Deze regering-De Wever, zonder de socialisten en de groenen, kan dan onverkort de eisen van de Europese Commissie uitvoeren, en tevens het N-VA programma. Dus afschaffen van de automatische loonindexering, verlaging van de pensioenen voor wie stopt voor 67, loonmatiging, schrappen in de gezondheidszorg, stoppen van de werkloosheidsuitkering na een jaar, afschaffen van de wachtvergoeding, sancties voor meer werklozen, verhoging van de btw, verlaging van de vennootschapsbelasting, méér lastenverlagingen voor de bedrijven (“belasting op arbeid”), en enkel nog selectieve migratie (immigratie als agendapunt voor de volgende regering wordt vijfmaal aangehaald door BDW in zijn interview in DeMorgen). Uiteraard moet door een wijziging van de financieringswet Vlaanderen méér toebedeeld krijgen.

Dan zal de bevolking Bart De Wever eindelijk kunnen beoordelen op zijn daden en op zijn staatsmanschap, en niet, zoals tot nog toe, op zijn one-liners en zijn opiniebijdragen.

Het schijnt dat zonder de socialisten en Groen!/Ecolo er onvoldoende stemmen zijn in het parlement voor een staatshervorming. Dat kunnen nieuwe verkiezingen wellicht oplossen: N-VA kan zijn gestegen populariteit verzilveren in meer zetels. Ook zou het VB kunnen bijspringen in een cruciale stemming; laat ze maar kleur bekennen.

Maar wil Bart wel premier worden? Zou hij dat nu wel doen? Gaat hij daar stemmen mee winnen? Reden te meer om hem willens nillens in die rol te dwingen.

Beter dan de socialisten en de groenen

Het is beter deze centrumrechtse politiek te laten toepassen door een regering-De Wever, omdat ze voorstander is van deze maatregelen. In tegenstelling tot de PS en de groene partijen die tegenstander zijn van dit soort beleid. Zij zouden hun principes moeten inslikken om de N-VA in de regering te krijgen; waarom zouden ze dat doen? Het is zelfmoord op korte termijn.

Na maximum vier jaar zal dan de bevolking zijn stem kunnen uitbrengen en oordelen over het beleid gevoerd door De Wever. Uiteraard zullen de Brusselaars en Walen niet over Bart De Wever kunnen stemmen, want een federale kieskring komt er niet met zijn regering. Hopelijk zal voldoende duidelijk geworden zijn naar welke soort samenleving we evolueren.

Het valt af te wachten, maar ik vermoed: méér competitie tussen individuen, minder sociale bescherming voor wie weinig verdient, uitsluiting van wie niet mee kan met de steeds stijgende productiviteit, minder gratis overheid en meer dure privédienstverlening. Nieuwe kerncentrales en autostrades, en minder bossen en stadsparken. Voor goed onderwijs moet méér betaald worden; of het is alleen voor de meest verdienstelijke leerlingen. Tevens zullen overal N-VA leden en sympatisanten verschijnen in openbare en semi-openbare functies, die mee hun stempel zullen drukken op de samenleving.

Meer conflicten

In dergelijke samenleving verwacht ik een toename van de conflicten.

In de eerste plaats zullen de vakbonden zich verzetten tegen de sociale afbraak en tegen wetten die hun onderhandelingspositie en stakingsrecht inperken. Zo zou een vakbond financieel verantwoordelijk kunnen gesteld worden voor verliezen geleden door bedrijven. Collectieve afdankingen zonder brugpensioen, of loonsverlagingen, zullen niet zonder geweld verlopen. Politie, of zelfs leger, zullen de eigenaars van bedrijven beschermen met alle middelen.

Het aantal arbeidsplaatsen onder contract met waardige verloning zal afnemen, zwartwerk stijgt, arbeidsongevallen worden frequenter, ziek zijn wordt voor velen een financieel drama. In de steden troepen werkloze jongeren samen, hele wijken worden verboden zone voor politie en deftige burgers, terwijl de villa’s extra bescherming krijgen door bewapende privéwachten, afsluitingen met hekken, schrikdraad en camera’s.

Fantaseer ik? In het buitenland bestaat het allemaal; bij ons is het begonnen.

Wat na vier jaar?

Hoe zal de meerderheid van de Vlamingen oordelen, na vier jaar De Wever? Wint hij, verliest hij? Dat hangt er van af of de kiezers begrijpen wat er gebeurt, wie wat beslist heeft, wie met de centen gaat lopen.

Zullen de media voortgaan alle schuld op de politici te schuiven, of verleggen ze hun aandacht naar amusement, Vlaamse liedjes, celebrity soaps, en seks, en nu en dan een buitenlandse dictator? Ik vrees dat de commcerciële media er geen belang bij hebben, te tonen door welke maatregelen een stuk koopkracht verschuift van de armen naar de rijken; dat er geen miljarden “verdampen” zoals we regelmatig gehoord hebben, maar dat ze in de pocket zitten van hefboomfonds-beheerders, John Paulson, Rupert Murdoch, Bill Gates, en consoorten, en ook veilig op de Kaaimaneilanden en in Liechtenstein.

Evenmin leggen de media uit dat nationale staten door IMF en Europese Commissie verplicht worden de publieke eigendommen af te staan onder hun waarde omdat ze met schulden zitten die ze voor de banken en bedrijven gemaakt hebben, en om de economie aan te zwengelen die door de bankencrisis was gekrompen. Zo worden de bevolkingen in vele landen twee keer gestroopt.

Toekomst?

Indien socialisten en groenen nog een kans willen maken, zullen ze andere communicatiekanalen moeten benutten die niet ondergeschikt zijn aan de commercie, VRT inbegrepen die afhankelijk is van kijkcijfers, adverteerders, commerciële productiehuizen en zogenaamde onafhankelijke experts.

Het VB heeft bewezen dat men een deel van de bevolking kan bereiken en overtuigen, zonder de steun van de deftige media. Kiezers zullen slechts een verantwoorde keuze kunnen maken, indien minstens twee verschillende mogelijkheden voldoende duidelijk en steeds herhaald op hun netvlies verschijnen. Dat is nu niet het geval.

https://www.dewereldmorgen.be/artikels/2011/05/15/bart-de-wever-komt-boven-water
https://www.dewereldmorgen.be/artikels/2010/10/20/het-bart-maddens-scenario
https://www.dewereldmorgen.be/artikels/2010/09/01/financieringswet-wat-wil-de-n-va
https://www.dewereldmorgen.be/artikels/2010/12/14/duitsland-loopt-voorop