Eind januari stelde de Sri Lankaanse klimaatexpert voor een reeks ‘millenniumconsumptiedoelstellingen’ te formuleren, voornemens om de economieën van de rijke landen op een duurzame koers te dwingen.
Munasinghe maakte onder meer naam als vicevoorzitter van het klimaatpanel van de VN. Eind januari riep hij de wereldgemeenschap op een reeks doelstellingen goed te keuren om de productie van broeikasgassen in de rijke landen snel te reduceren en schadelijke consumptiegewoonten terug te dringen. De naam die hij voor dat initiatief bedacht verwijst naar de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling, een reeks voornemens uit 2000 om de armoede in de ontwikkelingslanden te doen verdwijnen.
Het idee heeft een stroom van voorstellen opgeleverd. Nogal wat mensen vinden dat het initiatief de weg moet volgen van de millenniumdoelstellingen: die werden op een top met zowat alle staats- en regeringsleiders van VN-lidstaten goedgekeurd, waardoor ze veel weerklank kregen. Anderen geloven meer in een reeks richtlijnen die mensen zouden helpen hun eigen consumptiegedrag te veranderen.
Obesitas
Erik Assadourian, een onderzoeker van het gerenommeerde Worldwatch Institute, lijstte meteen vijf doelstellingen op. Hij vindt onder meer dat rijke landen overgewicht en obesitas tegen 2020 met de helft moeten verminderen. Dat kan alleen door de bevolking minder en gezonder te doen eten – goed voor het milieu en voor de volksgezondheid. Assadourian pleit ook voor de halvering van de werkweek. Dat schept meer banen en een eerlijkere inkomensverdeling en reduceert de economische activiteit. Verder breekt Assadourian een lans voor gezondheidszorgen voor iedereen, een verdubbeling van het gebruik van de fiets en andere vormen van niet-gemotoriseerd transport en hogere belastingen voor de rijkste bevolkingsgroepen.
Assadourian lanceerde een oproep om nog drie andere doelstellingen te formuleren en dan te bekijken hoe die ideeën kunnen worden voorgelegd aan de VN. “Als de mensen in de overontwikkelde landen doelstellingen kunnen vastleggen voor de ontwikkelingslanden, moeten de VN dezelfde bezorgdheid aan de dag leggen voor de mensen die slecht leven in de industrielanden.”
Matthew McDermott, een auteur van www.treehugger.com, een website rond duurzaamheid, zou de rijke landen willen opleggen dubbel zoveel bioproducten in omloop te brengen – wat het verbruik van aardolie, kunstmest en pesticiden zou verminderen – en gezinnen ertoe te brengen veel minder stroom te verbruiken.
Thuis koken
Philip Vergragt, een Nederlandse expert duurzame technologie, stelt in een e-mail op de website van Munasinghe voor de levensruimte van mensen in rijke landen tegen 2025 met een kwart in te perken. Hij pleit ook voor een reductie van ons vlees- en melkverbruik met 80 procent en zou iedereen graag 80 procent van zijn of haar maaltijden thuis zien klaarmaken. Ook Vergragt vindt dat iedereen minder zou moeten gaan werken. Hij zou ook graag de aankoop van nieuwe producten met 80 procent verminderen, onder meer door spullen vaker te ruilen of te delen.
Jeremy Williams, een Brits auteur, geeft op zijn website ‘Make Wealth History’ prioriteit aan minder vliegen, minder levensmiddelen wegwerpen en de stabilisering van het banksysteem.
Geen geschenken meer
Kishor Mistry, een van de talrijke lezers die reageerde op de voorstellen van Assadourian op de site van het Worldwatch Institute, pleit voor eenvoudige doelstellingen die iedereen zelf in de praktijk kan brengen. Zelf zegt hij zich voor te nemen geen nieuwe schoenen te kopen zolang zijn oude niet versleten zijn, geen geschenken meer te geven aan rijke mensen en alles wat hij uitspaart door duurzamer te leven, aan behoeftige mensen te geven.
Ook Munasinghe zelf zegt persoonlijke doelstellingen te hebben om zijn consumptie te verminderen. “Ik heb mijn persoonlijke uitstootnormen; ik heb een boom geplant om mijn koolstofafdruk te verminderen en ik doe bewuste inspanningen om minder te vliegen en meer videoconferenties te gebruiken.”