Hollande wil de sociale bijdragen voor het kindergeld schrappen. Dat is goed voor een lastenverlaging van 30 miljard euro. Als compensatie komt er een begrotingsinspanning van 50 miljard euro verspreid over de komende drie jaren.
De plannen van Hollande zijn niet echt een totale koersbreuk, maar de manier waarop het verkocht wordt, is dat wel. “We moeten meer en beter produceren want het is het aanbod dat de vraag creëert”, zei Hollande op de persconferentie voor 600 journalisten die daar vooral zaten in de hoop op meer details over het woelige privéleven van de president.
Die theorie klopt gewoon niet, schrijft Krugman in zijn column in de New York Times. “Alles wijst er op dat Frankrijk zwemt in de productieve middelen, zowel arbeid als kapitaal, die stil liggen omdat de vraag onvoldoende groot is.”
Europa doet het niet goed, geeft Krugman toe. Maar binnen dat troosteloze landschap is Frankrijk niet eens de slechtste presteerder. Frankrijk kende tussen 2007 en 2013 een lichte groei terwijl landen als Finland en Nederland hun economie zagen krimpen. Slechts een paar landen deden het beter, onder andere België (jawel!) en Duitsland.
De Europese economie lijkt zich nu wel heel voorzichtig te herpakken en Frankrijk weet niet meteen aan te pikken bij dat peloton. Maar zelfs het Internationaal Monetair Fonds (IMF) wijt dat aan de forse besparingen.
Krugman wordt er naar eigen zeggen wanhopig van dat ook Hollande nu lippendienst bewijst aan die economische koers die zoveel schade aanrichtte. “Gezien de ellende waartoe die politiek heeft geleid, zou je verwachten dat politici aan de linkerzijde uit alle macht zouden ijveren voor een koerswijziging. Maar overal in Europa heeft de linkerzijde hoogstens wat zwakke, halfslachtige kritiek gegeven en vaak legt ze zich er gewoon bij neer.”
Sommigen hoopten net als Krugman dat Hollande het anders zou doen. Maar ook hij boog het hoofd. Volgens Krugman is dat niet minder dan een “intellectuele instorting”.
In Frankrijk reageerde de vakbond CGT heel afwijzend. “Hollande keert de werknemers de rug toe”, aldus CGT die de 30 miljard euro een cadeau voor de ondernemers noemde. CGT mobiliseert voor de Europese betoging op 4 april in Brussel.
De vakbond CFDT is iets gematigder en hoopt vooral dat er verplichtingen tegenover staan. “Dit mag geen blanco cheque zijn.”
De werkgeversorganisatie Medef had een lastenverlaging van 100 miljard euro gevraagd, maar toch wordt off the record toegegeven dat dit de grootste verlaging van de loonlasten ooit is.