemeenteraad het parkeerplan van het stadsbestuur goed. Dat plan gaat in vanaf 16 februari en moet een einde maken aan de parkeerproblemen in Brugge. De stad wil die aanpakken met een rits maatregelen zoals bewonerszones, uitzonderingen op die zones, werknemersabonnementen enzovoort. PVDA Brugge denkt dat dit geen oplossing biedt voor de problemen die het stadsbestuur zegt aan te pakken. Dit parkeerplan rekent de kost van de besparingen op het openbaar vervoer door aan de mensen die in Brugge wonen, werken en verblijven.
Laat ons een kat een kat noemen. Het is moeilijk parkeren in de Brugse binnenstad. In de spits is het soms knokken voor een parkeerplaats. Dat het stadsbestuur dit wil verhelpen, is positief. Toch rijzen er vragen bij de uitvoering van hun plan.
Wie in de binnenstad werkt, moet betalen voor een parkeerplaats. In de Brugse deelgemeenten daarentegen, is iedere werknemer – mits aanvraag van een vergunning – zeker van een gratis parkeerplaats bij zijn of haar bedrijf in die deelgemeente. Waarom kan voor de werknemers in de binnenstad niet wat voor de werknemers in de deelgemeenten wel kan? Logischerwijs maken zij, samen met de bewoners, het meest aanspraak op een gratis parkeerplaats. Ja toch?
Volgens Brugge zijn er voor die mensen alternatieven: een randparking met een matige verbinding met het centrum, zelf om de twee uur de blauwe schijf aanpassen, of een parkeerabonnement van vijftig euro per maand. Het Huis van de Bruggeling komt echter nu al mankracht tekort om alle nieuwe aanvragen van bewonerskaarten en abonnementen te behandelen! Daarboven komt nog eens dat de huidige abonnementhouders de bestaande (privé)parkings in Brugge bijna volledig innemen. Getuige hiervan de wachtlijsten bij De Biekorf. Kortom: heeft een werknemer bij een bedrijf in de binnenstad minder recht op een parkeerplaats dan zijn collega in Sint-Michiels? Heeft een werknemer die in het centrum werkt maar in een randgemeente parkeert, zoals nu bijvoorbeeld het geval is bij de werknemers van het gerechtsgebouw, dan ook geen recht op een gratis kaart? Zij gebruiken geen parkeerplaats in het centrum.
Er zijn 144 extra parkeermeters geplaatst. Dé oplossing voor de nood aan parkeerplaatsen in Brugge? Natuurlijk niet! In plaats van mensen te straffen omdat ze niet anders kunnen dan met de auto naar het centrum of naar hun werk te gaan, moet Brugge investeren in alternatieven die ervoor zorgen dat die mensen hun auto thuis kunnen laten. Het openbaar vervoer doorheen de hele Brugse regio moet dus veel fijnmaziger. Er moet een openbaar vervoersnet zijn dat mensen om de tien minuten op weg kan zetten van Zeebrugge naar het Boudewijnpark of van de Platse van Sint-Andries naar Ver-Assebroek. Een netwerk dat heel de stad verbindt en de auto op termijn overbodig maakt. Dát is een sociale en ecologische aanpak van het parkeerprobleem, niet alleen in het centrum, maar in heel Brugge.
Het voorstel van het stadsbestuur om in te zetten op randparkings werkt slechts tot op zekere hoogte. Sommige parkings, zoals die aan het Sint-Lodewijkscollege, staan nu al vol. Andere parkings, zoals die in Steenbrugge, zijn veel te ver van het centrum gelegen. Zonder een degelijke verbinding van openbaar vervoer, krijg je de mensen niet tot in het centrum. Op dit moment zijn de enige randparkings die volgens ons voldoen die bij Jan Breydel (Sint-Andries) en aan de Boogschutterslaan (Sint-Kruis). Deze randparkings liggen weliswaar ver uit het centrum, maar De Lijn bedient ze met een aanvaardbare frequentie op zes of zeven buslijnen.
Een parkeerplan zoals Brugge nu voorlegt, kan alleen maar een duurzame en sociale oplossing zijn als men durft te investeren in openbaar vervoer en wanneer het openbaar vervoer functioneert als een gelijkwaardig alternatief voor de wagen. Dan kunnen we praten over welke groepen in Brugge betalend moeten parkeren, en wie dat nog gratis kan, in plaats van zonder overleg een parkeerplan op te leggen dat slechts weinig mogelijkheden voor verdere discussie biedt.
