Al hebben ook meer gevestigde namen hun plaats. Zo traden er de voorbije jaren onder meer volgende groepen op: Black Uhuru feat. Sly & Robbie (Jamaica), Hedningarna (Zweden), Los de Abajo (Mexico), Femi Kuti (Nigeria), Amadou & Mariam (Mali), Ba Cissoko (Guinee-Conakry), Konono nº 1 (DR Congo), Värttinä (Finland), Seun Kuti & Egypt 80 (Nigeria) en Gogol Bordello (VS/Oekraïne), om de bekendste te noemen.
Sines is de geboorteplaats van de beroemde 15de-eeuwse ontdekkingsreiziger Vaso da Gama, de eerste Europeaan die via Kaap de Goede Hoop het Indische subcontinent bereikte. De geschiedenis van Sines gaat terug tot de prehistorie, met zijn glorieperiode in de 14de-15de eeuw. Tot de jaren 1970 was het vooral een vissersstad met nadien heel wat opkomend toerisme. Geleidelijk veranderde de stad in een grote industriële havenstad. Maar tijdens het festival merk je niets van die industriële bedrijvigheid.
Het ‘Festival Músicas do Mundo’ontstond in 1999 met de bedoeling om een nieuwe invulling te geven aan het middeleeuwse kasteel van Sines. En ook al wordt het een wereldmuziekfestival genoemd, toch is dit een initiatief zonder genregrenzen: van fado tot ska, van klassiek tot techno en van jazz tot folk.
Rondlopend op het enorm sfeervolle festival heb je de indruk dat je op een stadsfeest bent. De concerten vinden plaats in een hooggelegen kasteel (capaciteit: 7.000 mensen), op een dijk vlakbij het strand (capaciteit: 15.000 mensen) en in een gloednieuw kunstencentrum. Sinds het begin traden er al bijna 300 artiesten op.
Daarnaast vindt er in de smalle steegjes en pleintjes allerhande randanimatie plaats: optredens van jonge artiesten en orkesten, muziekfilms, workshops, ambachtelijke verkoopstandjes, verscheidene eetstandjes, verkoop van boeken en CD’s. Het publiek komt uit de wijde omgeving van Sines en uit de hoofdstad Lissabon. Je vindt er dan ook mensen van alle leeftijden, sociale klassen en stijlen.
Enkele hoogtepunten van 2013
Tigran Hamasyan (Armenië), een begenadigd pianist die binnenkort op Jazz Middelheim maar liefst drie maal met een andere bezetting optreedt. Hij bracht een enorm pakkende soloperformance met veel improvisatie en het gebruik van loops.
Imidiwan (Portugal/Mali) bracht een mix van traditionele Malinese blues en opzwepende beats. Nadien was het tijd voor een trio perfect op elkaar ingespeelde muzikanten: de Portugese contabasspeler Carlos Bica ‘Azul’, de Duitse gitarist Frank Möbus en Amerikaanse percussionist Jim Black. Het best kan je ze vergelijken met Dans Dans.
Zangeres / gitariste / danseres Rokia Traoré (Mali), stond al twee maal op het podium in Sines. Als iemand die geboren is om op een podium te staan, maakte zij er een geweldige, goed opgebouwde show van.
Afsluiter op vrijdag was Shibusa Shirazu Orchestra uit Japan, een compleet geschifte groep met blazers, dansers en clowns. Zij brachten een mix van free-jazz, Frank Zappa en ska.
Akua Naru, donderdag nog te zien op Sfinks Mixed in Boechout, met haar geëngageerde raps en Femi Kuti.
Foto’s door Sofia Costa – FMM Sines.
